به گزارش پارس به نقل از قانون، جلال طالبی بی شک مرد شناخته شده ای است برای اهالی فوتبال و هواداران آن. او دقیقا همان مردی است که سه هفته مانده به جام جهانی ۹۸ بعد از شکست ۷ بر یک ایران مقابل آس رم نیمکت تیم ملی را از « تومیسلاو ایویچ» صرب گرفت و در ردای سرمربی این تیم به فرانسه رفت و در جام جهانی هم شرکت کرد.

جلال طالبی کسی است که با نسل طلایی فوتبال ایران به اولین و آخرین پیروزی تیم ملی در همان جام جهانی ۹۸ فرانسه مقابل آمریکا دست یافت و خود را جاودانه کرد.

طالبی که حالا هفتمین دهه زندگی خود را آغاز کرده از مسیر پیش پای فوتبال ایران در جام جهانی برزیل می گوید. او می گوید که برخلاف بسیاری، به تیم ملی بدبین نیست و این تیم می تواند عملکرد آبرومندانه ای در برزیل داشته باشد. طالبی در عین حال تقابل با آرژانتین، نیجریه و بوسنی را در گروه F جام جهانی مطلوب می داند و تاکید می کند که نیجریه حریف اصلی ما در این رقابت هاست. او از بی برنامگی ها انتقاد دارد و می گوید دستان کی روش برای حضور در جام جهانی خالی است.

* نگاه کلی تان به قرعه کشی جام جهانی برزیل و تیم های راه یافته به این مسابقات چیست؟


- به نظرم جام جهانی جای بزرگان قاره هاست و همه تیم هایی که در این مسابقات حاضر می شوند برای تبلیغ خود و نمایش توانایی شان است که با دیگران رقابت می کنند. این که چه تیمی چه توانی دارد یا ندارد کیفیت گروه ها را نشان می دهد و به نظرم در این قرعه کشی هم برخی شانس زیادی داشتند و برخی تیم ها نظیر استرالیا و آمریکا هم بسیار بد شانس بودند. اما شاید آن چیزی که اهمیت دارد این است که همه تیم ها می خواهند در این میدان بزرگ و دوست داشتنی سطح کمی و کیفی خود را نشان دهند و طبیعی است که در چنین فضایی تیم های بهتر نتایج بهتری هم خواهند گرفت.

* در گروه F این مسابقات آرژانتین، نیجریه، ایران و بوسنی قرار دارند. رقبای کشورمان را چطور می بینید؟


- نمی توانم این قرعه را قرعه بدی بدانم چون قرعه های بسیار بدتری هم برای برخی تیم ها وجود داشت. فکر می کنم اگر ما آرژانتین را از این گروه به عنوان یک قدرت دست نیافتنی کنار بگذاریم، نیجریه، ایران و بوسنی شانس صعود خواهند داشت. از بین این سه تیم هم طبیعی است که نیجریه شرایط بهتری خواهد داشت. این تیم بارها قهرمان آفریقا شده و سابقه بسیار بهتری هم به نسبت ما در جام جهانی دارد. ما مشکل بزرگی به نام نیجریه داریم که شیوه و فرم بسیار متفاوتی از فوتبال را ارائه می کنند. آنها فوتبال را قدرتی و سرعتی بازی می کنند و به لحاظ فیزیکی هم خیلی بهتر از ما هستند. اما در مورد بوسنی قضیه قدری فرق می کند. این تیم برای اولین بار به جام جهانی صعود کرده و به نظر شرایط متفاوتی به نسبت نیجریه خواهد داشت. شاید در نگاه اول این تیم خیلی تیم قدرتمندی نباشد اما نباید فراموش کرد که رسیدن به جام جهانی از منطقه اروپا بسیار سخت است. به هر حال در این گروه ما کار سختی خواهیم داشت و روزهای سختی را به چشم خواهیم دید اما به نظرم ما باید تمام هم و غم مان را به ارائه بازی های خوب در این مسابقات معطوف کنیم.

