بازی تدارکاتی نمی گذاریم چون می ترسیم بد ببازیم

به گزارش پارس به نقل از ایران ورزشی، خیلی وقت است که محمد مایلی کهن کمتر با روزنامه ها صحبت می کند. از وقتی هم که بحث شکایت و دادگاه پیش آمد این سکوت سنگین تر از قبل شد.

اما قرعه کشی جام جهانی و همگروهی ایران با تیم های آرژانتین، نیجریه و بوسنی سوژه خوبی برای شکستن سکوت مایلی کهن است که اتفاقا سرمربی پیشین تیم ملی هم از این مساله استقبال می کند. البته محمد مایلی کهن قبل از آن نسبت به یکی از مطالب روزنامه ها گلایه دارد.

مایلی کهن از اینکه نامش به عنوان یک مربی ناموفق در تیم ملی المپیک مطرح شد و خارجی ها را بهتر از او و پیروانی دانستیم ناراحت است و نسبت به این مساله انتقاد می کند: « من فکر می کنم از جهان سوم بودن داریم به سمت جهان دهم بودن می رویم. شما چند روز پیش از فدراسیون فوتبال انتقاد کردید که دارند برمی گردند به سمت مربیان ایرانی. نوشتید که از مایلی کهن و پیروانی درس نگرفتید؟ ای کاش لااقل منصفانه برخورد می شد و می دیدید که تیم امید بیشتر از اینکه دست مربیان ایرانی باشد، دست مربیان خارجی بود اما مگر اتفاقی افتاد. زمان کوردس که منجر به محرومیت یکساله کریمی شد را چرا نگفتید؟ چرا ننوشتید گده موفق نبود یا حتی وینکو بگوویچ که آخرین مربی خارجی تیم امید بود، مگر اتفاقی افتاد؟ ما آن زمان در ضعیف ترین گروه ها قرار داشتیم. حداقل زمان من با توجه به نتایجی که گرفتیم، بهتر از بگوویچ بودیم. ما باید در ۲ مرحله قرار می گرفتیم. ابتدا باید از سد ازبکستان می گذشتیم که در بازی اول ۳- یک ازبک را در تاشکند شکست دادیم که پیش از آن سابقه نداشت چنین اتفاقی بیفتد، در بازی برگشت هم ۶ تا زدیم و به مرحله گروهی راه پیدا کردیم. آن زمان ما با چین، کره جنوبی و مالزی همگروه شدیم که شب قبل از بازی با کره، به ما خبر دادند برادر جواد کاظمیان در استخر غرق شد. من یک ربع قبل پیش جواد بودم اما بعدش آمدند گفتند جواد را ببر خانه اش. خود من به قدری حالم بد بود که نمی توانستم بروم اما این کار را کردم. از این مسائل بگذریم. به هر حال می خواستم بگویم که لااقل منصفانه برخورد کنید. نه اجنبی پرست باشیم، نه اجنبی کش، نه ایرانی کش. واقعیت ها را منعکس کنیم. اینها کم لطفی است. یعنی همه چیز خودمان را زیر سوال ببریم؟ ما ادعا نداریم اما واقعیت هم این نیست. »

سرمربی سابق تیم امید کشورمان فکر می کند یکی از دلایل عمده عدم موفقیت تیمش در مرحله دوم، اتفاقی بود که برای برادر جواد کاظمیان افتاد: « یکی از دلایل عمده مرحله دوم جواد بود چون اتفاقی که برای برادرش افتاد روحیه همه را خراب کرد اما به جز آن، یکسری بازیکن بودند که هم در تیم امید بودند، هم در تیم بزرگسالان. آن زمان حتی برای بازی با لائوس همه بچه های امید باید می رفتند! کعبی، مبعلی، کاملی مفرد، نویدکیا و… ، می دانید چه فشاری می آمد؟ برگشتیم مبعلی باید از اهواز می رفت برای بازی با شموشک. آن زمان تا تهران با پرواز می آمدند و از اینجا با اتوبوس به نوشهر می رفتند. همان زمان بود که کمر مبعلی عیب پیدا کرد. نویدکیا مصدوم شد. این اتفاق ها را شما نمی بینید و جوری مطلب می نویسید که انگار مرغ همسایه غاز است! من می بینم چه استعدادهایی وجود دارد اما از آنها استفاده نمی شود. چرا اینها را نمی نویسید؟ »

