واکنشها به ورود خوانندهها به عرصه بازیگری
موسیقی و بازیگری جزو جذابترین و پرطرفدارترین شاخههای هنری محسوب میشوند که توانستهاند جوانان بسیاری را به خود جذب کنند؛ اما نکته جالب اینجاست که در بین هنرمندان هم گرایش به بازیگری یا خوانندگی بسیار دیده شده است. بازیگرانی که به سمت موسیقی گرایش پیدا کرده و خوانندگانی که جذب بازیگری شدهاند!
موسیقی و بازیگری جزو جذابترین و پرطرفدارترین شاخههای هنری محسوب میشوند که توانستهاند جوانان بسیاری را به خود جذب کنند؛ اما نکته جالب اینجاست که در بین هنرمندان هم گرایش به بازیگری یا خوانندگی بسیار دیده شده است. بازیگرانی که به سمت موسیقی گرایش پیدا کرده و خوانندگانی که جذب بازیگری شدهاند!
عدهای از بازیگران برای سرگرمی، دستی در موسیقی نیز دارند و به خواندن تیتراژ و یا یکی- دو قطعه بسنده میکنند و یا به واسطه نقشی که در فیلم یا سریال داشتند، خواندهاند. اما برخی بازیگران این مسئله برایشان جدیتر شده و آلبوم موسیقی منتشر میکنند.
در موضوع خوانندههایی که بازیگری کردهاند، هم بالطبع همین گونه بوده است؛ اما بیشتر خوانندهها نتوانستهاند از ژست خود خارج و در عرصه بازیگری موفق ظاهر شوند و اغلب با چند تجربه ناموفق عرصه را ترک کردهاند.
موج ورود خوانندهها به عرصه سینما و تئاتر بهانهای شد تا بار دیگر به سراغ بازیگران برویم تا ببینیم چه نظری درباره این اتفاق دارند.
بیشتر بخوانید: گلایه یک بازیگر از وضعیت نابسامان تئاتر/ دژاکام: کسی که سرمایه ندارد، بازنده است
اتابک نادری بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص ورود هنرمندان عرصه موسیقی به تئاتر گفت: یک دوره حضور ورزشکاران در عرصه تئاتر بحث برانگیز شد و من در آن زمان نظرم بر این بود که حضور در صحنه تئاتر مثل راه رفتن روی طناب است و هرکسی جرأت نمیکند روی آن راه برود؛ از این رو کسی که میآید حتماً قابلیتهایی دارد که این قابلیتها یا پذیرفته میشود یا نمیشود و او میتواند به عنوان یک هنرمند یا می تواند خود را به جامعه اثبات کند یا نمیتواند.
وی افزود: نمیتوانیم مانع حضور بازیگران در عرصه موسیقی و خوانندهها در عرصه نمایش شویم؛ چرا که کارهای موفق از آنها در عرصههای مختلف وجود داشته و سال گذشته هم چند کار موسیقایی- نمایشی موفق داشتیم. در حال حاضر مسائل مهمتری از جمله بحث تولید و شرایط فعالیت تماشاخانههای خصوصی برای ایجاد کمپانیهای تئاتر وجود دارد که ضروری است، تئاتر به سمت ایجاد کمپانیها برود و گروههای تئاتری باید تولیدهای برنامه محور خود را پیگیری کنند.
این بازیگر در ادامه گفت: من وقتی مدیر تئاتر شهر بودم، در یکی از مصاحبهها گفتم «تئاتر شهر، تئاتر حرفهای دولتی نیست». ما تئاتر حرفهای به معنای استقرار و فعالیت جمعی از هنرمندان با هدف تولید آثار در یک تماشاخانه بسیار کم داریم؛ به این دلیل که رفت و آمدها در تمام ابعاد تئاتر ما سایه افکنده است.
وی با اشاره به اینکه برای فروش بیشتر یک اثر سراغِ یک خواننده یا ورزشکار میروند، تصریح کرد: دلیل این مسئله این است که دوام و قوام مدیریت تئاتری در بخش خصوصی هنوز شکل و راه خودش را پیدا نکرده و اشتغال زایی درست انجام نشده و یک رقابت کاذب شکل گرفته که خیلی از همکارانمان از این بابت نگران میشوند.
نادری در پایان گفت: خارج از این نگرانیها که من هم آن را درک میکنم از نظر من برای هنر نمیشود، مرزی قائل شد و نمیدانم چرا بعضی وقتها مرزبندی انجام میشود.
انتهای پیام/
ارسال نظر