مدیران از ماهیت و خطرات دوگانگی فرهنگی در جامعه غافل‌اند

برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع دوگانگی فرهنگی و اثرات آن بر جامعه و نفوذ فرهنگی با حضور حسن بنیانیان مسئول کمیسیون پیوست نگاری و فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی از آنتن رادیوگفتگو پخش شد.

بنیانیان در ابتدای این برنامه با اشاره به مفهوم دوگانگی فرهنگی گفت: مردمانی که در جامعه ای با یکدیگر تعامل دارند به تدریج اعتقادات، هنجارها، ارزش ها و الگوهای رفتاری مشترکی پیدا کرده و فرهنگی بین آنها شکل می گیرد.

وی افزود: در گذشته تعاملات بین جوامع مختلف بسیار محدود بود اما الان به دلیل گسترش تعاملات ارتباطی در شکل های مختلف از جمله فناوری ارتباطات، فرهنگ ها با یکدیگر تعامل پیدا کرده و کشورها از فرهنگ هم تاثیر می پذیرند.

مسئول کمیسیون پیوست نگاری و فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: در این میان کشورهای کمتر توسعه یافته مجبور به استفاده از علم و فناوری و کالاهای مدرن کشورهای توسعه یافته هستند و به تبع آن فرهنگ و الگوهای رفتاری آنها هم وارد کشورشان می شود و این همان دوگانگی فرهنگی است. ردّ پای دوگانگی فرهنگی حتی در خانواده ها، سازمان های اجرایی و حتی در حوزه های علمیه دیده می شود اما متاسفانه هنوز ماهیت و خطرات این مسئله برای مدیران و سیاست گذاران کشور ما ناشناخته مانده و بیشتر نوعی تصور التقاط فرهنگی در اذهان مدیران ما وجود دارد. به عبارت دیگر افراد همزمان با اینکه باورهای اصیل دینی خود را دارند بخشی از باورها و ارزش های تفکرات غربی را نیز پذیرفته اند و به نوعی دچار التقاط در بینش و عمل و رفتار شده اند.

بنیانیان شناخت فرهنگ جامعه و توسعه آن را یکی از رسالت های نخبگان در حاکمیت معرفی کرد و گفت: نخبگان در حاکمیت، باید فرهنگ اسلام را شناخته و در جامعه توسعه ببخشند. دشمن از طریق ماهواره و اینترنت به القای فرهنگی می پردازد و به تدریج باورهای مخاطبان را بدون اینکه متوجه شوند تغییر می دهد. البته ما نباید همه مسائل در غرب را بد تلقی کنیم و از طرفی هم نباید همه تفکرات و یا مسائل آنها را بدون اشکال تصور کنیم.

مسئول کمیسیون فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: در کشورهای توسعه یافته ابتدا تحولات فرهنگی آنها شکل می گیرد اما در کشورهای در حال توسعه مانند ایران با سرعت تکنولوژی ها از پول نفت خریداری و مستقر می شوند و مدیریت فرهنگی هم انجام نمی گیرد. دلیل این موضوع هم این است که ما هنوز به اهمیت مقوله فرهنگ پی نبرده ایم. از طرفی مدیران اجرایی ما برای عناصر صاحب نظر در فرهنگ ارزشی قائل نیستند یعنی عمده نویسندگان و هنرمندان گردش اقتصادی خوبی از هنر خود ندارند در نتیجه فرهنگ رسمی منبعث از مطالعات و مبانی ما به لحاظ روش کار فرهنگی دچار یک عقب افتادگی جدی می شود.

وی در پایان گفت: ریشه این مشکل، کم توجهی به امر مدیریت علمی فرهنگ و جایگزین کردن آن با شعائر دینی است که جزو سرمایه های ما محسوب می شود و باید آن را تعمیق بخشید.

انتهای پیام/