پروین: هنوز گیر بازی با میلان هستم

به گزارش پارس به نقل از فارس، علی پروین درباره قرعه کشی جام جهانی پیش بینی او از قرعه کشی و پرونده تیم ملی صحبت هایی انجام داد که در زیر می خوانید:

  آقای پروین بالاخره از حال و هوای بازی با میلان خارج شدید؟

نه، هنوز در کوچه و خیابان گیر همان بازی هستیم. اتفاقی افتاده که به نظرم حالا حالاها در دل ها می ماند. خدا را شکر اتفاق خوبی هم افتاده است و من باز هم اعلام می کنم امیدوارم باز هم این اتفاق تکرار شود. این روزها در صورت هر کدام از شاگردانم نگاه می کنم شاد هستند و در خصوص مسائل بازی با میلان حرف می زنند. از همه مهم تر این است که بچه ها کدورت های کوچک را کنار گذاشته اند همین موضوع یک دنیا ارزش دارد.

  این روزها همه در مورد قرعه کشی جام جهانی حرف می زنند. نظر شما چیست؟

بالاخره نظرات روی قرعه کشی جام جهانی زیاد است بعضی ها دوست دارند با آرژانتین، اسپانیا، برزیل و آلمان همگروه شویم و بعضی ها هم دوست دارند با بلژیک و تیم هایی که کمتر سر و صدا دارند هم گروه شویم. اما به نظر من قرعه شانس است هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند و ما هم نباید دنبال قرعه و این حرف ها باشیم چون خودمان را گول می زنیم.

  چرا؟

ما باید با امکانات تیم خودمان را برای جام جهانی آماده کنیم. باید بچه های خودمان را برای بازی با مسی و رونالدو آماده کنیم و پنج بازی قوی انجام دهیم که شیرازه بچه ها کشیده شود و فشار مقابل تیم های قوی را تحمل کنند. ما با این کار می توانیم تیم خود را بسازیم. حالا قرعه هر چیزی که خواست بیفتد. دیگر کسی در آن دخالتی ندارد. ما الان به جام جهانی رفته ایم و اگر به جام جهانی نمی رفتیم واقعا آن وقت حرف زدن سخت بود نه الان. پس بهتر است خودمان را درست کنیم تا اینکه بخواهیم به قرعه و پیش بینی تیم ها بپردازیم.

  اما بالاخره قرعه هم مهم است.

ببینید ما باید کاری کنیم که تیم ملی کَت بسته به جام جهانی نرود. اگر بخواهیم اینطور برویم و فقط نگران و دلواپس باشیم زنگ تفریح می شود. اگر بخواهیم از تیم های بزرگ بترسیم زنگ تفریح می شویم. شاهدان زنده وجود دارند بابا مگر استرالیا را فراموش کرده اید چه کسی خیال می کرد در نیمه دوم آن اتفاق ها بیفتد البته مثال های زیادی است که من یکی از آنها را گفتم. پس ایرانی اگر نترسد خیلی اتفاق ها می افتد. دیگر ما بچه که نیستیم خودمان هم همین وضعیت را داشتیم.

در چه سالی؟

سالی که به جام جهانی رفتیم به هلند برخورد کردیم یادم نمی رود صبح فردا که از خانه بیرون آمدیم همه زدند ۵،۱۰ و ۱۲ گل از هلند می خوریم اما در جام جهانی چه اتفاقی افتاد چقدر ما تیم ها را اذیت کردیم چون بدون ترس به جام جهانی رفتیم و گفتیم حالا که به جام جهانی آمدیم تا آخرش رو به جلو می رویم دیگر بقیه اش دست خداست الان هم اگر بخواهیم بترسیم راه به هیچ جایی نمی بریم. پس بهتر است به جای رفتن دنبال قرعه خودمان را آماده کنیم.

ما رسانه ها هم همین را می گوییم. ولی به نظر خود مسئولان این طوری فکر نمی کنند.

همه دوست دارند مسی، رونالدو، نیمار را مقابل تیم ملی ایران ببینند اما اگر بچه ها را ببندیم و داخل زمین بیندازیم چه فایده ای دارد هفت الی هشت ماه به جام جهانی مانده باید به دنبال این باشیم ترس بچه ها بریزد. برخی ها می نشینند می گویند وای تیم ملی چطور می خواهد مقابل این بازیکن یا آن بازیکن به میدان برود؟ این در شرایطی است که همه می دانند ما چطور به جام جهانی رفتیم به جای این حرف ها کمک کنید وقت تلف نشود.

  چه کمکی آقای پروین؟

روز جمعه هر چه قسمت این سرزمین بود برایش اتفاق می افتد چه زمین پایین بیاید چه پایین بالا برود. ما باید از فردا دنبال پنج بازی گردن کلفت باشیم تا آن موقع بچه های ما زیر فشار قرار بگیرند.

  آخر می گویند برخی ها با ما بازی نمی کنند.

این چه حرفی است فقط باید یک کم خرج کرد. شادی مردم بعد از رفتن به جام جهانی را می شود با میلیاردها تومان خرید؟ خوشحالی مردم در آزادی با آمدن میلان را می شود با هزار کار دیگر انجام داد؟ چه بخواهید چه نخواهید مردم فوتبال را دوست دارند البته والیبال، بسکتبال و همه ورزشکاران ما هم گل هستند همین والیبال شما ببینید با درخشش در جام جهانی چطور علاقمند جذب می کند که در سالن ها هواداران به عشق این تیم ها و بازیکنان چطور استقبال می کنند. مشکل چیز دیگری است.

  ترس از باخت؟

خیر، پنج تیم قوی بیاوریم. فدای سرتان پنج گل هم از آنها بخوریم عیبی ندارد از این بهتر است که در جام جهانی زنگ تفریح بشویم و همه به ما بخندند. پس به جای اینکه دنبال اینگونه مسائل قرعه کشی و خدا کند این اتفاق و آن اتفاق بیفتد نرویم. جام جهانی هیچ تیمی به دیگری رحم نمی کند و همه باید تا دندان مسلح بروند. در جام جهانی آرژانتین همه گفتند تیم ها مقابل ما راحت ترین کار را دارند و گفتند وای هلند خورد به ایران اما ما رفتیم و باعث شدیم تا همه بنویسند ایران در جام جهانی آرژانتین گل کاشت. هر چه بودیم در زمین نشان دادیم. تدارکات خوبی هم داشتیم و کاسه چه کنم چه کنم دست مان نگرفتیم. من هم این حرف را می زنم که به تیم ملی ما کمک شود و حالا باید ببینیم چه اتفاقی می افتد.

  در پایان اگر حرفی دارید بگویید.

آرزوی موفقیت برای تیم ملی دارم هنوز هم دیر نشده و از مسئولان می خواهیم که به دنبال بازی تدارکاتی قوی باشند و بازیکنان ساق شان به ساق های بهترین های جهان قبل از جام جهانی بخورد و ترس شان بریزد. مطمئن باشید اگر تدارکات خوبی داشته باشیم مزدش را در جام جهانی می بینیم. در غیر این صورت خدای نکرده می رویم و دست از پا درازتر برمی گردیم.