پله و مارادونا نتوانستند، مسی می‌تواند؟
به گزارش پارس به نقل از خبرورزشی رقابت‌های کوپا آمه‌ریکای 2015 برای آرژانتین و لیونل مسی از بامداد فردا و در بازی مقابل پاراگوئه استارت می‌خورد، بازی‌ای که اگرچه اولین بازی یکی از مدعیان این جام (آرژانتین) است ولی برنده شدن در آن ارزش فوق‌‌العاده‌ای برای مسی دارد. عملکرد خوب در این جام و در کل، قهرمان شدن به همراه آرژانتین در شیلی می‌تواند کمی از معادلات تاریخ را به هم بزند.
در شرايطي كه از مسي به عنوان يكي از بهترين‌هاي تاريخ آرژانتين (نه بهترين) نام مي‌برند، اين بازيكن هنوز نتوانسته به همراه تيم‌ملي كشورش جام قهرماني در جام‌جهاني را بالاي سر ببرد. «مسي هر وقت سه جام‌جهاني برد آن وقت با من قابل مقايسه است»؛ اين هم جمله‌اي است كه پله، يكي ديگر از آنهايي كه ادعا مي‌كند بهترين بازيكن تاريخ است، درباره لئو به كار مي‌برد. با اين حال شرايط وقتي براي مسي جذاب‌تر مي‌شود كه بدانيم نه پله و نه مارادونا هيچ كدام نتوانسته‌اند در رقابت‌هاي كوپاآمه‌ريكا جام قهرماني را بالاي سر ببرند؛ به عبارت ساده‌تر دو بازيكن برتر تاريخ هرگز دستشان به جامي كه مسي امشب براي سومين بار طعم حضور در آن را مي‌چشد، نرسيد.
پله، قرباني ناز كردن برزيل
3 عنوان قهرماني در جام جهاني، دو قهرماني در ليبرتادورس و دو قهرماني در جام بين قاره‌اي، پله را فراتر از چيزي قرار مي‌دهد كه هست. به اين كارنامه خيره‌كننده بايد 1000 گل زده در كل دوران بازيگري اين بازيكن هم اضافه شود تا مشخص شود پله براي خودش چه غولي است. با اين حال و با تمام اين افتخارات پله هرگز دستش به يك جام نرسيد: كوپا آمه‌ريكا.
پله البته در اين جام كه از قديمي‌ترين جام‌هاي دنياست و از سال 1916 برگزار شده بازي كرده است ولي نتوانسته جام قهرماني را به‌دست بياورد. در سال 1959 برزيل با پسر 18 ساله‌‌اش و در شرايطي كه عنوان قهرماني در جام‌جهاني را يدك مي‌كشيد پا به بازي‌هاي كوپا گذاشت؛ پله در 6 بازي 8 گل زد و هواداران برزيل را در ورزشگاه به شور و شعف واداشت. در آن زمان كوپا آمه‌ريكا شبيه به يك تورنمنت ليگي برگزار مي‌شد؛ برزيل، آرژانتين، پرو، بوليوي، اروگوئه، پاراگوئه و شيلي به مدت يك ماه در بوينس‌آيرس به صورت دوره‌اي با هم بازي كردند؛ پله كه در تيم‌ملي آن زمان به خوبي از حضور ديدي، گارينشا، زاگالو و نيلتون بهره مي‌برد اميد تيمش به قهرماني را تا بازي آخر زنده نگه داشت.
در بازي سرنوشت‌ساز مقابل آرژانتين اين نابغه براي تيمش حتي يك گل هم زد ولي در نهايت بازي مساوي شد تا اين آرژانتين باشد كه بالاتر از برزيل جام قهرماني را به‌دست بياورد.
براي پله اولين حضور در كوپا آمه‌ريكا مصادف با آخرين حضورش شد چون در دهه 60 برزيل از «كوپا آمه‌ريكا» دلزده شد. ماركوس سرجيو سيلوا، سردبير هفته‌نامه برزيلي «پلاسر» در اين مورد مي‌گويد: «برزيل كه قهرمان جام‌جهاني شده بود خيلي زود از حضور در بازي‌هاي منطقه‌اي و قاره‌اي دلزده شد و ترجيح داد ديگر در اين جام حضور نداشته باشد». برزيلي‌ها از سال 1963 تصميم گرفتند تيم محلي ميناس گرياس را به كوپا آمه‌ريكا بفرستند و خودشان با رقباي اروپايي از جمله پرتغال، بلژيك، هلند و ايتاليا ديدار كنند. با اين حال همان حضور پله در كوپا آمه‌ريكا 1959 اتفاقات بي‌شماري داشت كه مي‌توان به دعوا در بازي برزيل و اروگوئه اشاره كرد كه بازيكنان، نيمكت‌نشينان و تماشاگران دو تيم حسابي از خجالت يكديگر در آمدند!
