کاوشگر های «ویجر» پس از ۴۰ سال فعالیت همچنان دانش انسان درباره جهان را بیشتر می کنند. درهمین راستا محققان با استفاده از ابزارهای نصب شده روی ویجرهای یک و دو، شکل جدیدی از اشعه الکترون کهکشانی را ردیابی کرده اند.

خروج شعله های تاج خورشیدی نخست به شکل امواج الکترون با سرعتی مشابه نور، سپس به شکل امواج پلاسما است و در نهایت خود امواج شوک ظاهر می شوند.

به نظر می رسد الکترون ها پس از انعکاس از یک میدان مغناطیسی قدرتمند در مرز موج شوک به جلو رانده شدند. سپس حرکت موج و خطوط میدان های مغناطیسی بین ستاره ای به الکترون ها سرعت می بخشد و آنها را هدایت می کند. این مفهوم تازه نیست اما محققان تاکنون اطلاعات امواج شوک بین ستاره ای را در ابزار جدید مانند این کاوشگر مشاهده نکرده بودند.

 آنها معتقدند یافته های جدید این کاوشگرها درک انسان از اشعه های کهکشانی و امواج شوک را بیشتر می کند که در نهایت به محافظت از فضانوردان در ماموریت های اعماق فضا منمجر می شود.

البته کشف این امواج نیز پدیده مهمی است. هر دو کاوشگر ویجر از سخت افزارهای قدیمی ( CPUهای قدیمی)  استفاده می کنند و برقراری ارتباط با آنها یک و نیم روز طول می کشد. با این وجود فعالیت آنها نشان دهنده مقاومت بالای فناوری مذکور است. 

پیش بینی می شود آخرین ابزارهای علمی در هر کاوشگر حدود ۲۰۲۵ میلادی از کار بیفتد.

 

محققان کاوشگر اشعه های کهکشانی