اگر هدایت دیسکاوری را به کفاشیان می‌سپردند چه می‌شد؟

به گزارش پارس  به نقل از تابناک، روز گذشته، سرمربی تیم ملی زیر ۲۲ ساله های ایران از سمت خود کناره گیری کرد تا در کمتر از یک ماه مانده به رقابت های قهرمانی زیر ۲۲ ساله های آسیا، تیم ملی کشورمان بدون سرمربی شود. این اتفاق وقتی رخ داد که منصوریان پس از کش و قوس های فراوان در جلسه با رئیس فدراسیون فوتبال ایران فهمید که تیمش در اولویت چهارم فوتبال ایران است و همین موجب شد تا او از سمت خود کناره گیری کند.

  فدراسیون در حالی روز گذشته آب پاکی را روی دستان منصوریان ریخت که گویا در سیاست گذاری تیم ملی این رده سنی فوتبال ایران پیش از این چندان شفاف عمل نکرده بود و همین توقعاتی برای سرمربی این تیم درست کرده بود؛ اشتباهی که یک ماه مانده به رقابت های قهرمانی زیر ۲۲ سال های آسیا رخ نمایاند و اکنون دست فوتبال ایران را خالی گذاشته است.

اما این توقعات جایی رخ نمایاند که نام یک مربی پرتغالی برای هدایت تیم ملی امید ایران مطرح شد. علیرضا منصوریان که مربی تیم ملی زیر ۲۲ساله های ایران است، نارضایتی خود را از این موضوع نشان داد و به گونه ای موضع گیری کرد که تیم او، تیم امید ایران است و انتخاب سرمربی برای تیم او کار نابجایی است.

حال بد نیست نگاهی به فلسفه وجودی تیم ملی زیر ۲۲ساله ها در آسیا بیندازیم؛

در آخرین تغییراتی که در مسابقات زیر مجموعه کنفدراسیون آسیا به وجود آمد و به فدراسیون های این قاره فرستاده شد، اضافه شدن مسابقات زیر چهارده سال آسیا و خروج آن از حالت فستیوال زیر چهارده ساله ها بود. همچنین مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا که تیم های شرکت کننده در این دو جام تنها در یک رقابت آسیایی شرکت کرده و بحث حضورشان در المپیک یا مسابقات جام جهانی وجود ندارد.

بنا بر این گزارش، هدف از راه اندازی مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا که مسابقات قهرمانی اش یک سال پیش از مقدماتی المپیک برگزار می شود، آماده سازی بهتر نفرات جوانی است که می توانند آینده سازان تیم های بزرگسالان کشور خود باشند؛ یعنی تیم « ب» و تیمی که در این مسابقات قهرمان می شود، تنها یک عنوان معتبر به دست می آورد، نه اینکه جواز حضور در جام جهانی و یا المپیک را بگیرند.

در این زمینه، دو سال پیش هدایت تیم فوتبال زیر ۲۲ سال ایران به علیرضا منصوریان سپرده و این تیم پس از موفقیت در مرحله مقدمات در کشور مالزی، جواز حضور در مرحله نهایی را به دست آورد؛ مسابقاتی که در اواخر ماه جاری در عمان برگزار می شود.

البته کشورهای مطرح آسیایی مانند ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و… از بازیکنانی در این جام بهره می گیرند که بتوانند در مسابقات مقدماتی المپیک به میدان بروند، ولی در تیم ایران تنها علیرضا جهانبخش، سردار آزمون و بهنام برزای از میان نفرات انتخاب شده از سوی علیرضا منصوریان برای این مسابقات در صورت قرار گرفتن در فهرست نهایی می توانند شانس حضور در مسابقات مقدماتی المپیک ۲۰۱۶ برزیل را به دست آورند و سایر این نفرات به دلیل بالا بودن سنشان نمی توان در آن مسابقات به میدان بروند.

این مسأله نشان می دهد در فوتبال ایران هدف از تشکیل تیم فوتبال زیر ۲۲ سال، تنها حضور در مسابقات قهرمانی زیر ۲۲ سال آسیا بوده است؛ مسابقاتی که تیر ماه سال آینده نیز دوباره مقدماتی آن برگزار می شود و تیم های برگزیده، جواز حضور مسابقات قهرمانی زیر ۲۲ سال در سال ۲۰۱۵ را به دست می آورند؛ رقابت هایی که هنوز میزبان آن مسابقات مشخص نشده است.

اما اینکه چرا فدراسیون فوتبال در آغاز تشکیل تیم زیر ۲۲ سال ایران، هدف از تشکیل آن و شرایط بازیکنانش را به سرمربی تیم اعلام نکرده بود، موضوعی است که یک ماه مانده به برگزاری این رقابت ها، حسابی دست فدراسیون را در پوست گردو گذارده است.

این موضوع خود از برنامه ریزی بالای فدراسیون ایران خبر می دهند؛ فدراسیونی که در آستانه جام جهانی، چنان عمل می کند که انگار در میدان نبرد است و هر چیزی را قربانی اهداف بزرگتر می کند. منحل شدن تیم زیر ۲۲ سال و ماجرای شرکت تیم های ایرانی در جام باشگاه های آسیا بدون ملی پوشان، تنها بخشی از تصمیمات این روزهای فدراسیون است که منتقدان فراوانی دارد. با این برنامه ریزی فدراسیون فوتبال، باید خدا را شکر کرد که دامنه مدیریت دوستان به همین فدراسیون ختم می شود و حوزه های وسیع تر را در بر نمی گیرد.