بازنده چه کسی بود؟/کروش، کفاشیان یا وزارت ورزش؟

سرانجام خواست افکار عمومی سبب شد تا وزارت ورزش به رغم موضع انتقادی نسبت به نحوه مذاکرات و کار کارلوس کروش ، در سیاست هایش جا بزند. آنها عقب نشستند و حالا کفاشیان هم به این فکر می کند که حضور نماینده وزیر ورزش در مذاکرات برای شان حسن دارد. فوتبال که در بی پولی محض به دلیل نگرفتن حق پخش ، مشکل رسیدن به دلارهایش از فیفا و البته محقق نشدن تبلیغات محیطی دور زمین به سر می برد توان پرداخت سالانه نزدیک به 2.5 میلیون دلار نزدیک به  10 میلیارد تومان برای کروش و دستیارانش البته بدون حساب مالیات قرارداد را ندارد ، حالا می تواند بخشی از مطالبات سال جدیدش را وزارت ورزش را بگیرد ، چون این بار ارگانی بالاتر از فدراسیون و حتی وزارتورزش تصمیم گرفته مربی پرتغالی بماند. پس کفاشیان می نشیند تا آنها پول بپردازند. اردوها را هم به شکلی مهیاکنند و همه این ها فرصتی بزرگ است برای او تا پز این موفقیت را بدهد. حداقل تا اسفندماه که دوباره انتخابات در پیش دارد.

البته کفاشیان خیلی زیرکانه حالا که می داند وزارت ورزش متوجه شده باید کارلوس را نگه دارد ، حالا کمی فیتیله تندش را پایین کشیده و حتی در نامه به کروش خیلی ملایم سخن گفته و از این گفته که می خواهد مشکلات حل شود. از این پس البته با معرفی حسنی خو از سوی وزارت ورزش ، خود به خود پروسه دخالت اسدی در امور تیم ملی هم منتفی شده است.

این برنامه ای است که کارلوس کروش به دنبالش بود. اینکه خواسته هایش برای هدایت تیم ملی عملی شوند و او با کسی غیر از دبیرکل در تماس باشد. حالا وزارتخانه این بستر را فراهم کرده و کفاشیان هم خیلی استادانه از زیر بار هزینه های تیم ملی می تواند شانه خالی کند.