مدرسه طبیعت؛ نوزاد سر راهی

 روند رو به رشد شهرنشینی و تجارت سود آور ساخت و ساز مسکن، بشر بی رحم را تبر به دست به جان درختان انداخت تا با قتل عام آنها به نون و نوایی برسند.
زمانی درختان سیب، بید، کاج، صنوبر و چندین درخت دیگر داخل کوچه و پس کوچه و خیابان، دوست و همبازی کودکان و پناهی برای آنها هنگام قایم باشک بازی بودند اما افسوس که امروز خبری از درختان تنومند و سر به فلک کشیده نیست.
این روزها چراغ کم فروغ درختان هر روز با روشی شوم و مذموم خاموش می شود و سودجویان برای فرار از جریمه قطع درخت با ریختن نفت به جای جاری ساختن آب پای آنها، عمر درختان را کوتاه و کوتاه تر و نبض شان را به شماره می اندازند تا با خشک شدن رگ ها، بهانه ای برای سپردن تن رنجور درختان به دندان های بی رحم اره و علم شدن یک خانه ایجاد کنند.
غمگین از سرنوشت شومی که بشر بی رحم برای طبیعت خوش رنگ و نگار خداوند رقم زده کوچه و پس کوچه های شهر را با قدم های کودکانه می پیمایم.
با پیچش ابرها در یکدیگر، بی اختیار شعر دوران کودکی «باز باران با ترانه» بر لبانم جاری شد و در این هنگام آسمان سخاوت خود را بر خاک نشینان ارزانی می دارد.
در جدال با تازیانه های باد، خیس و لرزان دنبال پناهگاهی برای شنیدن حرف های گرم و امیدوار کننده می گردم، تا خود را کنار مدرسه ای که نام طبیعت بر روی آن نقش بسته می بینم.
با عبور از در چوبی قدیمی درختان سربه فلک کشیده درکنارت به صف ردیف می شوند و در پس زوزه های دهشتناک باد، آواز و چکاچک دلنشین پرنده ها از گوشه این بهشت کوچک به گوش می رسد.
آری اینجا دیگر خبری از زخم بر پیکر طبیعت نیست و صدای سمفونی گوشخراش تبر و اره به گوش درختان نمی رسد بلکه جوجه غازها و کبوترها در کنار مرغ و خروس فارغ از هرگونه هراس از شاخه درختان بالا و پایین می پرند.
مدرسه طبیعت نسیم همدان در همسایگی الوند سرسبز شکل گرفته تا کودکان سه تا 12 سال برای آشنایی و دوستی با محیط زیست قدم در آن بگذارند و با لمس خاک، در آغوش گرفتن درختان و جانوران به دور از زندگی ماشینی لحظاتی را درس مهربانی با طبیعت یاد بگیرند.
قد کشیدن ساختمان و برج های چند مرتبه و زندگی در چهاردیواری سیمانی روز به روز کودکان را از طبیعت دور کرد در حالیکه کارشناسان معتقدند اگر فرد از کودکی لذت حضور در طبیعت را بچشد با شکل گیری حس تعلق خاطر، نسبت به حفظ و نگهداری از آن متعهد می شود.
به طور حتم سیستم سنتی محیط زیست مبنی بر گنجاندن مسایل زیست محیطی در کتاب درسی و تدریس این مطالب به صورت تئوری نمی تواند انگیزه ای در حفظ طبیعت ایجاد کند بنابراین ایجاد مدارس طبیعت و حضور کودکان از سنین پایه در این فضا آنها را نسبت به حراست از آفریده های خدا متعهد می کند.
بر خلاف نظر دوری و دوستی، شکاف ایجاد شده بین کودک و طبیعت، موجب خاموش شدن چراغ دوستی و مهر و محبت بین انسان و طبیعت می شود.
پرسه زنی در طبیعت بکر و چشم نواز، شنیدن صدای آواز پرندگان، قدم نهادن در سالن شن بازی و نجاری و گرمای کوره سیب زمینی کنار مدرسه، ما را در پای درد و دل حمید نوروزی جوان خوش اخلاق و طبیعت دوست مدرسه طبیعت نسیم کشاند.