* گویا شما شانس صعود را هم برای شاگردان کی روش قائلید. اگر در دنیای واقعی سیر کنیم و توانایی تیم ها را در همه زوایا زیر نمودار ببریم آیا تیم ملی ما لیاقت صعود از گروهش را دارد؟


- واقعا اگر واقع نگر باشیم و در دنیای واقعی سیر کنیم با این تشکیلات و سطح فوتبالی که ما داریم حق مان صعود به جمع ۱۶ تیم برتر جام جهانی هم نیست. ما تیم ملی ای داریم که ارکان آن را چند بازیکن دورگه خارجی تشکیل می دهند و در گذشته هم چیزی نکاشته ایم که در این رویداد بزرگ به دنبال درو کردن آن باشیم. اما با این وجود هم نباید نا امید بود و حتما باید تلاش کرد. تیم ملی ما اگر بتواند از دو بازی اول خود مقابل نیجریه و آرژانتین در بهترین حالت ۲ امتیاز و در بدترین حالت یک امتیاز بگیرد و بعد در بازی با بوسنی هم ۳ امتیاز کامل را کسب کند، می تواند با ۵ یا ۴ امتیاز امیدوار به صعود باشد. البته این در صورتی است که نتیجه دیگر بازی های گروه هم به نفع ما رقم بخورد.

* قبول دارید بی انصافی است اگر ما مثلا بالاتر از نیجریه به دور دوم صعود کنیم؟


- به هر حال فوتبال محل رخداد حادثه هاست و هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. متاسفانه در ایران کسی نگاه بلند مدتی ندارد و همه برنامه ریزی ها لحظه ای است. ما نگاه مان به فوتبال حتی شبیه کره و ژاپن هم نیست. شما به رفتار فوتبال ژاپن در فوتبال آسیا و جهان نگاه کنید. آنها با یک شیب خوب در حال رشد هستند و همه چیزشان با ما متفاوت است. برای مثال این تیم برای مسابقاتی در سطح جام ملت ها یک تیم کاملا جوان شده را به کار می گیرد و بلافاصله همین تیم را در مسیر آماده سازی برای جام جهانی قرار می دهد. متاسفانه تفاوت بزرگی که بین فوتبال ایران و ژاپن وجود دارد این است که ما در هر تورنمنتی فقط به دنبال جام آن هستیم. ما از شکست وحشت داریم و هیچ وقت نمی خواهیم به نتیجه فکر نکنیم. اینکه ما ۸ سال را در روزمرگی کامل سر کنیم و بلافاصله بعد از صعود به جام جهانی یادمان بیفتد باید موفق باشیم که نمی شود. همانطور که گفتم ما در طول ۸ سال بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان دست روی دست گذاشته ایم و حالا که به برزیل صعود کرده ایم می خواهیم موفق هم ظاهر شویم.

* اما برخی از دیروز در رسانه ها راه افتاده اند و از قرعه خوب ایران و شانس صعود ما حرف می زنند. به نظرتان چنین رفتاری منطقی است؟


- این اصلا درست نیست و تنها فشار را بر بازیکنان و مربیان تیم ملی مضاعف خواهد کرد. این که ما فکر کنیم می رویم و در جام جهانی نیجریه و بوسنی را می بریم و صعود می کنیم یک خیال باطل است. نمی شود شما لیگ بازیکن ساز و پویایی نداشته باشی، تلاشی نکنی، برنامه ای نداشته باشی و با چند بازی معمولی بروی و در جام جهانی بدرخشی. این اصلا با روح فوتبال سازگار نیست. فوتبال یعنی تلاش، کوشش، زحمت و برنامه ریزی صحیح و اصولی.

