به گزارش پارس نیوز، 

یوسف کرمی، دارنده مدال برنز المپیک ٢٠٠٤ آتن که یکی از چهره‌های ماندگار تکواندو به حساب می‌آید، دیروز به خاطر انتشار یک عکس حسابی مورد تمجید قرار گرفت. ماجرا از این قرار بود که این قهرمان سابق تکواندو با همراهی چندتن از دوستانش به کمک مردم سیستان‌وبلوچستان در بحران کم‌آبی رفته بودند و یوسف کرمی هم تصمیم گرفت یک روز تمام را به بنایی و در دست‌گرفتن فرغون کنار آنها بگذراند. در ادامه گفت‌وگوی شهروند با یوسف کرمی را می‌خوانید:

 

* دیروز عکسی از شما در یکی از روستاهای استان سیستان‌وبلوچستان منتشر شد که با لباس کار درحال یاری‌رساندن به اهالی آن‌جا بودید؟

 

بله، بعد از انتشار این عکس، خیلی‌ها با من تماس گرفتند و ماجرا را جویا شدند. چندسالی است که من همراه با گروهی از دوستانم کارهای این‌چنینی انجام می‌دهیم و سعی می‌کنیم دستی در کارهای خیریه داشته باشیم. از آزادکردن زندانی‌ها تا رساندن غذا و لباس به نیازمندان؛ جزو کارهایی است که ما انجام می‌دهیم. نزدیک عید، ماه رمضان و سایر روزهای ‌سال تلاشمان این است تا جایی که از دستمان برمی‌آید، به نیازمندان کمک کنیم.

 

* درباره این عکس توضیح دهید. چه شد که به سیستان‌وبلوچستان رفتید و این‌چنین با در دست‌گرفتن فرغون مشغول به کار شدید؟

 

مناطق خوش آب‌وهوا که رفتن ندارد. قرار نبود به تفریح برویم و به همین خاطر توسط برخی از دوستان پیشنهاد شد به سیستان‌وبلوچستان سفر کنیم. روستای دلگان منطقه‌ای از خاک ایران است و مردمان پاک و نجیبی هم دارد که متاسفانه قدرشان را نمی‌دانیم. برخی از این مناطق این روزها نه آب دارند، نه برق. صبح به دلگان رفتیم و بعد از کمک‌رسانی با این عزیزان عکس انداختیم. برخی دوستان گفتند به منطقه دیگری برویم اما من گفتم نامردی است که با گرفتن یک عکس این عزیزان را رها کنیم و برویم، به همین خاطر لباس کار پوشیدم و با آنها تا آخر وقت مشغول به کار شدم.

 

 

* این عکس با نظر خودتان رسانه‌ای شد؟

 

من دنبال دیده‌شدن نبوده و نیستم. البته مشکلی با انتشار این عکس نداشتم، چون شاید برخی از چهره‌های مطرح و برندهای ورزش و هنر با دیدن چنین صحنه‌ای برای کمک‌کردن به این مردم دست به کار شوند. اصلا بحث نیاز مالی نیست و مردم این بخش‌های محروم و دورافتاده نیاز به تزریق روحیه و دیده‌شدن دارند. امیدوارم رسانه‌ای‌شدن این اتفاق تأثیر خوبی داشته باشد و چهره‌های مشهور را به سوی مردم سوق دهد.

 

* پس چطور تا الان اقداماتی که انجام داده بودید، رسانه‌ای نشده است؟

 

من در این کار تنها نیستم و دوستان خوبی دارم که با تشکیل‌دادن یک گروه برای کمک به مردم برنامه‌ریزی می‌کنند. حالا این‌که کار ما دیده شود یا خیر، برایم خیلی اهمیتی ندارد، چون نیتمان شادکردن دل مردم است. با بچه‌های جهاد هر زمان که وقت داشته باشیم، به خدمت مردم یکی از مناطق ایران می‌رسیم. سعی می‌کنیم به مناطقی برویم که مشکلات زیادی دارند و هرکاری از دستمان برمی‌آید، انجام می‌دهیم. دوستان به من لطف دارند و مبالغی را به حساب من واریز می‌کنند تا در جهت کارهای خیر و کمک به نیازمندان هزینه شود.

 

* در آخر اگر حرفی مانده، بفرمایید؟

 

امیدوارم مسئولان توجه ویژه‌ای به مناطق مرزی داشته باشند. خیلی از مرزهای کشور توسط این عزیزان حفظ شده و امنیت خود را مدیون آنها هستیم. درست نیست که ما با آسودگی زندگی کنیم و آنها محتاج آب و برق باشند.


انتهای پیام/