در هاوایی خوب بودن قانون است

خاطرات گردشگر ماجراجو در رویارویی با قانون مهربانی

تقریبا بعد از ظهر بود و دو شب از زمانی که به هاوایی آمده بودیم، می گذشت. از خواب خوش بعدازظهری بیدار شدم و به سمت آشپزخانه رفتم تا شاید چیزی برای خوردن پیدا کنم. در حالت خواب و بیداری دوستم را با یک تعمیرکار دیدم که در حال درست کردن کابل تلویزیون بودند. زیبایی هاوایی هوش از سرم برده بود، اصلا نمی‌دانستم که روستایی که در آن اقامت کرده‌ایم، آنتن موبایل یا اینترنت ندارد. دوستم گفت که تلویزیون تنها راه ارتباطی ما با خارج از اینجاست.

شاید باورتان نشود اما در تمام طول سفر ما به هاوایی، تلویزیون به کارمان نیامد. روزها می‌گذشت و ما غرق آرامش و شادی بودیم. صبح‌ها به باغ همسایه می‌رفتیم و آووکادوی تازه می‌چیدیم. پیاده‌روی می‌کردیم و از زندگی لذت می‌بردیم.

یکی از همین روزها مسیری خاکی را پیش گرفتیم و پیاده‌رویمان را شروع کردیم. کمی جلوتر با پدر و دختری مواجه شدیم که پیشنهاد دادند ما را به مکانی جذاب و سحرآمیز ببرند تا در نهایت به صخره‌ای زیبا برسیم، صخره‌ای پنهان در پشت یک آبشار فوق العاده. آنها برای ما خاطره‌ای به‌یادماندنی و شگفت‌انگیز ساختند.

یکبار دیگر تصمیم گرفته بودیم که روزمان را با شنا در اقیانوس سپری کنیم. یکی از بومیان که از برنامه‌ی ما باخبر شده بود، موارد ایمنی را به ما گوشزد کرد و گفت برای درامان ماندن از باد و طوفان حتما در مناطق مشخص شده شنا کنیم، حتی ما را به مکانی برد که می‌توانستیم در کنار شنا کردن نوشیدنی و غذا نیز سفارش بدهیم. این چند نمونه تنها گوشه‌ای از مهربانی‌های مردم هاوایی بود.

کلمه‌های متعددی برای شرح این همه خوشرویی مردم هاوایی وجود دارد اما دوست دارم از کلمه‌ی مخصوص خودشان ‏استفاده کنم "آلوها، ‏Aloha‏" این واژه به معنای قانون و عشق است، به این معنا که مردم هاوایی با عشق، خوب ‏بودن را به قانونی در این دیار تبدیل کرده‌اند.‏

در حال حاضر سالانه چیزی در حدود 9 میلیون نفر به هاوایی می‌روند و آلوها کلمه‌ایست که حتما به گوش تمامی ‏توریست‌های هاوایی می‌خورد. این کلمه حتی در بسیاری مواقع به عنوان سلام یا خداحافظ استفاده می‌شود اما در ‏حقیقت معنایی بسیار فراتر از یک سلام یا خداحافظی دارد. آلوها معنای روح جزیره را هم می‌دهد، یعنی مردم ‏هاوایی تلاش می‌کنند که با عشق و مهربانی روح جزیره را ناب و ویژه حفظ کنند.‏

قانون خوش‌رفتاری و آلوها ریشه‌ای دیرینه در میان مردم هاوایی دارد اما در سال 1986 به قانون همگانی و رسمی تبدیل شد. ‏البته این مردم مهربان نیازی به قانون ندارند و همه چیز را با عشق و محبت حل می‌کنند. قانون آلوها به این دلیل ‏است که بومیان هاوایی برای همیشه و در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کنند.‏

جزایر هاوایی با وجود شهرت جهانیشان و با چشم‌پوشی از گردشگرانی که به سمتش می‌روند، از سایر کشورها و ‏ساکنانشان بسیار دور است و هیچ پلی هم میان آن با کشورهای دیگر وجود ندارد، به همین خاطر مردمش باید ‏با یکدیگر هماهنگ و هم‌دل باشند. ‏

یکی از بومیان می‌گفت که اینجا هم افرادی وجود دارند که غرق در پول و شهرت می‌شوند اما ما همیشه راهی پیدا ‏می‌کنیم که آنها را آرام کنیم.‏

می‌توان گفت که قانون آلوها جنبه‌ای سمبلیک دارد و فقط هدفش ایجاد آرامش است و تنها افرادی که اجازه دارند در ‏هاوایی مهربان نباشند، پلیس‌ها هستند، آنها به تناسب شغلشان باید اجازه داشته باشند که با متخلفان برخورد کنند.‏