بنجامین ویلیامز چرا؟، بضاعت ما همین بود

در یادداشت غیاثی آمده است:

چرا ذهن علاقمندان فوتبال و تیم ملی را منحرف می‌کنیم و آنها را علیه دیگران که شاید فقط با ما اختلاف سلیقه دارند می‌شورانیم؟ چرا علت را در خودتان (فدراسیون فوتبال) و تیم ملی جستجو نمی‌کنید؟ چرا آن زمانی که باید صرف آمادگی تیم ملی می‌شد کاری نکردید و امکانات شایسته را در اختیار کی‌روش قرار ندادید؟ فکر نکردید که دیگران هم کار می‌کنند؟

در کدام بازی ما هم‌پای دیگر تیم‌ها بوده‌ایم؟ در بازی با امارات که حتی به نیمه نهایی صعود کرده همه دیدند که ما چگونه بازی کردیم. اگر دعای خیر مردم ایران و تشویق و همراهی ایرانیان مقیم استرالیا و کمی هم شانس و اقبال نبود پیروز نمی‌شدیم.

کی‌روش سیستم همیشگی خودش را دارد. دفاع مطلق و پیوسته و لایه‌لایه و حمله با یک مهاجم. بازیکنان هم هر وقت به میدان رفتند از جان مایه گذاشتند و با تمام وجود بازی کردند. در این میان فقط برخی بازیکنان پا به سن گذاشته بودند که نمی‌تواستند هم‌پای جوانان باشند.

تیم ما همین بود که دیدیم. توانایی ما در حدی نبود که قهرمان شویم. مگر سرمایه‌گذاری کرده بودیم که بخواهیم بهره‌اش را ببریم. صعود تا مرحله یک چهارم نهایی هم مدیون غیرت و جسارت و تکنیک فردی بازیکنان هستیم اما همین جوانان باغیرت و جسور برخی وقت‌ها احساساتی می‌شدند و کارهایی می‌کردند که ما را یاد بازی‌هایشان در لیگ برتر ایران می‌انداخت. یاد اعتراض و چک و چانه زدن با داوران یا بی‌خود و بی‌جهت با حریف درگیر شدن. در آخر هم توقع داشتند که داورانی که در این جا حضور دارند و در جام جهانی هم قضاوت کردند مقابل آنها کوتاه بیایند.

مهرداد پولادی که در بازی اول مقابل بحرین از همین داور کارت زرد گرفته بود باید می‌دانست که او داور سخت‌گیری است و مماشات نمی‌کند. همین داوران و هم ما آموخته‌ایم که طبق قوانین فوتبال وقتی دروازه‌بان مالک توپ است نباید به او حمله‌ور شد و با او برخورد کرد. پس چرا توقع داشتیم داور استرالیایی برخورد پولادی با دروازه‌بان عراقی را خطا نگیرد و به او کارت زرد نشان ندهد؟

وقتی دروازه‌بان عراقی توپ را تصاحب کرد پولادی نباید به او حمله‌ور می‌شد و نباید با دروازه‌بان عراق برخورد می‌کرد و زمانی که دروازه‌بان عراق او را هُل داد نمی‌بایست برای فریب داور و متقاعد کردنش برای نشان دادن کارت زرد یا قرمز به دروازه‌بان عراق به دروازه‌بان خودش را آنگونه زمین می‌زد و شبیه‌سازی می‌کرد. داور این دو حرکت پولادی را با هم جمع کرد و به او یک کارت زرد نشان داد. جریمه بی‌پروایی‌اش و همچنین حرکت شبیه‌سازی‌اش مستحق یک کارت زرد بود.

به داور چه مربوط که بازیکن کارت زرد اول را داشته یا نه. او مجری قانون است. اینکه داور فراموش کرده بود به پولادی کارت داده حرف یک گزارشگر رادیویی یا تلویزیونی است و نظر کارشناسان داوری نیست. بنجامین ویلیامز یک داور بزرگ است و به نظر من او باعث حذف تیم ما نشد. همانطور که مصاحبه امیر قلعه‌نویی که در خبرگزاری فارس منتشر شد هم عامل حذف ایران نبود.

آنچه که باعث شد ما مقابل عراق شکست بخوریم نه خبرگزاری فارس، نه امیر قلعه‌نویی و نه حتی داور استرالیایی بود. بلکه این بی‌پروایی و کم‌دانشی پسر و سرباز فراری کی‌روش بود که با اخراجش فشار مضاعفی به کل تیم فوتبال ایران و هم‌بازی‌هایش وارد کرد وگرنه داور در این مسابقه در خیلی از مواقع به نفع ما هم سوت زد.

بنجامین ویلیامز با کی‌روش مماشات زیادی کرد. اگر او می‌خواست می‌توانست طبق قانون کی‌روش را به دلیل حرکات غیرمسئولانه و زشتش در کنار زمین و محوطه فنی نیمکت ایران اخراج کند.