یادداشت؛
انتقادی تند به ماه عسل؛ قلعه گنج ، آگاهی یاخیانت؟
کمتر کسی به اندازهی نگارنده ارادت قلبی به برنامه ماه عسل داشته و دارد ولی برنامهی امشب به شدت شک مرا درباره جبهه گیریهای سیاسی در این برنامه برانگیخت.
از بندرعباس، سال ۶۶ اولین بار قلعه گنج را دیدم پنج ساعت و بیشتر باید کوهها را در مینوردیدی تا ازکهنوج به کهن برسی، چهار روز مهمان اهالی ناصرآباد بودم.
چه میزبانان بزرگواری! چه ملت مهربانی! اما برنامه امشب به شدت ناراحتم کرد، کلیپ کوتاهی داشت برنامه که بچههای پابرهنه را در چادر نشان میداد و بارها این کلیپ را قبلا دیده بودم و زنده در جای جای این مناطق تماشا کرده بودم اما غرض من این نبود.
تعجب من اینجاست؛ که چرا مجری مرتب میپرسید: این مال شش سال قبله؟
بعد چندبار از مهمانهای برنامه تاییدیه گرفت، شاید دریافت بسیاری از بینندگان از این قسمت برنامه جز همین نبود که کلیپ شش سال قبل گردن مدیریت آن هشت سال بیندازد.
چرا این تاکید را دارم، چون دیدم آخر برنامه تهیه کننده رفت سراغ خوس بافی و چیلک و رقص و ...
آیا واقعا چیلک ریسی و خوسبافی آنقدر درآمد دارد که قلعه گنج را این رو به آن رو کند؟ و الان مردم قلعه گنج از سیری میرقصند؟
آقای علیخانی جواب سوال شما لای جواب مهمانهای برنامهات بود؛ مردم جنوب و جنوب شرق هنوز خانوادههای پرجمعیت کشور را تشکیل میدهند، درست است فیلمی که شما دیدید مال شش هفت سال پیش است پس ماشین حساب وجدان را بردار هشت ضربدر حداقل موجودی 45هزار و500 تومان بکن، پول زیادی نیست ولی باور کن همین کار برای این مردم عین نازل شدن رحمت الهی بود.
کار به این ندارم که این رقم با محاسبه دلاری باید سال به سال افزایش مییافت اما در این شش سال هیچ اتفاق مهمی برای مردم قلعه گنج نیفتاده جز این که از همان سالها و همان یارانهها بهره بردند.
آقای علیخانی! در مناطق ما اگر کسی را نداشته باشی جز کمیته امداد به جایی دادت نمیرسد و آنهم با هزار شرط و شروط قانونی، بله قلعه گنج هم مثل بسیاری از مناطق تک و توک افراد موفق دارد اما از فقر قلعه گنج همین کافی که یک معلم موفقترین افرادش بوده که بیاید توی برنامه قول امید و تدبیر به مردم بدهد
آینده ترسیم کند و خورشید را در منطقه (( تاریک ماه)) ببیند.
بر حسود لعنت، اما دختری که خود را فرزندآهنگر معرفی کرد بسیار تاثیرگذارتر و روانتر سخن گفت، این بزرگ نمایی چه معنایی داشت را هم ندانستم چیزی فراتر از روحیه دادن خشک و خالی بود!
شما به خوشبخت نشان دادن این مردم مشغول باشید، اما مردم این منطقه منتظر برنامه و عمل هستند این مردم هنوز از زلزلهزدهای کرمانشاه بیچاره ترند و منتظر تغییرات جدی.
به خدا حال سفرههای مردم قلعه گنج آنقدرها که نشان دادید خوب نیست، دیگر 45هزار و500 تومان هم کاری نمیکند.
البته که این مردم صبور و پای انقلابند و از کهور مقاوم تر اما این برنامه خالی از عدالت بود.
انتهای پیام/
ارسال نظر