«چمدان سفر» موسوی منتشر شد+عکس

با وجود اینکه مدت‌هاست به داستان کوتاه کمتر پرداخته می‌شود، اما کماکان یکی از مهم‌ترین ابزارهای نمایش باطن فکری و جهان‌بینی نویسندگان به شمار می‌رود. با وجود اینکه بسیاری از نویسندگان ایرانی توانایی خود در قصه‌گویی را در آثار داستانی بلند و رمان طبع‌آزمایی کرده‌اند اما بسیاری از آنها نیز در کنار این طبع‌آزمایی، داستان کوتاه را مهم‌ترین مجال و فرصت برای نمایش و بازگویی ایده‌ها و ایده‌آل‌های خود برای جهان زیستی خود و نیز فرصتی برای طبع آزمایی تکنیکی در نوشتن می‌پندارند. شاید به همین دلیل است که بسیاری از مخاطبان ادبیات داستانی در ایران و جهان، مخاطب داستان کوتاه را مخاطب خاص و حرفه‌ای ادبیات برمی‌شمرند، مخاطبی که از ادبیات به دنبال موضوعی فراتر از تفنن است.

با چنین رهیافتی است که وقتی نویسنده‌ای اثری در قالب داستان کوتاه منتشر می‌کند، می‌توان به دغدغه‌ها و ایده‌آل‌های زیستی او نگاهی جدی‌ انداخت و از او مطالبه‌ای بیشتر از یک داستان‌نویس ساده را انتظار داشت.

مجموعه داستان «چمدان سفر» نوشته سید محمد میرموسوی از نویسندگان اهل خطه گرگان را با چنین رویکردی می‌توان مجموعه‌ای خلاق از تلفیق داستان‌ بومی، زبان طنز و ادبیات ساده‌ای که گاه تنه به تنه داستان نوجوان نیز می‌زند دانست.

میرموسوی در داستان‌های کوتاه خود به خوبی نشان داده که جغرافیای زیستی خود را به عنوان بستر رخداد داستان به خوبی می‌شناسد و از جذابیت‌های دیداری آن به عنوان دستمایه روایت داستان به خوبی مطلع و در استفاده از آنها تواناست. بسیاری از داستان‌های کوتاه او در این مجموعه به تناسب چنین اتفاقی در محیطی بومی مناطق روستایی گرگان رخ می‌دهد. محیطی که سادگی و بکر بودن روستایی شمال ایران را به خوبی در خود تجمیع کرده است و خوانش هر کدام از آنها به واقع مانند مشاهده یک تابلوی زیبای رئال از این زیست بوم به شمار می‌رود.

نویسنده اما برای خلق داستان‌های خود از زبان طنزی زیرپوستی نیز بهره می‌برد، طنزی که به جای قهقهه بیش از هر چیز زبان داستان را شیرین و خوانش متن را برای مخاطب تسهیل می کند. او در کنار این اتفاق از ادبیاتی شکل گرفته با جملاتی ساده و شخصیت‌های عمدتا نوجوان برای شکل‌دهی به داستان و یا روایت آنها بهره می‌برد و همین اتفاق به صمیمت داستان‌های او بیش از هر چیز افزوده است.

با اعتبار به چنین رویکردی است که می‌توان داستان‌های کوتاه این مجموعه را یکی از شیرین‌ترین و ماندگارترین آثار داستانی دانست که در مختصات ادبیات داستانی کوتاه در سال‌های اخیر منتشر شده است و به سادگی و سرعت می‌توان در شیرینی و نکته‌پردازی آن که ریشه در سادگی و شیرینی زیست روستایی دارد سهیم بود.

انتهای پیام/