محمد مایلی کهن به مصاحبه های گذشته اش اشاره می کند که بارها از علیرضا جهانبخش به عنوان یک پدیده نام می برد اما تا وقتی که لژیونر نشد، دیده نمی شد: « پارسال من چند بار گفتم پدیده داریم اما پدیده شناس نداریم. یکی از پدیده ها همین جهانبخش بود که می گفتم و یکی دیگر مهرداد جماعتی. البته جماعتی را پارسال اسم می بردم، نه امسال. در کنار اینها گفتم عبدا… کرمی قابلیت های زیادی دارد. او هم در دفاع وسط، هم هافبک و هم نوک حمله می تواند بهترین باشد. کی اینها را می بیند؟ دوره، دوره ای شده که می گویند پول نداریم، بازی تدارکاتی نداریم. باور کنید که جهان پنجمی ها هم اردوی بلند مدت نمی گذارند. ما خودمان نمی خواهیم بازی تدارکاتی انجام دهیم. روزهای فیفا می گذرد و می گویند بازی نداشتیم چون تحریم هستیم. اگر تحریم هستیم چطور تیم فوتسال روسیه می آید ایران و بازی تدارکاتی انجام می دهد؟ بهتر است واقعیت را بگوییم. اینکه جرات نمی کنیم چون می ترسیم بد ببازیم و صدای مردم در بیاید. نگرانی ما این است و شک نکنید که دنبال بازی تدارکاتی نیستیم. »

اما اگر به خاطر بد باختن، تیم ایران بازی تدارکاتی نمی گذارد، پس اگر مقابل آرژانتین بد ببازیم چه اتفاقی می افتد؟ آن زمان صدای مردم بلند نمی شود؟ اینها سوالاتی است که مایلی کهن به آن پاسخ جالبی می دهد: « این مساله نگرانی ندارد چون کی روش می گذارد و می رود. دیگر هم کسی از او نامی نمی برد. مگر الان کسی از کوردس یادی می آورد؟ نه اما هر بار از مایلی کهن و پیروانی اسم برده می شود. کسی می گوید این مربیان چه پول هایی گرفتند؟ نمی گویند اما به ما می گویند. یادم می آید زمان ما یک زمین تمرینی هم برای آماده سازی و رفتن به جام جهانی ۹۸ نداشتیم. بچه ها در خوابگاه می خوابیدند. آن هم هر ۱۰،۹ نفر در یک اتاق اما الان می بینیم چه اتفاقاتی می افتد. صحبت های روسای فدراسیون هم که واقعا جالب و عجیب است. واقعا دیگر حوصله ندارم در مورد این مسائل صحبت کنم. همه جای بدنم درد می کند. روح و روان مان درگیر این مسائل شده و روی جسم مان تاثیر می گذارد. طوری که وقتی دچار یک سرماخوردگی ساده می شوم تا یکی، ۲ ماه درگیرش هستم. »

