نظرسنجی منتقدان کن ۲۰۱۸
هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن با انتخاب فیلم ژاپنی «دزدان فروشگاه» به کارگردانی هیروکازو کورئیدا برای دریافت جایزه نخل این جشنواره به کار خود پایان داد. در حالی که سایر فیلمهای منتخب این جشنواره که توسط هیئت داوران کیت بلانچت انتخاب شدند – نظیر فیلم «جنگ سرد» به کارگردانی پاول پاولیکوفسکی که برنده جایزه بهترین کارگردانی این جشنواره شد – بسیار مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاند، اما یکی از فیلمهای مهم رقابتکننده در این جشنواره دستخالی به خانه بازگشت.
فیلم کرهای «سوختن» به کارگردانی لیچانگدونگ گرچه با استقبال مخاطبان مواجه شد اما نتوانست در جشنواره امسال به توفیقی برسد. با اینحال در نظرسنجی سالانه منتقدان «ایندیهوایر» این فیلم توانست عنوان بهترین فیلم جشنواره را بهدست آورد. این فیلم درام روایتکننده داستان یک مرد از طبقه کارگر کره است که عشق زنی را در ذهن پروراند. در این باره، ۳۵ درصد از شرکتکنندگان در این نظرسنجی – ۲۰ منتقد از نقاط مختلف دنیا – «سوختن» را بهعنوان بهترین فیلم جشنواره کن ۲۰۱۸ انتخاب کردهاند. پس از این فیلم، فیلم «جنگ سرد» و فیلم کلمبیایی درام و جنایی «پرندگان پاساژ» به ترتیب توانستند با کسب ۲۰ درصد و ۱۰ درصد آرای منتقدان، در جایگاههای دوم و سوم قرار گیرند. در بخش بهترین کارگردانی نیز مجدد فیلم «سوختن» با کسب ۳۰ درصد آرا در رده نخست قرار گرفت و فیلمهای «جنگ سرد» و «دزدان فروشگاه» در ردههای بعدی جای گرفتند.
اریک کوهن در نقدی که در نشریه «ایندیهوایر» منتشر کرده در مورد جشنواره کن ۲۰۱۸ چنین نوشته است: «جشنواره کن بهعنوان فاخرترین فستیوال جهان بیش از پیش به سمت تعریف و تمجید پیش میرود این در حالی است که رسالت آن بیش از هر چیز دیگری «کشف» است. کن بیشتر علاقهمند است تا به ستایش از اسطورههای پیشین بپردازد در حالیکه باید جایی برای تازهواردها باز کند. اما اگر یک فستیوال نتواند چیزی را که شما تا پیش از این ندیده بودید به شما نشان دهد، پس چه نکته جذابی میتواند داشته باشد؟ در جشنواره امسال همه چیز در مورد ایجاد توازن میان شناختهشدهها و ناشناختهها بود و من تقریبا تمام بخشهای آن را دوست داشتم. این جوی کامل بود برای زمانی که دائما در آن مجبور هستیم به جهان از زوایای جدید نگاه کنیم و تفکری مجدد داشته باشیم، نسبت به همه آن چیزهای که گمان میکنیم برایمان آشنا است. به این دلیل است که یکی از غیرمنتظرهترین خوشیهای من در این جشنواره فیلم «برای من یک هفتتیر بخر» به کارگردانی ژولیو هرناندز کوردون بود، فیلمی که در آن خشونت کارتل مکزیکی با بازنویسی بهعنوان یک افسانه پساآخرالزمانی در مرکزش قرار گرفت. به این خاطر است که من بسیار تحت تاثیر فیلم «جهان برای توست» به کارگردانی رومین گاوراس قرار گرفتم، فیلم کمدی لذتبخشی که با پشتورو کردن رازهای «اسکارفیس» آن را به چالش کشید و بدین خاطر است که با دیدن فیلم فیلمسازانی همچون آلیس رورواچر با فیلم «خوشحال همچون لازارو» که با نردبان قراردادن جشنواره کن تلاش کردند خود را به سطحی بالاتر برسانند هیجانزده شدم.
هیجانانگیزترین موضوع اما در این جشنواره ممکن است فرصت کشف مجدد برخی از بهترین فیلمسازهای جهان باشد. بزرگترین لذت من در جشنواره کن امسال بدون شک تماشای فیلم هیروکازو کورئیدا بزرگ بود، کارگردانی که با استفاده از لهجه خانوادگی خودمانی خود در فیلم «دزدان فروشگاه» نشان داد همبستگی مردم با یکدیگر همان چیزی است که به آنها قدرت میدهد. بعلاوه فیلم «بلککلینزمن»، احساسی شبیه کار هنرمندی که به تازگی جانی دوباره از تمام اتفاقات وحشتناک گرفته است ،میدهد.»
انتهای پیام/
ارسال نظر