تفاوت پرسپولیس دایی با پرسپولیس در ۴ فصل اخیر
علی دایی با این همه بازیکن خوب نسبت به لیگ دهم فقط یک امتیاز بیشتر گرفت. منتهی جایگاهش نسبت به سه دوره گذشته بهتر بود.
به گزارش پارس به نقل از جام نیوز، فاصله تیم ها در صدر جدول زیاد نیست. به طوری که با یک شکست احتمالی سقوط چند پله ای صدرنشین و بقیه مدعیان وجود دارد. به همین دلیل می گویند برای ۶-۵ تیم بالای جدول هر بازی حکم یک فینال را دارد.
یک قانون نانوشته در فوتبال می گوید معمولا تیم هایی در پایان لیگ از شانس بیشتری برای قهرمانی برخوردارند که در نیم فصل اول امتیازهای خوبی را جمع کرده باشند. البته این فقط یک فرضیه است. به همین بهانه عملکرد پرسپولیس را طی چهار فصل اخیر در ۱۷ بازی ابتدایی فصل مورد بررسی قرار می دهیم.
البته هر فصل، شرایط خاص خودش را داشت. بدون تردید شرایطی که حمید استیلی و مانوئل ژوزه در لیگ یازدهم و دوازدهم داشتند به هیچ وجه قابل قیاس با این فصل نیست. مسائل مالی، حاشیه هایی که اطراف تیم طی این سال ها وجود داشت هم در حوصله این مطلب نمی گنجد.
* لیگ دهم
علی دایی پس از اینکه در نیم فصل دوم لیگ نهم جانشین زلاتکو کرانچار شد در فصل دهم هم هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت. این بار او تیمش را با اختیار تام بست. او از چهار بازی اول دو پیروزی و دو شکست را تجربه کرد اما پس از آن تیمش شکل بهتری گرفت. ولی سه هفته پایانی نیم فصل و دو هفته ابتدایی نیم فصل دوم برای او با نتایج بسیار بدی همراه شد و هر ۵ بازی را باخت.
با همه اینها پرسپولیس در نیم فصل با ۲۹ امتیاز در مکان پنجم جدول ایستاد تیم دایی در آن فصل برخلاف امسال خوب گل می زد و باز هم برخلاف همین لیگ سیزدهم، بیشتر هم گل می خورد. در نهایت هم پرسپولیس به مکان چهارم جدول رسید اما جدول جام حذفی را برد تا سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد.
در آن تیم، بازیکنانی حضور داشتند که یا به دلیل مصدومیت، محرومیت و یا خرید ناموفق خیلی خوب کار نکردند. پرسپولیس آن سال هر دو دربی را با نتیجه مشابه صفر – یک به استقلال باخت اما قهرمانی در جام حذفی باعث شد تا هواداران تا حدودی از عملکرد تیمشان رضایت داشته باشند.
* لیگ یازدهم
در این فصل، اتفاقاتی برای پرسپولیس رخ داد که در نوع خود بسیار عجیب بود. حمید استیلی، سرمربی تیم تا چند روز قبل از شروع لیگ منتظر تصمیم کمیته فنی باشگاه برای معرفی سرمربی تیم بود و اصلا نمی دانست چه خواهد شد. سرانجام در کمتر از ۱۵-۱۰ روز به آغاز مسابقات او به عنوان سرمربی انتخاب شد.
پرسپولیس در نخستین بازی میزبان ملوان بود. اسکوربورد دقیقه ۲۰ بازی را نشان می داد که سکوهای ورزشگاه در حالی که هیچ گلی از دروازه ها عبور نکرده بود علیه حمید استیلی موضع گیری کرده و با شعارهایشان خواهان برکناری اش شدند. آن بازی یک – یک به پایان رسید اما این اتفاق نه تنها تمام نشد بلکه شروعی بود برای یک فصل پرتنش و پرحاشیه روی سکوها.
پرسپولیس، دربی را هم صفر – ۲ باخت. شایعه بازگشت مصطفی دنیزلی هم کم کم رنگ واقعیت به خود گرفت و استیلی پس از باخت به تراکتورسازی در هفته پانزدهم استعفا کرد و رفت. اتفاقاتی که برای او در این فصل رخ داد بسیار جدید، غیرمنتظره و عجیب بود. در پایان هم پرسپولیس با ۲۲ امتیاز در مکان نهم جدول قرار گرفت.
* لیگ دوازدهم
این فصل پرسپولیس متفاوت با چند سال اخیر این تیم بود. قبل از شروع فصل، برونو متسو به تهران آمد و حتی به درفشی فر هم رفت اما فردای آن روز همه چیز تغییر کرد. کمیته فنی بی خیال متسو، روی دو گزینه دیگر زوم کرد مانوئل ژوزه یا کالدرون، که هر روز شانس یکی بیشتر از دیگری می شد. در نهایت هم ژوزه کمتر از ۱۰ روز مانده به شروع لیگ به تهران آمد.
پس از پیروزی در بازی اول مقابل نفت آبادان تا هشت هفته رنگ پیروزی را ندید. اینقدر هم بازیکن خوب داشت که همه آنها را شانس اول قهرمانی می دانستند اما بعد از باخت به فجر در هفته دوم، انتقاد شدید پروین تیم را به چالش کشاند.
قبل از بازی با سپاهان هم علی کریمی چند هفته ای اخراج شد. پولادی مصدوم شد. لیگ به نیمه راه خود رسید و با اینکه پرسپولیس بازیکن خوب کم نداشت، اما شاید ژوزه به خاطر شناخت کم از فوتبال ما و تعاملی که نتوانست با شاگردانش برقرار کند بدون هماهنگی با باشگاه به ترکیه رفت و هنوز که هنوز است داستان شکایت او از باشگاه و باشگاه از او ادامه دارد. پرسپولیس ۲۱ امتیاز به دست آورد و رتبه ای بهتر از دوازدهمی را کسب نکرد.
* لیگ سیزدهم
اتفاقات پیش از فصل پرسپولیس هم در نوع خود بسیار جالب بود. در حالی که کمیته فنی به جمع بندی رسیده و قرار بود در برنامه ورزشی جمعه شب از سوی وطنخواه، یکی دو گزینه مایلی کهن یا حمید درخشان به عنوان سرمربی معرفی شوند اما محمد پنجعلی با حضور در آن برنامه از مذاکره با علی دایی خبر داد.
باشگاه سورینت موضع گیری کرد اما در نهایت دایی پس از دو فصل به پرسپولیس برگشت. باشگاه هم انصافا در جذب و حفظ بازیکنان مورد نظر سرمربی برایش سنگ تمام گذاشت.
نیلسون، حسینی، بنگر، ماهینی، حقیقی، نوری حفظ شدند و سیدصالحی، صادقیان، عالیشاه، کفشگری، غریبی، خلعتبری، مسلمان، حاتمی، دهنوی، میثم حسینی و دو سه نفر دیگر را هم به تیم اضافه کرد. این تیم در خط دفاع و دروازه عملکرد فوق العاده ای داشت اما نسبت به سه دوره قبل در خط حمله ضعیف بود.
این پرسپولیس خوب برنده می شود و سخت می بازد اما علی دایی با این همه بازیکن خوب نسبت به لیگ دهم فقط یک امتیاز بیشتر گرفت. منتهی جایگاهش نسبت به سه دوره گذشته بهتر بود و در حال حاضر چهارم است. خیلی ها این پرسپولیس را یکی از شانس های مسلم قهرمانی می دانند.
ارسال نظر