مورد پيچيده مارادونا
«اين كوپا آمه‌ريكا براي من همان قدر اهميت داشت كه قهرماني در جام‌جهاني و قهرماني به همراه ناپولي. مي‌خواستم با آن در كشورم دور افتخار بزنم»؛ اين جمله ديگو مارادونا در تاريخ 9 ژوئن 1987 است؛ درست چند دقيقه بعد از اينكه آرژانتين در نيمه‌نهايي كوپا آمه‌ريكا يك گل از اروگوئه خورد و از جام كنار رفت. همين جمله كافي است تا اراده «ال‌دي‌يز» براي بردن كوپا آمه‌ريكا مشخص شود ولي او هم مثل پله هرگز موفق به انجام اين كار نشد.
مارادونا يك سال بعد از آنكه دنياي فوتبال را زير پا گذاشته بود، در خانه فرصتي طلايي داشت تا كوپا آمه‌ريكا را ببرد ولي «آلبي سلسته» فرصت را از دست داد. آرژانتين كه از حضور والدانو و بروچاگا محروم شده بود دلخوش به نبوغ شماره 10 بود كه مدام از سوي بازيكنان رقيب زده مي‌شد. اسطوره آن روزهاي باشگاه ناپولي درباره يكي از آن بازي‌ها اين‌طور مي‌گويد: «رفتم پيش داور و به او پايم كه جاي ضربات زياد بازيكنان پرو رويش مشخص بودند را نشان دادم ولي او به من گفت«بس كن تو يك بازيكن فوتبالي!». تنها دليلي كه برايم آورد همين بود». مارادونا جام را نبرد ولي دلخوش به يك افتخار فردي شد، او بعد از كارلوس والدراما به عنوان دومين بازيكن برتر جام انتخاب شد.
البته مارادونا قبل از اينكه فرصت بي‌نظير سال 87 را از دست بدهد يك بار ديگر طعم حضور در كوپا آمه‌ريكا را چشيده بود؛ او در سال 1979 براي آرژانتين در اين جام بازي كرده بود ولي از آنجا كه هنوز جوان بود و «مارادونا» نشده بود و در واقع ستون تيمش نبود، فقط در دو بازي از 4 بازي آرژانتين در آن جام بازي كرد چون تيمش حتي نتوانست از مرحله گروهي بالا برود.
آخرين كوپا آمه‌ريكايي هم كه مارادونا بازي كرد مربوط به سال 1989 بود كه در برزيل برگزار شد. نمايش شماره 10 در آن جام معمولي بود و نتوانست تيمش را به عنوان قهرماني برساند. آرژانتين در مرحله نهايي از بين 4 تيم يكي مانده به آخر شد تا با يك امتياز از جام وداع كند. البته اين وداع هم خاطره‌انگيز شد چون در بازي با اروگوئه، مارادونا راهي براي بروز نبوغش پيدا كرد؛ او از وسط زمين توپ را به سمت دروازه‌اي زد كه دروازه‌بانش كمي جلوتر آمده بود ولي از بخت بد مارادونا توپ به تير افقي دروازه خورد و گل نشد. آرژانتين در سال 1991 بالاخره جام قهرماني كوپا آمه‌ريكا كه از سال 1959 به اين طرف در پي آن مي‌دويد را به‌دست آورد ولي مارادونا به اتهام دوپينگ از حضور در تيم‌ملي و فوتبال منع شده بود.
فرصتي براي «لئو»
برزيل بعد از اتمام ناز كردن‌هايش دوباره به كوپا آمه‌ريكا برگشت. اين تيم كه قهرمان جام‌جهاني 94 شده بود اولويت‌بندي‌هايش را عوض كرد و بنا را بر اين گذاشت كه در همه جام‌ها قهرمان شود؛ آنها 4 بار بعد از آن در سال‌هاي 97، 99، 2004 و 2007 عنوان قهرماني را به دست آوردند. اتفاقاً در همين قهرماني آخر بود كه برزيلي‌ها توانستند آرژانتين را با مسي 20 ساله كه به همراه توس در خط حمله بازي مي‌كرد شكست دهند. 4 سال بعد يعني در سال 2011 مسي فرصت بي‌نظيري پيدا كرد تا در خانه كاري كه مارادونا و پله نكرده بودند را كامل كند ولي آرژانتين در عين ناباوري در يك چهارم نهايي جام مقابل اروگوئه تن به شكست داد و از گردونه بازي‌ها كنار رفت. حالا در شيلي، مسي براي سومين بار استارت قهرمان شدن در رقابت‌هاي كوپا آمه‌ريكا را زده است و اگر اين بار قهرمان نشود جاي خالي قهرماني در رقابت‌هاي ملي خالي‌تر از هر زمان ديگري مي‌شود چون در اين صورت او هيچ جامي براي آرژانتين نگرفته است.
مارادونا و مسی در حد پشم نیستند چه برسه به سلطان پله