سرمربی اسبق تیم ملی کشورمان اگر چه حوصله چندانی ندارد اما دوست ندارد از کنار یکسری مسائل به سادگی بگذرد. اینکه می بیند بازیکنان لیگ ایران دیده نمی شوند اما ۲ رگه ها جای ویژه ای در تیم ملی پیدا کردند: « می گویند ۲ رگه، ۲ رگه، ۲ رگه و آدم های داخلی را پودر می کنیم. آرش افشین را پودر می کنیم. انصاری فرد را تا همین چند وقت پیش پودر کردیم. خلعتبری را همینطور اما مگر همین ها نبودند که مقابل ازبکستان برد ایران را رقم زدند. پاس گل کی بود؟ کی به آن زیبایی توپ را گل کرد؟ کشورهای دیگر که از عنوان ۲ رگه استفاده می کنند بازیکنان خاص دارند. مثلا مسعود اوزیل از ۵۰ سال پیش خانواده اش در آلمان زندگی می کردند. مادرش آلمانی است و خودش هم آلمان به دنیا آمد. این کشورها به دنبال بازیکن ۲ رگه هستند که نرخ رشد جمعیت شان منفی است. یعنی وقتی یک نفر از دنیا می رود به جای او یک نفر دیگر به دنیا نمی آید. این مساله در کشورهای پیشرفته دنیا و اروپا وجود دارد اما در ایران با وجود مشکلات عدیده اقتصادی و اینکه می دانند زندگی و بچه داری سخت است هنوز نرخ رشد جمعیت مثبت است. یعنی وقتی یک نفر از دنیا می رود، ۳ نفر متولد می شوند. همین است که این همه استعداد در همه زمینه ها در مملکت داریم. اینها را نمی بینیم. یعنی نمی خواهیم ببینیم. هزینه گزاف می کنیم اما چیزی عایدمان نمی شود. می گوییم پول نداریم اما دم خروس می زند بیرون و ۱۰ روز اردوی خارجی می رویم. اینهاست که آدم را اذیت می کند. مربی تیم ملی با ۲۰ دقیقه بازی کردن علیرضا جهانبخش در نایمخن او را می بیند اما در ایران دیده نمی شد. خیلی نفرات دیگر هستند. مثلا بختیار رحمانی. مثلا عبدا… کرمی که به نظرم یک استثناست. »

محمد مایلی کهن با این وجود فکر می کند تیم ملی بازیکنان خوبی دارد و توانایی صعود از گروهش در جام جهانی را دارد. سرمربی سابق صبای قم در رابطه با گروه ایران می گوید: « من فکر می کنم گروه ایران خیلی خوب است. ما اگر خودمان هم می خواستیم قرعه برداریم بهتر از این نمی توانستیم برداریم. اینکه می گویند در گروه سوییس بودیم بهتر بود، به نظر من اشتباه است چون ما اصولا با کشورهای قدرتی بیشتر مشکل داریم. تیم هایی مثل آرژانتین بهتر است. مثلا بازی ما الان مقابل نیجریه سخت تر است چون نیجریه تیمی قدرتی است. در مجموع گروه خوبی است. »

مایلی کهن در رابطه با اینکه چقدر می توانیم امیدوار به صعود ایران از گروهش باشیم، ادامه می دهد: « ما فوق العاده استعداد داریم. توانایی داریم. تا ۳-۲ سال پیش می گفتیم ما کشوری هستیم که در ورزش های گروهی نمی توانیم موفق باشیم اما الان فوتبال ساحلی، فوتسال و والیبال را می بینیم که روی این مساله خط بطلان کشیدند. پس در فوتبال هم با توجه به استعدادهایی که وجود دارد می توانیم موفق باشیم. »