نوروزی از سال 94 کلید مدرسه طبیعت را در دست گرفت و در این مدت با فروش خودرو همسر و بخشی از اثاثیه منزلش از تعطیل و بی رونق شدن این مدرسه جلوگیری کرد.
هم اینک او در سومین سال از فعالیت این مدرسه از دردها و رنج هایی نظیر شکایت همسایه ها، استقبال اندک مسئولان و صدور اخطاریه تعطیلی سخن به میان می آورد اما با چهره ای خندان و قلبی پرامید به آینده و رفع مشکلات امید دارد.
این دوستدار محیط زیست هنگام بیان دغدغه ها پرده از خبری ناراحت کننده برداشت و از مهلت 2 ماهه اداره کل حفاظت محیط زیست برای تعطیلی این مرکز خبر داد.
وی بیان کرد: فشار آموزشی به کودکان از سن سه سالگی در دیگر مراکز آموزشی با پوششی خوش رنگ و لعاب تبلیغ می شود اما مدرسه طبیعت با کنار زدن این روش ناصحیح آموزش منطقی را در پیش گرفته است.
نوروزی شکل گیری مدارس طبیعت و قد علم کردن در برابر این قبیل آموزشگاه ها را احتمال تعطیلی مدارس طبیعت ومهلت تعیین شده برای بستن درب مدارس دانست.
این دوستدار طبیعت ابراز امیدواری کرد که بتوان با تغییر نام این مدرسه، از بهزیستی یا آموزش و پرورش برای ادامه حیات مدرسه طبیعت مجوز فعالیت گرفت.
نوروزی با بیان اینکه مدرسه طبیعت بنگاه اقتصادی نیست اظهار داشت: پنج میلیارد و 600 میلیون ریال برای سرپا نگه داشتن این مجموعه تاکنون هزینه شده که در صورت اختصاص این مبلغ به یک فعالیت اقتصادی سود بیشتری عایدمان می شد.
به گفته عضو شورای مدیریت مدرسه طبیعت، مربیان حاضر در این مدرسه از افراد دارای تحصیلات و مدارج علمی بالا هستند اما آموزش مستقیم در این مرکز صورت نمی گیرد بلکه کودکان با حضور در دامن طبیعت و بازی با عناصر طبیعی به صورت غیرمستقیم آموزش می بینند.
وی معتقد است: در این مکان بر خلاف دیگر مراکز پیش بینی شده برای حضور و آموزش کودکان کم سن و سال، فارغ از امر و نهی و محدود کردن کودکان به یک فضا سربسته و تحمیل برخی کارها، کودکان آزادانه تصمیم گرفته و با کنجکاوی و کاوش، گره از ابهامات و سوال های ذهن خود می گشایند.
نوروزی می گوید: شماری از پزشکان متخصص کودکان و اطفال، بیماران خود را به حضور در این مدرسه سوق می دهند و به تازگی هشت تن از کودکانی که برای درمان پیش فعالی قرص «ریتالین» مصرف می کردند با حضور در این مدرسه مصرف این قرص ها را به طور کامل کنار گذاشتند.
وی ادامه داد: بیشتر کودکان امروزی هم اینک زندگی یو (U) شکل را تجربه می کنند یعنی از پله های آپارتمان محل سکونت پایین آمده و به سمت مهد رفته و بالعکس، همچنین در صورت حضور در پارک به علت وجود یک فضای مرتب شده همراه با امر و نهی، اجازه جولان و تردد برای آنها کم است.
این دوستدار طبیعت بیان کرد: بنابراین با هدایت کودکان به مهد کودک و پارک نمی توان حس حضور در طبیعت را در آنها شکل داد و موجب آشتی آنها با درخت، گل و گیاه و حیوانات شد.
نوروزی افزود: بسیاری از کودکانی که با مشکلاتی نظیر وسواس، ترس بیمارگونه (فوبیا)، گوشه گیری، لکنت، استرس و اختلال حرکتی مواجه بودند با حضور در مدرسه طبیعت این بیمارها از وجودشان رخت بست.
وی اضافه کرد: همچنین کودکان هنگام جدایی از والدین و حضور در مهدها با اضطراب و استرس مواجه شده و از حضور در مهد امتناع می کنند اما در این مجموعه این نوع نگرانی ها درمان می شود.
