سیاست بارسا در دوره محرومیت از خرید

به گزارش پارس به نقل از ورزش سه، اما تیم او با 10 پیروزی پیاپی، از ‏جمله دو برد ارزشمند مقابل اتلتیکو مادرید، به این شایعات پایان داد. به این ترتیب، انریکه در مقطعی ‏کوتاه، از موضع ضعف، به جایگاهی تثبیت شده رسید.‏
اما اوزه بیو ساکریستان، مربی تیم بارسلونای ‏B‏ نتوانست با تیمش به ثباتی که مدنظر مدیران باشگاه بود، ‏برسد. هافبک سابق بارسا که عضو تیم رویایی سال 1992 بود و با آن تیم قهرمانی در اروپا را جشن ‏گرفت، در سال 2011 هدایت تیم دوم آبی و اناری ها را برعهده گرفت. با این وجود، او برخلاف پپ ‏گواردیولا و لوئیز انریکه که با مربیگری در تیم دوم باشگاه، به گزینه ای جدی برای تیم اول تبدیل شدند، ‏نتوانست نظرات را به سوی خود جلب کند. سرانجام نتایج ضعیف تیم او در این فصل در رقابت های ‏لالیگای 2 باعث شد تا جوزپ ماریا بارتومئو، رئیس باشگاه بارسلونا، تصمیم به اخراج او بگیرد؛ ‏تصمیمی که کمتر کسی را متعجب کرد.‏
آخرین باری که بارسای ‏B‏ توانست در دو دیدار پیاپی امتیاز کسب کند، به اواسط پاییز گذشته برمی گردد. ‏آنها در 10 دیدار آخر با هدایت ساکریستان، 7 بار شکست خوردند که باخت های سنگین 4-0 و 7-0 در ‏این بین رقم خورد. ‏
از ابتدای سال جاری میلادی، رسانه های کاتالانی دائما از این صحبت می کردند که با یک باخت دیگر، ‏ساکریستان برکنار خواهد شد و سرانجام بعد از شکست 4-0 مقابل رئال ساراگوسا بود که شتر اخراج، در ‏خانه او خوابید. ‏
این در حالی است که بارتومئو پیش از این چند باری اعلام کرد که آینده مربی تیم ‏B‏ بارسا، به نتایج تیم ‏بستگی ندارد:" کار مربی این تیم کسب نتیجه نیست؛ بلکه ساختن بازیکن است."‏
هرچند این دو موضوع نمی توانند بی ارتباط باشند. یک تیم در حال سقوط که اعتماد به نفس چندانی ‏ندارد، نمی تواند مناسب گروهی بازیکن جوان که در مرحله حساسی از دوران حرفه ای شان هستند، باشد. ‏ادامه وجود جو منفی در تیم برای مدتی طولانی، نه تنها روی تیم دوم باشگاه، که روی تیم اول هم ‏تاثیرگذار خواهد بود. به ویژه اینکه بارسا در سال 2015 قادر به خرید بازیکن نخواهد بود و آنها برای ‏تقویت تیم اصل، بیش از هر زمان دیگری نیاز به ستاره های تیم دوم شان دارند. در چنین شرایطی، بسیار ‏حیاتی است که آنها در بهترین شرایط روحی، به تیم اول اضافه شوند. ‏
عملکرد ساکریستان از مدت ها پیش یکی از موضوعات بحث هواداران بارسا بود. این سوال مطرح بود ‏که آیا او می تواند باعث پیشرفت بازیکنانی که از تیم زیر 19 ساله های باشگاه به تیمش اضافه می کند، ‏شود یا انحراف او از سبک سنتی بازی بارسا، باعث می شود تا آنها بدون آمادگی کافی راهی نوکمپ ‏شوند. ‏

یکی از بهترین نمونه ها، جرارد دلوفئو است؛ یکی از مستعدترین ستاره های لا ماسیا در یک دهه اخیر که ‏تا به حال دو بار به باشگاه های دیگر قرض داده شد تا بتواند به سطح مورد نظر برای بازی در ترکیب ‏اصلی بارسا برسد. سوال هواداران این است که آیا نمی شد در دو فصلی که در دسته دوم بازی می کرد، بیشتر پیشرفت کند؟ او تنها 16 سال داشت که در لالیگای دو بازی می کرد؛ در سنی که تصمیمات ‏یک مربی می تواند روی آینده بازیکن تاثیر بسیار داشته باشد.‏
