سوره‌ مبارکه واقعه آیات ۷۵-۹۶+صوت

پنجاه و ششمین سوره قرآن، واقعه نام دارد که مکی و دارای 96 آیه است.

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده: هر کس این سوره را قرائت نماید نوشته می‌شود که او از گروه غافلان نیست.

این سوره از سوره هایی است که اخبار قیامت و احوال آن در آن آمده است و از اسباب پیر شدن رسول الله صلی الله علیه و آّله است.

ابن عباس می‌گوید: مردی از رسول خدا پرسید: چرا اینقدر زود پیر شدید؟ در جواب فرمود: سوره‌های هود، واقعه، مرسلات، نبا مرا پیر کرده است.

از امام باقر علیه السلام روایت شده: هر کس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را قرائت کند، در حالی خداوند را دیدار می کند که چهره اش مانند ماه شب چهاردهم می‌درخشد.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است، سوره واقعه را قرائت کند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند، خداوند وی را دوست بدارد و نیز دوستی او را در دل همه مردم اندازد و در طول عمرش در این دنیا بدبختی و تنگدستی نبیند و آسیبی از آسیب‌های دنیا به او نرسد و از همدمان امیرالمؤمنین علیه السلام باشد و این سوره خصوصیتی نسبت به امیرالمؤمنین علیه السلام دارد که دیگران با وی در آن شریک نیستند.

تلاوت مجلسی سوره‌ مبارکه واقعه آیات ۷۵-۹۶

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿۷۵﴾

سوگند به جایگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها. (۷۵)

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿۷۶﴾

و این سوگندی است بسیار بزرگ اگر بدانید! (۷۶)

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿۷۷﴾

که آن قرآن کریمی است (۷۷)

فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿۷۸﴾

که در کتاب محفوظ جای دارد. (۷۸)

لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿۷۹﴾

و جز پاکان نمی‌توانند آن را مس کنند. (۷۹)

تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۸۰﴾

این چیزی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده. (۸۰)

أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿۸۱﴾

آیا این سخن را (این قرآن را با اوصافی که گفته شد) سست و کوچک می‌شمرید؟ (۸۱)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿۸۲﴾

و به جای شکر روزیهائی که به شما داده شده آن را تکذیب می‌کنید؟ (۸۲)

فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾

پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانائی بازگرداندن آن را ندارید)؟! (۸۳)

وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿۸۴﴾

و شما در این حال نظاره می‌کنید (و کاری از دستتان ساخته نیست). (۸۴)

وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿۸۵﴾

و ما به او نزدیکتریم از شما ولی نمی‌بینید. (۸۵)

فَلَوْلَا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿۸۶﴾

اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمی‌شوید، (۸۶)

تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿۸۷﴾

پس او را بازگردانید اگر راست می‌گوئید. (۸۷)

فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿۸۸﴾

اما اگر او از مقربان باشد، (۸۸)

فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿۸۹﴾

در روح و ریحان و بهشت پرنعمت است. (۸۹)

وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿۹۰﴾

و اما اگر از اصحاب یمین باشد، (۹۰)

فَسَلَامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿۹۱﴾

به او گفته می‌شود: سلام بر تو از سوی دوستانت که از اصحاب الیمین هستند. (۹۱)

وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿۹۲﴾

اما اگر او از تکذیب کنندگان گمراه باشد، (۹۲)

فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿۹۳﴾

با آب جوشان دوزخ از او پذیرائی می‌شود! (۹۳)

وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿۹۴﴾

سپس سرنوشت او ورود در آتش جهنم است. (۹۴)

إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿۹۵﴾

این همان حق و یقین است. (۹۵)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿۹۶﴾

حال که چنین است نام پروردگار بزرگت را منزه بشمار. (۹۶)

انتهای پیام/