به گزارش پارس ، البته که علی دایی مقصر همه تلخی‌های امروز پرسپولیس نیست. بیشتر از او، مدیری تقصیر دارد که با آن عهدنامه عجیب و غریب - شما بخوانید قرارداد سه ساله - پرسپولیس را در اختیار علی دایی گذاشت یا آن دیگری که برای شنیدن انتقادها از این مربی گوش شنوایی ندارد و مدیریتش را "علی دایی" مدیریت می‌کند!
علی دایی مقصر نیست. هست اما نه به اندازه علیرضا رحیمی که قطعا تا امروز حتی در صحبت‌های دوستانه‌اش با علی دایی سراغی از پرسپولیس نگرفته و مطمئنا یک بار هم از او نپرسیده که این پرسپولیس چرا نتیجه نمی‌گیرد.

مهم نیست که فوتبال بازی کردن را بلد نیست. چه اهمیت دارد که در هر بازی چند تا موقعیت داشته باشد وقتی مهاجمانش گلزن نیستند؟
آقای مدیرعامل می‌تواند همچنان پشت علی دایی - که در واقع انتخاب اجباری او بوده - بایستد و در مقابله با انتقادها سپر او باشد اما همزمان، نتیجه هم بخواهد.
می‌تواند هر روز چند ساعت از وقت مدیریت بی‌حاصلش را در ورزشگاه درفشی‌فر بگذراند و در رسانه‌ها از علی دایی حمایت کند اما از او فوتبال هم بخواهد، نتیجه هم بخواهد.
می‌تواند همین نشست‌های مخفیانه را همچنان با علی دایی داشته باشد و به جای تعریف و تمجیدهای همیشگی و به درد نخور به او اولتیماتوم بدهد، برایش مهلت تعیین کند یا هر جور که شیوه مدیریتش می‌طلبد، به او انگیزه بدهد.

مهم نیست که علیرضا رحیمی چند سال در فلان فدراسیون و فلان باشگاه مدیریت کرده. مهم این است که شیوه مدیریتی او تا امروز به کار پرسپولیس نیامده.
پرسپولیس ۷ تا بازی انجام داده و ۷ گل خورده. گل‌های زده‌ و امتیازهایش هم مشترکا روی عدد ۹ ثابت مانده‌اند. همین دو روز پیش به ضعیف‌ترین تیمی که از تراکتورسازی در ذهن داریم باختند اما تا امروز آقای مدیرعامل حتی یک بار هم به خودش زحمت نداده که با جدیت مقابل علی دایی بایستد و او را به خاطر نتایج افتضاح و ناامیدکننده تیمش توبیخ کند. توبیخ هم نه، فقط از او جواب بخواهد.
رحیمی تا امروز باشگاه پرسپولیس را با افکار علی دایی مدیریت کرده و همین که خود را در سنگر او می‌بیند، برایش کافی است. علی دایی زیاد اشتباه می‌کند اما بیشترین تقصیر متوجه مدیرعاملی است که مثل کوه پشت همه تصمیم‌های اشتباه او ایستاده و در واقع آنجا سنگر گرفته است.
رحیمی به جای اینکه مدیریتش را به رخ بکشد و "پرسپولیس" را از دایی طلب کند، کناره گرفته و شاید هم از یاد برده که امروز مدیرعامل پرسپولیس است و مسئول همه اتفاق‌های این باشگاه.
البته که حمایت، اصلی‌ترین نیاز امروز پرسپولیس است اما به شرطی که سرمربی از بابت جایگاهش مطمئن نباشد. چیزی که اتفاقا مدیرعامل سرخپوشان بر آن اصرار دارد.
بازی با تراکتورسازی تمام شده بود و پرسپولیسی‌ها در رختکن بودند که یک تماس تلفنی، عصبانیت علی دایی را فرو نشاند. آن سوی خط، رحیمی بود که تماس گرفته بود تا به دایی اعلام کند که هیچ خطری تهدیدش نمی‌کند و او می‌تواند با قدرت به کارش ادامه بدهد: «همه دیدند که حق پرسپولیس، پیروزی در این بازی بود و با عملکردی که تیم داشت من اطمینان دارم امتیازهای از دست رفته به زودی جبران خواهد شد. همچنان با قدرت به کارت در پرسپولیس ادامه بده و خیالت راحت باشد. من پشتت ایستاده‌ام و همه‌جوره حمایت‌ات می‌کنم.»
رحیمی ما را به یاد این مثل کهنه می‌اندازد که می‌گوید اگر می‌خواهی کسی را تخریب کنی، از او بد دفاع کن! و حالا مدیرعامل پرسپولیس همین شیوه را در قبال علی دایی در پیش گرفته.
او با حمایت‌های نابجایش دایی را خراب می‌کند و بی‌تفاوتی‌هایش نسبت به نتایج پرسپولیس هم بیش از همه این تیم را به قهقرا خواهد برد.