زلزله بم تلخ‌ترین سوژه عکاسی‌ام بود

علیرضا بهرامی روزنامه نگاری است که بیش از دو دهه به فعالیت رسانه ای، جستجو و یافتن افراد و رویدادهایی که قابلیت معرفی دارند اما به دلایل مختلف از دنیای رسانه جدا مانده اند، مشغول است.

وی به تازگی به مناسبت هفته فرهنگی اوکراین در ایران، نمایشگاهی از عکس‌های خود با عنوان «کی‌یف؛ شهر انقلاب و زندگی» را در گالری فرشته به نمایش گذاشت. این نمایشگاه مورد استقبال مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عکاسان و دوستداران هنر قرار گرفت.

بهرامی در خصوص فعالیت‌های عکاسی خود، گفت: به واسطه شغلی که دارم سفرهای داخلی و خارجی بسیاری را تجربه کرده ام. بیشتر این سفرها با رویداد، انقلاب، ناآرامی ها و ... در کشورهای خارجی مصادف شده و من هم این وقایع را عکاسی کردم. هم اکنون آرشیوی غنی از اتفاقات کشورهای خارجی در دست دارم که بخشی از آنها در رسانه ها، مطبوعات و ... منتشر شده است.

وی درباره نمایشگاه «کی‌یف؛ شهر انقلاب و زندگی» اظهار کرد: عکس هایی که در گالری فرشته به نمایش درآمد، مجموعه ای از تصاویر آخرین انقلاب اوکراین در سال 2014  بود. محور این عکسها حوادث انقلابی، حوادث خاص و بخشی از زندگی مردم اوکراین است که 4 عدد از این عکس‌ها در نمایشگاه جشن تصویر سال نیز به نمایش درآمد.

این روزنامه نگار در پاسخ به اینکه بهترین و بدترین سوژه هایی که تاکنون عکاسی کرده اید چه بوده است، گفت: به طور طبیعی هر سفری که می روم مرتب عکس و فیلم تهیه می کنم. ایام حج، قبرستان بقیع، تصاویر دل انگیز طبیعت، مسئله اجتماعی و ... هرکدام سوژه های عکاسی من هستند اما زلزله بم تلخ ترین واقعه ای بود که عکاسی کردم. در کنار این وقایع تلخ، عکاسی از کودکان روستاهای دورافتاده و یا مکان هایی که تاکنون کشف نشده اند، لذت ثبت لحظات را دو چندان می‌کند.

بهرامی با بیان اینکه نمایشگاه «کی‌یف؛ شهر انقلاب و زندگی» نخستین نمایشگاه انفرادی او بوده است، اظهار کرد: همواره تمرکز من بر این است هر کجا که می روم عکس بگیرم. به نظرم تصویربرداری مهمتر از ارائه است. الگوی من در این روند هم سیف الله صمدیان است. او به خوبی می داند که آثار خود را چطور و کجا عرضه کند، درستش هم همین است. اگر هنری به موقع و صحیح ارائه شود، قطعاً ماندگار و تاثیرگذار خواهد بود.

وی در پایان ضمن اشاره به زبان گویا و برنده هنر تأکید کرد: هنر قدرتی دارد که می‌تواند کلیه مطالب و مباحثی که باید در سمینارها و سخنرانی های طولانی مدت بیان شود، با یک قطعه موسیقی و یا تصویر به مخاطب منتقل کند. بنابراین با حمایت های بیشتر از هنر می توان ارتباط بهتری با مردم برقرار کرد.

انتهای پیام/