* خداداد عزیزی معتقد است برخی مربیان با طرح موضوع صعود تیم ملی می خواهند زیرپای کی روش را خالی کنند، شما با خداداد موافق هستید؟


- مسلما چنین مسائلی همیشه بوده و هست. البته نه اینکه مدعی باشم عده ای می خواهند زیر پای کی روش را خالی کنند اما این دقیقا از همان تفکری شکل می گیرد که همیشه مربی و بازیکن مقصر اول و آخر ناکامی ها هست. شما به همین تیم ملی کنونی نگاه کنید. انصافا کدام بخش ورزش وظیفه اش را در قبالش انجام داده. کی روش با کدام بازی تدارکاتی، امکانات و مسائل زیرساختی باید برود و در جام جهانی نتیجه بگیرد؟ ما نه برنامه ریزی درستی داریم و نه مدیرانی برای این کار. گفتم که فدراسیون فوتبال ما در طول چند سال اخیر دست رو دست گذاشته و همه هم و غم اش صعود تیم ملی به جام جهانی بود و حالا که باید به برزیل سفر کنیم یادش افتاده باید تیم ملی در جام جهانی نتایج خوبی بگیرد. اینگونه نمی شود پیشرفت کرد.

* شاید فوتبال ما بزرگترین ضربه را از این می خورد که مدیرانش هنوز به جام جهانی به عنوان میدانی برای کسب تجربه نگاه می کنند. در حالی که همه تیم های حاضر در این مسابقات می خواهند تجارب شان را در جام جهانی به منصه ظهور بگذارند؟


- با شما کاملا موافقم. ما در جام جهانی ۹۸ اگر تجربه چند بار رویارویی با آلمان یا یوگسلاوی را داشتیم شاید حتی می توانستیم به دور دوم این رقابت ها صعود کنیم. این در حالی است که آمریکا پیش از این مسابقات ۶ بار با آلمان در مسابقات مختلف روبه رو شده بود. حرف من این است که تیم ملی باید در رویدادهای مختلف حضور یافته و بازی های تدارکاتی خوبی با سایر تیم ها داشته باشد. من از شما می پرسم، تیم ملی ما در ۸ سال گذشته با کدام تیم درجه یک دنیا بازی تدارکاتی مطلوبی انجام داده؟ نمی گویم شانس و اقبال در مسابقه فوتبال دخیل نیست اما اصلا هم نمی توانم منکر این شوم که در ۹۵ درصد بازی ها، تیمی که زحمت بیشتر کشیده و توان بیشتری دارد برنده خواهد شد.

* برگردیم به قرعه ایران در جام جهانی. خیلی ها آرژانتین را غول بی شاخ و دمی می دانند که قرار است آبروی فوتبال ایران را در جام جهانی ببرد. چه تصویری از بازی ایران و آرژانتین در این رقابت ها دارید؟


- اتفاقا من به جای آرژانتین، نیجریه را تیمی می دانم که باید از آن ترسید. اینکه آرژانتین تیم خوبی است و قطعا روز سختی را مقابل این تیم تجربه می کنیم اصلا بعید نیست اما توجه داشته باشید که بازیکنان ما برای رویارویی با این تیم در اوج انگیزه خواهند بود و این فاکتور مهمی برای ارائه یک بازی خوب است. نه اینکه بازنده دیدار مقابل آرژانتین نباشیم اما اگر ترسو نباشیم می توانیم روز خوبی را جلوی این تیم تجربه کنیم. سوای این من فکر می کنم کی روش و همکارانش باید تیم ملی را آماده بازی خود مقابل نیجریه کنند. این تیم هم مثل ما به دنبال امتیاز گرفتن از آرژانتین نیست و طبیعی است برای صعود به دنبال کسب امتیازات کامل خود در بازی با ایران و بوسنی خواهد بود.

