آقای وزیر ، فوتبال ایران هزار مشکل قبل از کی روش دارد!

به گزارش پارس به نقل از عصر ایران آتش بس یک طرفه وزیر ورزش نسبت به کارلوس کی روش به روز سوم رسید. محمودگودرزی 3 روز است علیه کی روش موضع گیری نکرده . البته این به معنای حل شدن مشکل وزیر با سرمربی تیم ملی نیست اما هر چه که شده وزیر ورزش فعلا تصمیم ندارد دردسرهای بیشتری از طرف فوتبال داشته باشد. آتش بسی که پیش بینی می شود خیلی طولانی نشود. وزیر ورزش از روزی که به وزارت رسیده علاقه عجیبی به فوتبال و سرک کشیدن در ان نشان داده و هر از چندگاهی اظهارنظرهایی ویژه و جنجالی در موردش داشته . نکته جالب اینجاست که اکثراظهار نظرهای جنجالی وزیر در مورد سرمربی پرتغالی تیم ملی بوده است. بعضی هایش هم در مورد پرسپولیس و استقلال . 

اینکه وزیر ورزش که مسوول سیاست گذاری کل ورزش کشور است تمرکزی ویژه فقط روی فوتبال داشته باشد یک بحث است و اینکه در همان فوتبال هم باز فقط روی یک سری بحث های جزیی دست بگذارد نکته دیگر است.یعنی کل فوتبال و مشکلاتش را رها کند و به قسمتی بچسبد که به نظرمی رسد کارش را درست انجام می داده. کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران است. پستی مهم که درامدی ویژه هم دارد اما هزینه قرارداد او در برابر هزینه های جاری فوتبال چیز قابل توجهی نیست و البته مرد پرتغالی با توجه به کارنامه مربیان قبلی تیم ملی خیلی هم ناموفق نبوده است.یعنی نه پول قرارداد او در برابر سرمایه دولتی که در فوتبال نابود می شود مبلغ قابل توجهی است و نه نتایجی که به دست آورده با توجه به داشته هایش خیلی از سطح فوتبال ایران پایین تر نیست. کی روش با درآمدی قابل توجه کارنامه خوب دارد.

 اما با توجه به تمرکز ویژه رسانه ها بر روی تیم ملی به نظر می رسد که وزیر ورزش ناخواسته به سمت این موضوع کشیده می شود. قرارداد کارلوس کی روش با توجه به نقل های مختلف حدود 10 میلیارد تومان در سال است. رقم بالایی که البته در برابر هزینه های جاری فوتبال تقریبا ناچیز است. روزگاری محمد علی آبادی گردش مالی فوتبال را 1000 میلیارد اعلام کرده بود. این رقم را اگر نادرست بدانیم اما حتما سالی 300 تا 400 میلیارد هزینه های فوتبال ایران هست.  رقم بزرگی که همه اش هم از جیب مردم هزینه می شود. در لیگ برتر تقریبا هیچ تیم خصوصی ای به جز پدیده وجود ندارد. تیم های صنعتی با پول مردم اداره می شوند، سایر تیم های دیگر هم مسیری به سمت جیب مردم پیدا کرده اند و خرج شان را تامین می کنند. از میان همین هزینه ها نزدیک به 15 میلیارد سالیانه فقط به جیب دلال های بازیکن و مربی ریخته می شود. پای این اعداد که وسط می آید در بحث کلان اصلا هزینه های کی روش دیگر مطرح نیست . فکرش را بکنید او با شهرت و البته تولیدش 10 میلیارد هزینه دارد و دلالی فوتبال 15میلیارد . دلالی فوتبالی که نه شهرتی دارد و نه تولیدی . نسبت عدد 10 میلیارد هم به 400 میلیارد هزینه سالیانه فوتبل بیسیار ناچیز است .اما عجیب است که وزیر ورزش بدون توجه به اصلاح کل ساختار مدام با عدد قرارداد کی روش در حال کلنجار رفتن است.او که به نظر می رسد باید نگران هزینه های تیم های دولتی در فوتبال باشد کمتر به این مسائل پرداخته است و حتی شنیده می شود که به دنبال نوع صنعتی کردن پرسپولیس و استقلال هم هست . یعنی سرخابی ها هم مانند ذوب آهن و سپاهان از مسیری نیمه خصوصی هزینه های سالیانه را پرداخت کنند. این وسط هنوز جواب این سوال معلوم نیست که چرا باید از جیب مردم برای هر تیم سالیانه 30 میلیارد تومان پرداخت شود اما وزیر ورزش نگران ان 10 میلیارد است .

در مورد فسادی که در مورد سرمربی تیم ملی شایعه اش پیچید هم اوضاع همین طور است. شایعه ای که از جلسه دبیرکل فدراسیون فوتبال و کی روش به بیرون درز کرد و نشان از روابط مالی عجیب و غریب برای حضور در فهرست تیم ملی داشت.هرچند هیچ کجا این شایعه تایید نشد اما روزنامه ها از ارتباط مالی با واسطه سرمربی تیم ملی با برخی بازیکنان تیم ملی برای حضور در فهرست خبر داده اند. اتهامی که درست یا غلط تاثیری در نتیجه گیری تیم ملی نداشته است. یعنی هیچ گاه بازیکنی در ترکیب تیم ملی نبوده که حضورش نتیجه گیری تیم را به خطر بیاندازد.اصلی ترین موضوع این شایعات هم به دروازه بان تیم ملی در جام جهانی بازمی گشت و اگر حتی حساب کنیم که شایعه در مورد علی رضا حقیقی و حضور مشکوک اش در جام جهانی درست بوده باشد او یکی از ستاره های تیم ملی درجام جهانی بوده است. 

