مایلی کهن ، کروش ، رئیس جمهور و بینندگان بازی ایران و آرژانتین!

او در دو گفت و گوی جدیدش در 2 روز گذشته با دو خبرگزاری ورزشی کشور نکات مهمی گفته . از حمید درخشان تا رئیس جمهور ، آنهایی هستند که او در حرف هایش مخاطب قرار داده است. او همچنان اعتقاد دارد حامیان کارلوس کروش اگراندیسمان می کنند و از ناکامی های این مربی جوی حماسی می سازند. او به گفته های رئیس جمهور در مراسم تجلیل از قهرمانان اشاره کرده و گفته:«حتی به آقای رئیس جمهور آمار اشتباه می دهند ، مجموع جمعیت ایران و آرژانتین نهایات 200 میلیون نفر می شود و اینکه ایشان گفته میلیاردها نفر درست نیست.»

او به کروش طعنه زده و گفته اگر جوان های تیم ملی خوب هستند ، حاصل تلاش همین لیگ هستند و ... آنچه او در نهایت تعبیرش می کند به اسم جفا در حق مردم.

اما آنچه از دل حرف های حاجی قابل تامل است بر می گردد به استدلال او درباره گفته های رئیس جمهور. اینکه در دل انتقاد های آشکار شخص وزیر ورزش از پرداخته شدن بیش از حد به باخت برابر آرژانتین و فضایی که سبب می شود گروهی از مردم برای آن شکست جشن پیروزی گرفتند ، رئیس جمهور آن بازی را افتخار آمیز خواند و از ملی پوشان تشکر کرد. او از جمعیتی میلیاردی گفت که به تماشای این بازی نشسته اند. محمد مایلی کهن حالا خیلی تخمینی جمعیت 75 میلیونی ایران و 40 میلیونی آرژانتین را جمع زده و در ازای رقم اعلامی رئیس جمهورمی گوید کلا 200 میلیون نفر به تماشای بازی تیم ملی نشسته اند . این منطق او را شاید حالا خیلی از منتقدان کارلوس کروش بپذیرند اما آیا می توان این گفته را خیلی ساده پذیرفت؟ جام جهانی بزرگترین تورنمنت فوتبالی دنیاست. 64 بازی و مسابقاتی که بر اساس آمارهای تخمینی برای بیش از نیمی از جمعیت کره زمین پخش مستقیم می شود. با منطق محمد مایلی کهن بازی دوستانه آرژانتین با نیجریه نباید از تلویزیون ایران پخش شود چون حتما این مسابقه جذابیتی برای ایرانی ها ندارد. با این منطق چرا باید گروهی به تماشای بازی آرسنال با براینگتون بنشینند . نه منچستر ایرانی است و نه تیم دسته اولی براینگتون. جام جهانی مهمترین تورنمنت دنیاست که هنوز بسیاری از ایرانی ها بازی های کره در جام جهانی 1986 ، امارات در جام جهانی  1990 و ... را به یاد دارند. آرژانتین یکی از محبوب ترین ستاره های فوتبال دنیا را دارد و با تیمی که از دیرباز برای بسیاری از علاقمندان فوتبال دنیا جذابیت داشته. با این استدلال آقای مایلی کهن بینندگان جام خیلی هم بیشتر یک میلیارد نفر نیست چون کشورهای پر جمعیت دنیا چون هند ، چین و اندونزی یا مالزی اصلا به جام جهانی نمی روند. با این منطق هم این کشورها نباید اصلا پولی برای خرید حق پخش بازی ها بدهند چون جذابیتی برای مردم شان ندارد.

حاجی مایلی در گفتارش همان قدر یک طرفه به قاضی می رود که سوی دیگر قصه را به آمارسازی غلط برای رئیس جمهور متهم می کند. او در مقام بحث های فنی هم روایتی دوگانه دارد. یکی از منتقدان اصلی تعطیلات 50 روزه لیگ ، خود حالا که تیم ملی دارد برای تیمش فرصتی 2 هفته ای خواسته. می خواهد لیگ برای بازی هایی که در تهران برگزار می شود و غیر از عربستان سایر رقیبان گروه از تیم های درجه 3 آسیا هستند ، بازه ای می خواهد برای اردوی آماده سازی. درحالی که تیم ملی امید به لطف برنامه ریزی خوب کادرفنی مایلی کهن - خاکپور و حمایت های حبیب کاشانی در این ایام تعطیل نبوده و مدام به اردو رفته است.

اگر تعطیلات بد است و کارلوس برای این وقفه ها باید زیر هجمه انتقادات قرار بگیرد چرا مایلی برای تیمش تعطیلی لیگ را طلب می کند؟ اگرچه بازه ای که تیم ملی امید برای تعطیلی بازی های لیگ می خواهد در اوج فشردگی بازیهاست اما او که خود کارلوس کروش را متهم می کرد در زمانی که نوبت به خودشان می رسد ، خواهان این حق است . حقی که به خاطر فوتبال ملی باید در اختیارشان قرار بگیرد. حاجی مایلی دوست داشتنی که زیاد حرص می خورد و با حرارتی وصف ناپذیر سعی می کند نشان دهد دلش شور این فوتبال ، این جوانان و این کشور را می خورد شاید بهتر است هر آنچه برای خود عزیز می شمارد برای دیگران هم عزیز بشمارد و اگر آگراندیسمان را بد می داند ، خودش هم از ادبیاتی مشابه استفاده نکند.