مسئول مدرسه طبیعت بیان کرد: بهترین اسباب بازی برای رشد مغز کودک، یک سطل شن یا تکه از چوب و درخت است که در این فضا استخری از شن کویر قرار دارد.
به گفته نوروزی، کودکان با دادن غذا به حیوانات موجود در مزرعه شامل اسب، اردک، غاز، مرغ و خروس، خرگوش، بزغاله، اسب و سگ با آنها دوست شده و با تداوم این کار، فرهنگ دوستی با جانواران در کودکان شکل می گیرد.
وی درباره دغدغه والدین به بیمار شدن کودکانشان اینگونه پاسخ داد که به منظور پیشگیری از بروز هر گونه بیماری مشترک بین انسان و دام، ماهانه حیوانات موجود در این مدرسه توسط دامپزشک معاینه شده و واکسیناسیون می شوند.
این فعال محیط زیستی افزود: دانش آموزان با حضور در مدرسه طبیعت دانه و بذر نهال را در دل زمین می کارند و تا زمان قد کشیدن و دادن ثمر، از آن مراقبت می کنند.
نوروزی اضافه کرد: کودکان برای هر یک از درختان و حیوانات نام هایی همچون درخت دوستی و عسلی انتخاب کرده که موید شکل گیری محبت و دوستی بین آنها با طبیعت است.
وی گفت: روزانه 20 تا 30 کودک در مدرسه طبیعت نسیم حضور می یابند و هشت مربی در این مرکز مشغول به فعالیت هستند.
عضو شورای مدیریت مدرسه طبیعت همدان بیان کرد: آمار حوادث در مدرسه طبیعت بسیار کمتر از مهدکودک ها است چراکه کودکان در این مرکز خود ایمنی و حتی مراقبت از دوستان، طبیعت و حیوانات و درختان را فرا می گیرند.
برای بررسی کم و کیف آموزش در مدرسه طبیعت با مادران کودکان نیز به گفت و گو نشستیم؛ رادین شکرالهی سه سالی است که وارد مدرسه طبیعت شده و به گفته مادرش ، «رادین» مهربانی با حیوانات را در این مرکز فرا گرفت.
وی عنوان کرد: فرزندش به علت دوستی با طبیعت حتی به افرادی که نسبت به حفظ پاکیزگی آن احساس مسئولیتی ندارند تذکر می‌ دهد.
او افزود: چندی پیش که عازم سفر به یکی از استانهای شمالی شده بودیم، وضعیت نامناسب ساحل و آلودگی طبیعت برای فرزندم سوال برانگیز بود.
مادر رادین همچنین بیان کرد: منزل یکی از بستگان چند پرنده خوش صدا در قفس قرار داشت که فرزندم با دیدن این صحنه پرسید«آیا این پرندگان دوست دارند در قفس بمانند؟»
شکرالهی اضافه کرد: هنگام خرید اسباب بازی فرزندم بیشتر دوستدار چوب است تا با استفاده از آن کاردستی درست کند.
مادر محمدحسین نیز که مدتی از گوشه گیری و کم حرفی فرزندش رنج می برد هم اینک مدرسه طبیعت را عامل شادابی کود سه ساله اش می داند.
عسگریان افزود: پیشتر نسبت به نظافت کودکم بسیار حساس بودم اما با فراهم شدن زمینه بازی با شن و تاثیر آن در روحیه فرزندم حساسیت من کمتر شد.
وی ادامه داد: محمد حسین، زمانی از نزدیک شدن به حیوانات بسیار هراس داشت اما هم اینک خرگوش را با گرفتن در آغوش نوازش می کند.
بی مهری انسان به طبیعت و روند رو به رشد تخریب محیط زیست، خشکسالی، شکار بی رویه جانوران، آتش سوزی و از بین رفتن گونه های گیاهی و جانوری و مرگ و میر جانوران ضرورت تقویت مدارسی که برای ایجاد دوستی و مودت بین انسان و طبیعت دایر شده را بیشتر می کند.
امید می رود با توجه به حمایت نکردن دستگاه های متولی از مدرسه طبیعت و شمارش معکوس برای تعطیلی این مرکز، دیگر نهادها نظیر آموزش و پرورش، شهرداری یا بهزیستی سرپرستی این نوزاد سرراهی را برعهده گیرد.
2087/7526