استقبال مردمی از نقاشی رضا بابک

از ورودی آموزشگاه سکو که وارد می‌شوی جدا از شلوغی استقبال کنندگان در ابتدا به اتاقی برمی‌خورید که ویدئویی در آن به نمایش گذاشته شده است: یادداشتی از محمدعلی سجادی کارگردان سینما که دستی در عالم نقاشی دارد، دیوار نوشته شده که از دنیای نقاشی‌های رضا بابک گفته است؛ از احساس پرشور تا فضای خام دستانه نقاشی‌ها؛ از رنگ‌های پر حسی که دنیایی کودکانه درون نقاش را نشان می‌دهند. اما ویدیو سجادی روایتی است از چند دهه تلاش هنری رضا بابک از نقش‌هایی که بر روی صحنه آفریده تا شخصیت‌هایی که در تلویزیون خلق کرده است. ویدیویی که به مخاطب، روحیه و رویکرد رضا بابک در عالم هنر را یادآوری می‌کند تا او را آماده دیدار و فهم بیشتر نقاشی‌هایش کند.

اما فضای نمایشگاه پر است از تابلوهای کوچکی که پیش از همه، مخاطب را با رنگ‌های تند و شاد به عالم طنازانه ذهنی رضا بابک آشنا می‌کند. نقش‌هایی که می‌توان آنها را به چند دسته تقسیم کرد: اول شاید به روحیه بازیگوش رضا بابک که عکس‌های خود را بر اساس حس‌اش رنگ آمیزی کرده است. او عکس‌هایش را با خط و رنگ‌هایی که نشان از احساسش دارد به ترسیمی دوباره از خود و بیشتر بر اساس حسی که از عکس داشته، رنگ آمیزی کرده است. او در این دسته آثار به شوخی با عکس‌های خود یا دوستانش نشسته و این بازی شوخ‌طبعانه را به گونه‌ای رقم زده که از درون آن می‌توان حس هنرمند و نگاه بازیگوشش را بازخوانی کرد.

دسته دیگر آثار او اشکال بداهه‌ای است از دیوها و نقش‌هایی تصویرگرانه از حیواناتی که اگرچه می‌توانند ترسناک باشند اما با رنگ‌های شاد و غلیظ مداد شمعی‌های رضا بابک، هیولاهایی دوست داشتنی شده‌اند که باز هم به مخاطبش کودک درون نقاش را نشان می‌دهند.

اما بخش دیگر آثار به نگاه طبیعت دوست رضا بابک اشاره دارند. طبیعتی سرشار از رنگ، گل‌هایی ساده با چند خط بنفش یا خط‌های قوی زرد رنگی که نشان از یک مزرعه و درختان پاییزی دارند.

اما جملگی آثار رضا بابک یک خط و نشان به همراه دارند، احساس عمیق هنرمند که با اندیشه‌اش از سال‌های نقش آفرینی در صحنه  گره خورده و به قول اکبر یادگاری بازیگر و نقاش باسابقه که در چند خطی که برای این نمایشگاه نوشته یادآور شده: آثار رضا بابک نه برای تجسم یک ایده که بیشتر برای هماهنگی احساس و اندیشه اش کنار هم قرار گرفته‌اند همانگونه که بدن و احساسش را در صحنه تئاتر با هم هماهنگ می‌کرده است.

در فضای این نمایشگاه در روز افتتاحیه نیز دوستان سال‌های دور رضا بابک، همچون بهزاد فراهانی، سیروس ابراهیم‌زاده، شمس لنگرودی، صدیق تعریف، احترام برومند جملگی بر روحیه لطیف و شوخ طبعانه او که در آثارش هویدا است، صحه می‌گذارند و او را هنرمندی با کودک درونی عمیق معرفی می‌کند.

رضا بابک نیز در این جمع درباره آثارش می‌گوید: من نقاش نیستم زیرا این کار، حرفه‌ای است که توانایی‌های خاص خودش را می‌طلبد. نقاشی را دوست دارم و آثاری که ارائه کردم، دربردارنده حس و حال من است که در لحظه اتفاق افتاده. به توصیه برخی از دوستان این نمایشگاه را برگزار کردم و بیشتر امیدوارم بودم این نمایشگاه، دورهمی خوبی باشد تا دوستان و آشنایان گردهم بیایند و ساعات خوبی را کنار هم داشته باشند.

همانگونه که رضا بابک امیدوار است، زنگ نقاشی او دورهمی است با حضور هنرمندانی همچون، اکبر زنجانپور، پرویز پورحسینی، بهرام شاه‌محمدلو، عباس جهانگیریان، سوسن مقصودلو، شقایق فراهانی و بسیار هنرمندان دیگر و البته هنردوستانی که طنازی رنگ و نقش او را به نظاره نشستند.

نشانی سکو: میرداماد، روبروی بانک مرکزی، خیابان تبریزیان، نبش نازنین، پلاک ۱۶ هست.

انتهای پیام/