البته که فسادمالی و زیر میزی اگر وجود داشته باشد حتی به شرط کسب نتیجه قابل توجیه نیست اما این فساد را نمی شود به هیچ وجه با شایعات نزدیک به واقعیت لیگ برتر و لیگ یک مقایسه کرد.

به طورمثال این روزها بحث مس کرمان و حضورش در لیگ برتر داغ داغ است .تیمی در نیم فصل اول مسابقات لیگ دسته اول به خاطر نتایج بسیار ضعیف در پایین جدول بود و یک دفعه در تیم فصل دوم در نتیجه گیری فوق العاده عجیب عمل کرده. عصرایران پیش ازاین  گزارش 8 بازی عجیب مس کرمان را منتشر کرده بود که در هر کدام از بازی ها یک یا چند بازیکن تیم حریف به صورت مشکوکی اخراج شده بودند. یا تیم نفت تهران که داوری های اشتباه در طول سال به نفع شان تمام شده و حالا به نظر می رسدبرای قهرمانی وامدار اشتباهات داوری هستنند. اصلا در تمام دوره های لیگ برتر هر تیمی که قهرمان شده شایعاتی هم در مورد فسادشان منتشر شده است.این دو البته مثال هستند و همانطور که همه نزدیکان فوتبال می دانند موضوعاتی بسیار ثابت شده تر از این در فوتبال ایران طی 10 ،12 سال گذشته وجود داشته. موضوعاتی که حتی پای کمیسیون اصل 90 را هم وسط کشیده و چون این کمیسیون درگیر ماجراهای فساد های چندصد میلیاردی و هزار میلیاردی هم هست هیچگاه فرصت برخورد با ماجرای فساد در فوتبال به وجود نیامده. 

امسال دیگر هیچ خط قرمزی برای مربیان وجود نداشته و همه مربیانی که گفته می شد مشکل دارهستند و مسوولانی در فدراسیون برای اثبات حرف هایشان مدرک داشتند، به لیگ برگشته اند و مربیگری می کنند .مربیانی که به خاطرعملکردشان مشهور هستندو اگر قرارباشد سرمربی تیم ملی هم مثلا فاسد شود لابد باید پشت سریکی از این افراد حرکت کند. اما گودرزی بدون توجه به این مسائل هنوز دغدغه کی روش و ... دارد و درگیر کلماتی مانند لمپن و تحقیر و کارگر و کارفرماست. آن هم در حالی که هر کدام از صفت های سیاه مورد نظر وزیر قبل از کی روش در یکی از مردان فوتبالی ایران دیده شده.البته که دوباره باید تایید کرد که فساد در صورت داشتن مدرک به هیچ وجه قابل دفاع نیست اما می شود پرسید که چطور وزیرورزش یک کشور تا این حد در مسائل ریز یک فدراسیون دخالت می کند در حالی که حتی فرصت نکرده ساختار را درست کند یا با آن آشنا شود. 

کی روش البته تنها سرگرمی و کار رسانه ای وزیر در فوتبال نیست . او علاقه ویژه ای هم به سرخابی ها دارد.وزیر ورزش از شروع فصل پرسپولیس را با تصمیم هایش به این روز انداخته و شانس هم آورده که استقلال اوضاع اش به خاطر حضور قلعه نویی خوب بوده. گودرزی به سرخابی ها کار دارد و تیم ملی. دیگر کار ندارد که هزار مشکل در همین فوتبال وجود دارد. کار ندارد که از بیت المال سالی 400 میلیارد به جیب فوتبالیست ها ریخته می شود و دولت کنترلی روی آن ندارد. برایش مهم نیست که دلال های سالی 15 میلیارد به جیب بزنند. او از بازگشت مربیان مورد دار ناراحت نیست و دلال ها به نظرش اولویت ندارند.او نمی توند در حق پخش کاری انجام بدهد و حق ورزش ، کل ورزش را از صدا وسیما بگیرد در حالی که این وظیفه ذاتی اش به عنوان مسوول ورزش کشور است.  گودرزی به کی روش فکر می کند و قراردادش و سرخابی ها . او امروز در این مورد حرف نزده اما اصلا بعید نیست دوباره فردا صدایش دربیاید .وزیرش ورزش فکر می کند راه خلاصی فوتبال حذف کی روش است و انرژی زیادی هم در مورد صرف می کند اما به نظر می رسد که رسما نمی داند در فوتبال ایران چه می گدرد. او نگران کی روش است در صورتی که 1000 مشکل دیگر قبل ازان وجود دارد. مشکلاتی که حل کردن برخی از آنها وظیفه ذاتی وزیر ورزش است اما گودرزی تیم ملی را دوست دارد ، استقلال و پرسپولیس باقی اش انگار مهم نیست.