34 سال تجربه داوری خود را یک شبه حراج نمی کنم/ باید از حق وردی تقدیر شود
به گزارش پارس به نقل از بانک ورزش حمایت جانانه علی خسروی پیشکسوت داوری، از انتخاب تورج حق وردی داور دربی سرخابی های تهران نقدهایی نه چندان دوستانه را به سوی وی روانه کرد. حال که حق وردی از قضاوت دربی سربلند بیرون آمده است، اینبار خسروی را بر آن داشته تا سفت و سخت تر از گذشته از مواضع خود دفاع کند. گفتگوی کوتاه بانک ورزش را با علی خسروی بخوانید.
قبل از دربی حمایت سفت و سختی از تورج حق وردی داشتید.
هنوز هم در این موضع ثابت هستم و چون گذشته دلایل خاص خود را دارم. خداوند بزرگ را شاکرم که پیش جامعه فوتبال روسفید شدم. چون تنها کسی بودم که به عنوان عضو کمبته داوران استان تهران از یک داور ملی که سخت ترین بازیهای چند ساله اخیر را قصاوت کرده بود حمابت کردم. بواقع تورج حق وردی در دیدنی ترین داربی سالهای اخیر روی ابرها پرواز می کرد و یکی از بهترین قضاوت ها را در یک باری پر حادثه، خصوصا داخل محوطه های جریمه هر دو تیم را پشت سر گذاشت. از نظر من این دبیر آمورش و پرورش ساکن تهرانسر کاری کرد کارستان و به واقع رو سفید شد.
اینهمه تاکید شما برای حمایت از حق وردی از کجا می آید؟ ضمن اینکه این انتقاد به شما شده که بیش از حد معمول به این مساله دید استانی دارید و نه ملی.
حق وردی با قضاوت مطلوب خود نشان داد که باید در لیست بین المللی باشد و لیاقت این مساله را دارد. و اینکه مسوولین کمیته داوران به خاطر حفظ میز و منافع شخصی، چشم خود را به روی این شایستگی بستند. چون تورج هیچ رانتی نداشت.
در ضمن به دلیل اینکه بنده در استان تهران فعالیت می کنم طبیعی است که به این مساله نگاه استانی داشته باشم. و ضمن احترام به تمام داوران شهرستانی عزیزمان، قضاوت دربی تهران را حق داوران تهرانی می دانم و در صورتی که مسولیتی در کشور داشته باشم نگاه ملی برای کلیه داوران ایرانی خواهم داشت. هر چند در این هفته خیلی انتقادات بیرحمانه و توهین ها را تحمل کرده و دم نزدم. حتی از دوستان داور و رسانه که همه این عزیزان را دوست دارم. ولی این را بدانید که من به قضاوت و عدالت حق وردی در این باری ایمان داشته و 34 سال تجربه حضور در داوری را یک شبه حراج نمیکردم.
عملکرد حق وردی را در صحنه های حساس بازی چطور دیدید؟
امید ابراهیمی داخل جریمه پرسپولیس پای خودش را به مدافع گیر داده و خودش را زمین زد، که اظهر المن الشمس بود. تورج ادامه بازی داد و حتی سر امید داد زد. عالیشاه در روبرو شدن یا طالب لو خیلی مبتدیانه شیرجه زد و طالب لو بطرر صحیح فقط توپش را زد. پشتک عالیشاه در حرکات زمینی ژیمناستیک 5 نمره داشت. طارمی در جدالی تنه به تنه با مدافع استقلال خود را بر روی زمین انداخت و آن صحنه به هیچ عنوان پنالتی نبود. در تمامی این صحنه ها داور عملکرد درست و مطمئنی داشت. وقتی چنین داوری در این باری بزرگ و مقدس چنین تشخیص های صحبحی میدهد باید از او تقدیر کرد. او هرگز فریب بازیکنان باریگر نما را نخورد و ثابت کرد خودش فوتبالیست خوبی بوده است. البته بنده ضمن احترام به نظر سایر کارشناسان داوری که روی ابراهیمی را پنالنی اعلام کردند صراحتا باز هم میگویم هرگز پنالتی نبود. حتی این را خود امیر قلعه نوعی و عادل فردوسی پور بهتر از همه میدانند. اما حیف که... !؟
در پایان این شعر را برای بعضی عزیزان می خوانم: هر کس از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من.
پرسپولیسیها باید به حق وردی جایزه بدن