مایلی کهن در مورد صحبت های دادکان در رابطه با هزینه های ۶۰۰ میلیاردی در فوتبال هم حرف های جالبی دارد: « علی رغم اینکه گفته می شود ۶۰۰ میلیارد تومان در فوتبال هزینه می شود اما به نظرم این هزینه نسبت به سایر جاها زیاد نیست. مثلا الان در جاهایی برای بخش های فرهنگی بودجه های بالای هزار میلیارد تومانی می بینیم اما عملکرد خاصی هم ندارند. اینجا اگر هزینه می شود معقولانه است. البته به این دلیل به چشم می آید که انعکاس زیادی در رسانه ها دارد. فوتبال نه آب، نه نان و نه بهداشت مملکت است اما بیشتر از همه اینها به چشم می آید. الان می بینیم که در بخش های مختلف خبری صدا و سیما یک بخش اختصاصی برای ورزش و به خصوص فوتبال وجود دارد، در روزنامه ها هم همینطور. برنامه های ورزشی تلویزیونی هم رقابت زیادی با هم دارند و هر روز بیشتر از قبل می شوند. در رابطه با کدامیک از جریانات به این صورت می پردازیم؟ ما حداقل در چند سال اخیر دیدیم که فوتبال به خوبی خودش را نشان داده. قبلا می گفتند در کشتی و وزنه برداری می توانیم موفق باشیم اما الان می بینیم که در فوتسال هم می توانیم، در فوتبال ساحلی هم می توانیم، در والیبال هم همینطور. پس در فوتبال هم می توانیم. ما فوق العاده استعداد داریم اما آنهایی که متولی امر هستند به دنبال چیزهای کوچک و اندک هستند. به نوعی دنبال حفظ میزهای خود هستند. به فوتبال به عنوان سرگرمی نگاه می کنند وگرنه ما می توانیم جزو ۱۰ تیم برتر دنیا باشیم. البته نه در رنکینگی که معلوم نیست چطور کار می کند. »

کارشناس فوتبال کشورمان که قرعه کشی جام جهانی را از شبکه ۳ سیما تماشا می کرد، یک گلایه هم از مهدی مهدوی کیا دارد: « وقتی مراسم قرعه کشی را می دیدم مهدی مهدوی کیا گفت خدا پدر ایویچ را بیامرزد. خدا خود ایویچ را رحمت کند و از این حرف ها. برایم جالب بود که یک کلمه نگفت خدا رحمت کند مایلی کهن را! من ادعایی ندارم اما شاید به اندازه یک ارزن در حضور مهدوی کیا به سطح بالای فوتبال نقش داشتم اما او حتی نامی از مرحوم مایلی کهن نبرد! البته من برای مهدی مهدوی کیا احترام خاصی قایلم و او اسطوره تیم ملی و فوتبال است اما اسطوره پرسپولیس نیست. اسطوره هامبورگ هست اما اسطوره پرسپولیس نیست. من از نظر شخصیتی و فنی مهدی را خیلی قبول دارم اما ای کاش نامی از آنهایی که برایش زحمت کشیدند می برد. »

مایلی کهن که به روزهای جام جهانی ۹۸ برمی گردد، فکر می کند اگر یکسری دست های پشت پرده آن زمان وجود نداشت تیم ایران می توانست از گروهش صعود کند: « سال ۹۸ همه دیدید چه کار کردند. نمی خواهم نبش قبر کنم اما من از یکسری ها به خاطر اتفاقات آن زمان نمی گذرم. نمی خواهم حرف بزنم چون اگر بزنم شهر به هم می ریزد. آن زمان تیم ملی می توانست به دور دوم صعود کند اما یکسری دست های پشت پرده نگذاشت. نعیم سعداوی آن زمان در بهترین شرایط جسمی، سنی و روحی قرار داشت اما چرا بازی نکرد؟ تیم ما آن زمان با اسکلت اصلی حضور پیدا نکرد. رویای بزرگ ما بردن آمریکا بود. بعد از آن تیم رها شد. آمریکا را بردیم و باید می رفتیم شهر دیگری با آلمان بازی کنیم. فاصله بین این ۲ شهر حدود ۶-۵ ساعت بود اما به جای اینکه با پرواز نیم ساعته می رفتند با اتوبوس رفتند. به همین دلیل جلوی تیم آلمان که پیرترین تیم جام جهانی بود می آییم راحت می بازیم. خود آلمانی ها هم باور نداشتند ۳ گل بزنند. به خاطر همین وقتی کلینزمن گل زد داشت تور دروازه را پاره می کرد. من به آن بازی ها وقتی الان هم فکر می کنم اشک در چشمانم جمع می شود. متاسفانه یکسری نگذاشتند تیم آن طور که باید و شاید حضور پیدا کند. »