سرشار:‌ در داوری قلم زرین زد و بند در کار نیست

آئین پایانی شانزدهمین دوره از جایزه قلم زرین عصر امروز 14 تیرماه همزمان با روز قلم در محل انجمن قلم ایران برگزار شد.

محمدرضا سرشار رئیس انجمن قلم ایران در این مراسم ضمن اشاره به درآمدهای انجمن و اینکه تنها هزینه‌های ما از حق عضویت‌ها تأمین می‌شود، گفت: اگر کمک‌های نهادهای فرهنگی در این سال‌ها نبود (وزارت ارشاد، بنیاد خاتم،‌نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور) ما نمی‌توانستیم چنین برنامه‌هایی را به سرانجام برسانیم. امیدواریم این کمک‌ها را طی سالیان آتی از ما دریغ نکنند.

به گفته وی جایزه قلم زرین دیرپاترین جایزه فرهنگی کشور و غیردولتی است. امیدواریم ما همچنان این رکورد را حفظ کنیم و هر سال بهترین‌های عرصه کودک و بزرگسال در حوزه ادبیات را به جامعه معرفی نماییم و در حد مختصر قدردان آنها باشیم.

به گفته رئیس انجمن قلم ایران هر نویسنده و شاعری وقتی اثری پدید می‌آورد فکر می‌کند شاهکاری خلق کرده و معمولا نتیجه این جشنواره‌ها آن است که برخی‌ها هم در آن برگزیده نمی‌شوند و پیش خود می‌اندیشند در حق‌شان ستم شده است اما اینگونه نیست چرا که داوران به آثار امتیاز می‌دهند هر چند در خیلی از این سال‌ها بنده با انتخاب‌ها موافق نبودم اما این داوران هستند که تشخیص می‌دهند و بر اساس امتیاز آثار برگزیده را معرفی می‌کنند و تاکید می‌کنیم زد و بندی هم در کارمان نیست و ممکن است سلیقه ما با برخی داوران همسان نباشد. به هر حال از برگزاری این جشنواره خوشحال و شاکریم.

بر اساس این گزارش غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در بخشی از این مراسم اظهار داشت: انقلاب اسلامی ایران در عرصه‌های مختلف باید تجلی کند، هر انقلاب اصیل و بزرگی یک ادبیات پویا و اصیلی را در کنار خود پدید می‌آورد. اگر ما تاریخ انقلاب‌های جهان را بخوانیم می‌بینیم در بطن هر انقلابی یک ادبیاتی از شعر و داستان ظهور می‌کند. کما اینکه از منظر دیگری هر انقلابی محتاج یک حرکت عظیم در عرصه تعلیم و تربیت است.

حدادعادل تصریح کرد: ما امروز با یک شخصیتی روبرو هستیم که عمر خود را هم در عرصه تعلیم و تربیت صرف نوجوانان کرده و هم در عرصه ادبیات از ابتدای انقلاب که ما چشم به راه خانم‌ها بوده‌ایم تا در ادبیات، شعر و داستان چهره شوند او حضور داشت.

وی با اشاره به فعالیت‌های راضیه تجار، اظهار داشت: من در سال‌های اول انقلاب به خاطر می‌آورم که ما خواهر خوبی به نام سپیده کاشانی داشتیم که تکیه گاه شاعران به خصوص شاعران زن جوان‌تر از خودش بود. ما خاطرات خوبی از نجابت، ذوق و ایمان آن بانو داشتیم. اما حیف که زود از میان ما رفت و در این سال‌ها در این عرصه کمتر با نام کسی همراه بودیم اما در حال حاضر 20 و چند سال است وقتی من در این عرصه در ذهنم جستجو می‌کنم نام خانم راضیه تجار می‌درخشد.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: من افتخار داشتم از روز اول تأسیس انجمن قلم به عنوان عضو ساده دنباله‌رو دوستان بودم و همیشه بر اساس فکری که منشأ تأسیس انجمن بود، اعتقاد داشته و دارم. هر وقت صحبت از انجمن می‌شد خانم تجار آنجا حضور داشتند و کاری که ایشان کرده دو جنبه دارد.

رئیس فرهنگستان هنر به دو جنبه مذکور درباره تجار اشاره کرد و افزود: نخست تولید آثار ادبی و دوم تربیت یک نسل داستان‌نویس است. آن هم در حوزه بانوان و در عرصه انقلاب؛ این هر دو کار بایسته است چرا که زن‌ها در انقلاب ما نقش اساسی داشتند و از روز اولی که تظاهرات و درگیری‌های خیابانی آغاز شد زنان پا به پای مردان در تظاهرات بودند و در سال 42 زن‌ها در تظاهرات حضور نداشتند. اما فیلم‌هایی که از حضور زنان در پاریس و گفتگوی آنها با حضرت امام منتشر شد زنان جامعه ما متوجه شدند ایشان چه نگاهی به زن دارد.

وی ادامه داد: حتی یکی از بزرگان گفته بود اگر زنان با انقلاب همراه نمی‌شدند ما پیروز نمی‌شدیم. چون آنها مانع حضور پسرها و مردها می‌شدند. زن‌ها پس از پیروزی انقلاب هم رضایت دادند تا مردان به جبهه بروند. یعنی زن‌ها داستان‌ساز در انقلاب بودند. در واقع نقش‌آفرین انقلاب بودند. اما این همه حضور زن داستان‌ساز،‌ داستان‌نویس زن هم می‌خواست و خانم تجار هم خود داستان‌ساز در انقلاب بود و هم داستان‌نویس و هم داستان‌نویس آفرین بود.

حدادعادل در پایان سخنرانی خود به اخلاق متین این نویسنده اشاره کرد و گفت:‌ هر که با او سر و کار دارد چند خصوصیتش را تصدیق می‌کند که از جمله آنها می‌توان به آرامش، مهربانی، احترام، دوری از هیاهو و دوری از خصوصیاتی که شایسته شأن یک زن نیست. همچنین وی متانت و ایستادگی پایداری در صراط مستقیم انقلاب بدون ذره‌ای انحراف به این طرف و آن طرف را انتخاب کرد که از جمله ویژگی‌های اوست و ما همچنان به وجود مفید خانم تجارها سالیان سال نیاز داریم.

انتهای پیام/