فضای فوتبال بد است! دخترم نمی گذارد داور بمانم!

به گزارش پارس به نقل از فارس، سعید مظفری زاده داور ۳۹ ساله و ۱۹۰ سانتی متری فوتبال کشورمان در دربی ۷۸ از داوری خداحافظی کرد تا در حالی که می توانست ۶ سال دیگر در عرصه داوری باقی بماند زودتر از موعد مقرر برای همیشه از داوری کنار برود. مظفری زاده درباره موضوعات مختلف همانند دربی ۷۸، کنار رفتن از داوری و دلیل آن در برنامه ۹۰ صحبت کرد که در زیر می خوانید.

* با توجه به این که چند روز از قضاوتت در دربی ۷۸ گذشته فکر می کنی در تمام صحنه ها تصمیمات درستی گرفتی؟

- من فیلم بازی را دیدم و تمام صحنه های داوری آن را یک بار دیگر مشاهده کردم. در مجموع اگر هر تصمیم دیگری هم می گرفتم باز هم همین صحبت ها به وجود می آمد. از نظر من حرکت صادقیان در آن صحنه المان هایی که می توانست او را اخراج کند نداشت. نمونه آن همان بازی معروف سپاهان و پرسپولیس و صحنه اخراج میثم حسینی است که بعد گفته شد کارت قرمز او درست نبوده و این کارت به کارت زرد تقلیل پیدا کرد.

* اگر به روز جمعه برگردیم و دوباره خطای صادقیان و اولادی تکرار شود چه تصمیمی می گیری؟

- الان می گویم که اگر به بازی دربی برگردم و صحنه صادقیان و اولادی باز هم تکرار شود حتما آن ها را اخراج می کنم.

* انتظار داشتی این بازی این قدر پربرخورد باشد؟

- واقعا بازی پربرخورد بود که شاید باید به حواشی قبل از بازی هم آن را ربط داد. هر چند که انتظار نداشتم از همان اول بازی این اتفاق بیفتد اما الان دیگر مثل گذشته بازیکنان را دور میز ناهار یا شام با یکدیگر جمع نمی کنند تا با هم صمیمی شوند!

* البته بازیکنان در صحنه های زیادی به هم اعتراض های شدیدی هم می کردند که با برخوردهای مهربانانه ات روبرو شدند!

- باور کنید اعتراضات بازیکنان به هم در زمین بازی دوستانه بود و اصلا خشمی در آن دیده نمی شد! البته شاید کسانی که از بیرون این مسائل را می دیدند این طور فکر می کردند اما جو بازیکنان در زمین خیلی دوستانه بود.

* از دربی فاصله بگیریم. چه شد که به فکر خداحافظی از داوری افتادی؟

- جرقه این موضوع دو سال پیش در ذهن من زده شد. سفری به خارج از کشور داشتم و بعد از آن هم حدود ۳ هفته در عربستان در یک تورنمنت باید قضاوت می کردم و بعد از آن به ایران آمدم و بلافاصله برای قضاوت یک بازی به شهرستان رفتم. بعد از این که بعد از ۵ هفته به خانه برگشتم باز هم به من ابلاغیه داوری داده شد و باید باز هم راهی شهرستان می شدم که زمانی که ساکم را می بستم دخترم با حالتی بغض آلود گفتم که کاش من را هم اندازه فوتبال دوست داشتی. این حرف دخترم در ذهن من باقی ماند و احساس کردم برای خانواده ام وقت کم گذاشته ام. بعد از این موضوع بحث درس خواندنم هم به وجود آمد و همین ها انگیزه ای شدند تا بیشتر در خدمت خانواده ام باشم. البته این را هم بگویم که فضای امروز فوتبال خوب نیست و شاید اگر فضای بهتری بر فوتبال حاکم بود طور دیگری تصمیم می گرفتم اما همه این مسائل دست به دست هم داد تا با خودم کنار بیایم و از داوری بروم. البته من در این باره قبلا تصمیم گرفته بودم اما آن را علنی نکردم و به همین دلیل بود که در تست های داوری هم حاضر نشدم. وقتی ابلاغیه دربی به من داده شد این خبر را در وبلاگم منتشر کردم تا همه از این خبر مطلع شوند.

* اما به نظر می رسد دلیل رفتنت از داوری فقط گریه دخترت نبوده و مسائل دیگری هم در این میان دخیل بوده است.

- ببینید همه مسائل در این تصمیم من تاثیر داشت. شاید اگر شرایط همانند قبل بود این تصمیم را نمی گرفتم اما امسال سال سختی برای داوران است و شرایط خوبی بر فوتبال و داوری حاکم نیست. فکر می کنم اختلافات کمیته داوران و دپارتمان در این مشکلات هم دخیل بود و شاید اگر اتحاد بین این دو نهاد وجود داشت این همه هجمه علیه داوری ها شکل نمی گرفت.

* این که گفته می شود از ایران خواهی رفت صحت دارد؟

- شاید برای ادامه تحصیل ۳،۴ سالی از ایران دور شوم البته اگر این کار نشود در ایران به ادامه تحصیلم خواهم پرداخت.