از سوی دیگر، شخصیت درون گرای ساکریستان، او را به هدفی آسان برای انتقادها تبدیل کرد. بخشی از ‏عدم محبوبیت او، به دلیل سبک بازی تیم اوست اما بخشی دیگر هم به شخصیت خاص او برمی گردد. ‏زمانی که لوئیز انریکه هدایت بارسای ‏B‏ را برعهده داشت، هر وقت لازم می دانست، سبک بازی تیم را ‏از سبک سنتی بازی بارسا تغییر می داد اما اعتماد به نفس و کاریزمای او در حدی بود که بقیه تصمیمات ‏او را زیر سوال نبرند؛ ویژگی هایی که ساکریستان از آن برخوردار نبود. ‏
در واقع، برای ساکریستان، پذیرفتن این پست از ابتدا یک ماموریت دشوار بود. او چهره محبوب هواداران ‏نبود. پس از جدایی انریکه در سال 2011، گزینه اصلی هدایت بارسای ‏B، اسکار گارسیا بود؛ سرمربی ‏تیم زیر 19 ساله های باشگاه که با سبکی بسیار شبیه به سبک بازی تیم پپ گواردیولا، این تیم را به یک ‏سه گانه تاریخی رساند اما همکاری او با یوهان کرویف در تیم ملی کاتالونیا، شانس او برای رسیدن به ‏نیمکت تیم دوم بارسا را از بین برد.‏
هیئت مدیره بارسا که رابطه جالبی با یوهان کرویف نداشت، تصمیم گرفت ساکریستان را به جای اسکار ‏گارسیا انتخاب کند. او هم که احساس کرد در باشگاه بارسلونا دیگر جای پیشرفت ندارد، باشگاه کاتالانی را ‏ترک کرد. ‏
اکنون مدیران بارسا بسیار مراقب هستند که اشتباه قبل را بار دیگر تکرار نکنند. این بار آنها یوردی ‏وینیالس را انتخاب کرده اند که در سال 2012 جانشین اسکار گارسیا شده بود. برخلاف ساکریستان، ‏وینیالس یکی از محصولات آکادمی بارساست. او به تازگی تیم زیر 19 ساله های بارسا را در رقابت های ‏جوانان اروپا به قهرمانی رساند و لیگ داخلی را هم فتح کردند. وینیالس بعد از آن افتخارات، نیاز به یک ‏چالش جدید داشت و اکنون این فرصت در اختیارش قرار گرفت؛ به ویژه اینکه بارسای ‏B‏ خطر سقوط را ‏احساس می کند و او باید تمام توانایی هایش را به کار بگیرد.‏
وینیالس بسیاری از بازیکنان جوان تیم را از زمان حضورشان در تیم جوانان باشگاه می شناسد و این می ‏تواند کمک زیادی به او بکند. بازیکنانی مانند آداما ترائوره و منیر الحدادی همین سال گذشته زیر نظر او ‏قهرمان جوانان اروپا شدند و با سبک کاری او کاملا آشنا هستند. ‏
او با جریمه کردن آلن هلیلوویچ، ستاره جوان کروات، نشان داد که ترسی از سر و شاخ شدن با ستاره ها م ‏ندارد. هلیلوویج عکس های مربوط به روند بهبودی اش پس از مصدومیت را در اینستاگرام گذاشت و ‏وینیالس پیش از اینکه باشگاه در این مورد تصمیمی بگیرد، او را جریمه کرد. حتی صحبت های او در ‏اولین کنفرانس مطبوعاتی اش هم نشان از کاریزمایی داشت که مربی قبلی فاقد آن بود:" ما باید از نظر ‏انضباطی پیشرفت کنیم؛ چه داخل و چه خارج زمین. اگر کیفیت و نظم را با هم داشته باشید، می توانید ‏عالی کار کنید." ‏
وینیالس می داند که چطور از سیاست چماق و هویج استفاده کند. در حالی که بازیکنان بارسای ‏B‏ از انجام ‏تمرینات یکنواخت زیر نظر کادر قبلی ناراحت بودند، او نه تنها باید آنها را از نظر بدنی، که از نظر ‏انگیزشی نیز در بهترین شرایط قرار دهد. تلاش او البته نه تنها برای موفقیت بارسا ‏B، که برای تیم ‏بارسای ‏A‏ خواهد بود.‏