* نقش کی روش را در بروز موفقیت تیم ملی چقدر می دانید؟


- به هر حال این مربی صاحب تجربه است و هم در جام جهانی و هم در باشگاه های بزرگی حضور داشته. کی روش قطعا فضا را می شناسد و می داند چه در انتظار او و تیمش خواهد بود اما ما نباید فراموش کنیم که این مربی هم باید با داشته هایی که دارد کنار بیاید و توقعاتش را بر حسب آنها در مورد تیمش تعریف کند. او دستش تقریبا خالی است. یادتان باشد که این بازیکنان هستند که باید در میدان رقابت بجنگند نه مربی.

* شاید برگ برنده کی روش دورگه های تیم ملی باشد. نظرتان در مورد آنها چیست؟


- انصافا بازیکنان خوبی هستند و اتفاقا من معتقدم بنیان صعود تیم ملی به جام جهانی را هم آنها گذاشتند. منتها مشکل این است که کی روش به بازیکنانی که در دل لیگ رشد کرده اند اعتقاد و اعتمادی ندارد. به نظرم کی روش به یک نحوی مجبور شده رو به پیدا کردن این دو رگه ها بیاورد و باید هم به او حق داد. چون نه فوتبال ما در مسیر پیشرفت است و نه پدیده هایی برای موفقیت داریم.

* خیلی ها نگران آبروریزی تیم ملی در جام جهانی هستند. شما هم چنین نگرانی ای دارید؟


- من اصلا بدبین نیستم. ما بازیکنانی داریم که جدای از ضعف های شان شجاعت و شهامت بسیاری دارند. اگر واقعی به اوضاع نگاه کنیم به نظرم اگر تدارک خوبی نداشته باشیم ممکن است به مشکلات زیادی بخوریم. ما می توانیم توان جسمانی مان را در این شرایط زیاد کنیم اما بعید است بشود توان فنی بازیکنان تیم ملی را با این شرایط سنی شان بالا برد.

* فکر می کنید اوضاع بازی های تدارکاتی مان بهتر از گذشته شود؟


- قطعا کار راحت تر از گذشته شده. به نظرم در این شرایط تیم هایی هستند که خودشان به ما پیشنهاد بازی بدهند. سوای این فدراسیون فوتبال برای تیم ملی باید به دنبال بازی با تیم هایی نظیر شیلی، اکوادور اروگوئه و حتی کرواسی و امثالهم باشد.

* پیش بینی تان از عاقبت جام جهانی چیست؟


- فکر می کنم از تیم های اروپایی تنها این آلمان است که توان حضور در فینال جام جهانی را دارد. اگر به حوادث و شگفتی ها کاری نداشته باشیم به نظرم اروپایی ها قهرمان این جام نخواهند بود و از بین برزیل و آرژانتین یکی به عنوان قهرمان جام را بالای سر را خواهد برد. این را هم یادتان باشد که در تاریخ فوتبال سابقه ندارد تورنمنتی در این سطح در کشورهای آمریکایی برگزار شود و تیمی اروپایی قهرمان شود.

* یعنی اسپانیا، هلند و ایتالیا را باید نادیده گرفت؟


- من هلند و ایتالیا را اصلا در حد فینالیست شدن نمی دانم. در مورد اسپانیا هم معتقدم این تیم با وجود همه توانایی هایی که دارد فوتبالش برای خیلی از تیم ها رو شده و به شدت در خط فوروارد هم مشکل اساسی دارد.

* و سوال آخر هم در مورد حمله کاربران ایرانی فیس بوک به لیونل مسی و البته تخریب عجیب هاشم بیک زاده. این رفتار را چگونه تحلیل می کنید؟


- چه می شود گفت جز اینکه تاسف خورد. واقعا متاسفم که می بینم چنین رفتاری از مردم ما سر می زند. اینکه چگونه در این چند ساله حرمت، فرهنگ و ادب مردم ما در این مسیر گرفتار شد را نمی دانم اما امیدوارم مردم ما به این درک برسند که هر جایی محل بذله گویی و شوخی نیست.