حق پخش بازی های جام جهانی به ایران فروخته نمی شود

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، جدیدترین دور مذاکرات مسئولان بخش بین الملل سازمان صدا و سیما با شبکه ای اس پی ان به سرانجام نرسیده است. ماجرا خیلی ساده است. اینکه شرکت امریکایی می گوید تلویزیون ایران اگر بازی ها را پخش کند، کل کشورهای منطقه جنوب غرب آسیا نیازی به خرید حق پخش بازی ها ندارند. برنامه های شبکه سوم ایران از فرکانس های ماهواره بین المللی پخش می شود و این یعنی هر خانه ای که یک دستگاه رسیور کد شکن داشته باشد، به سادگی بازی ها را پخش می کند و این اتفاق یعنی میلیون ها دلارها خسارت برای شرکتی که بازی ها را باید پخش کند.
چرا سال ۲۰۰۲ بازی ها از شبکه ۳ پخش نشد؟
این اولین بار نیست. سال ها قبل هم یکبار پخش بازی ها برای تلویزیون مشکل ساخت. گروه ورزش سیما که تخصصی ویژه دارد در پخش بدون هزینه بازی های لیگ های مختلف دنیا، در سال ۲۰۰۲ رایت بازی ها را خرید و می خواست روی آنتن ببرد اما مشکلی بزرگ ایجاد شد. بعد از توافق دیرهنگام با شبکه ژاپنی پخش بازی ها، و تنها بعد از پخش دو بازی به ناچار شبکه بازی ها از شبکه سوم به شبکه های اول و دوم منتقل شد چون با پخش بازی ها از شبکه ۳، همه کشورهای همسایه می توانستند فرکانس مسابقات را دریافت کنند. با شکایت شرکت ژاپنی، بازی از حالت پخش ماهواره بین المللی به فرکانس موج اف ام و ماهواره های زمینی شبکه اول و دوم سیما منتقل شد. این بار اما شرایط عوض شده. با پیشرفت تکنولوژی دیگر کانال های دارای پخش شبکه سراسری از سیستم ماهواره بین المللی استفاده می کنند و این یعنی کانال های سراسری تلویزیون نمی توانند بازی ها را پخش کنند.

دعوا بالا می گیرد!
حالا وقت تسویه حساب است. پخش بازی های مهم فوتبال منوپلی است در اختیار شبکه سوم سیما. آنها یک سال بعد از آغاز به کار شبکه ورزش، هنوز هم تمام بازی های مهم ورزشی را پخش می کنند و تقریبا پس مانده برنامه های ورزشی سهم این شبکه جدیدالتاسیس است. صدا و سیما برای پخش برنامه های ورزشی شورایی دارد که تمام پست های کلیدی این شورا بین مدیران گروه ورزش شبکه سوم دست به دست می شود. از این رئیس به رئیس بعدی منتقل می شود و آنها با داشتن پشتوانه پخش برنامه پرطرفدار ۹۰، تقریبا همه چیز را در اختیار دارند. بازی های لیگ برتر را هم آنها پخش می کنند و کلا شاید مسابقات غیر حساس است که سهم شبکه تخصصی ورزش می شود اما الان یکباره ورق بر می گردد. جام جهانی علاقمندان فراوانی دارد و تلویزیون نمی تواند به سادگی از پخش آن بگذرد. به خصوص که این بار ایران هم یکی از تیمهایش است. این فرصتی است برای شبکه ورزشی ها. تهدیدی خارجی، آنها را صاحب شانس می کند. آنها که از طریق ماهواره محلی و با پخش محدود روی آنتن می روند، با جام جهانی می توانند اوج بگیرند. صدا و سیما باید ریسک کند. پخش بازی ها از طریق شبکه ۳ تهدیدی بزرگ می شود برای مجموعه سیما و البته فرصتی برای یک شبکه جدید التاسیس.

بهانه ای برای تخفیف

الان قیمت فرکانس بازی های جام جهانی خیلی بالاست. تلویزیون توان خرید فرکانس ها را ندارد اما گذشت زمان می تواند کمک کننده باشد. کمک به اینکه مشکلات حل شود. اینکه با گذشت زمان و نزدیکی به زمان بازی ها قیمت ها هم می شکند. بهانه شرکت آمریکایی اگرچه یک تهدید است اما می تواند فرصت هم باشد. فرصتی برای اینکه صدا و سیما بتواند با کشتن زمان برای خرید فرکانس بازی ها در لحظات آخر، این هزینه را به قیمت مقبولی برساند تا برای تشکیلات تلویزیون غیر منطقی نباشد. همزمان البته آنها باید تصمیم گیری کنند. تصمیم درباره اینکه آیا بازی ها را که تصاویرش دیجیتال است را از طریق شبکه ورزش و شبکه های دیگر دیجیتالی محلی شان پخش کنند یا اینکه با خرید سیستم امنیتی گران قیمت ایمن ساز شبکه های تلویزیونی، کانال های ماهواره ای شان را دارای قدرت بیشتری هم کنند. هزینه ای که البته در کوتاه مدت شاید چندان برای صدا و سیما منطقی نباشد اما در بلند مدت می تواند ایمنی شبکه شان را افزایش دهد. اگرچه معمولا مسئولان گروه ورزش صدا و سیما از راهکارهایی میانبر استفاده می کنند و تنها یکبار در بازی های جام جهانی ۲۰۰۲ بود که برنامه های شان عملی نشد تا در سیستم پخش بازی ها تغییری ایجاد کنند. در حال حاضر مسئولان شبکه ورزش تلاش زیادی دارند تا بتوانند مدیران صدا و سیما را متقاعد کنند تا پخش بازی ها به آنها سپرده شود. آنها معتقدند با کمک شبکه های استانی این قابلیت را دارند تا تمام کشورمان را تحت پوشش قرار دهند. اگرچه صدا و سیما برای این اعتماد با چالش هایی هم روبروست. اینکه مردم به تماشای بازی ها از شبکه سوم عادت دارند. اینکه پوشش این شبکه های دیجیتالی فراگیر نشده است و مهمتر از همه اینکه اسپانسر ها چندان روی خوشی به دادن آگهی در این شبکه ها ندارند. مشکلاتی که شانس شبکه ورزش را کاهش می دهد.