قدم زدن کهکشانیها روی فرش قرمز
دقیقاً نمیتوان رصد کرد که چه روزی برای اولین بار فرش قرمز زیر پای ستارگان گسترانده شده، اما بدون شک فرش قرمز جشنواره را میتوان باشکوهترین مراسم در نوع خود دانست.
تعداد زیادی از این شخصیتها نه لباس رسمی بر تن داشتند و نه کفش پاشنه بلند، بلکه آدمهای فضایی به همراه گوریل عظیمالجثه فیلم، آنطور که در کهکشان خود زندگی میکنند روی فرش قرمز راه رفتند. برای همین بود که مراسم نمایش فیلم «سولو: یک داستان از جنگهای ستارهای» مورد توجه هزاران شهروند فرانسوی و میهمانان جشنواره قرار گرفته بود، تا جایی که صدها متر دور از سالن اصلی خیابانها بسته شدند. جشنواره فیلم کن نگاهی کاملاً هنری و کیفی به فیلمهای انتخابی دارد و در گزینش فیلمهای بخش مسابقه با سختگیری بسیار عمل میکند، اما جالب است که به برنامههای عامهپسند هم معمولاً علاقه نشان میدهد. یکیاش حضور همین فیلم سرگرمکننده است که در سبک اپرای فضایی ساخته شده و از سال۱۹۹۹ مخاطب بدنه را نشانه گرفته است.
با این حال مسئولان جشنواره برای اولین بار یکی از جنگهای ستارهای را در بخش خارج از مسابقه نمایش دادند، تا در عین حالی که وجهه هنری جشنواره حفظ شود، به زرق و برق جشنواره هم اضافه کنند. اکران «سولو: یک داستان...» ساخته ران هاوارد با استقبال مردمی قرار میگرفت که کارت حضور در سالنها را نداشتند، اما حداقل میتوانستند آدمهایی فضایی را از نزدیک ببینند و اگر شانس آوردند سلفی بیندازند. جشنواره فیلم کن دیروز هشتمین روز برگزاری خود را از سر گذراند و کم کم آماده میشود تا مراسم پایانی را برگزار کند. تقریباً همه فیلمها نمایش داده شدهاند، اما در این میان فیلم «خانهای که جک ساخت» ساخته جدید لارس فونتریه که بعد از هفت سال در کن حضور پیدا کرده و گرچه در بخش مسابقه حضور ندارد، به خاطر پرداختن به خشونت و ماجرای یک قاتل زنجیرهای نظرات مثبت و منفی زیادی را راه انداخته و یکی از آثار جنجالی دیگر این فیلمساز است.
از اتفاقات دیگر جشنواره، نمایش فیلم برای عموم مردم است. فیلمهای کلاسیک که در سینما پلاژ کنار ساحل روی پرده میرود و تلاش میکند آنها را که کارت و بلیت ندارند نیز راضی به خانه بفرستد. اتفاق جالب دیگر عرضه نمادهای جشنواره و یادگاریهای دوره هفتاد و یکم است که از فندک و زیر سیگاری گرفته تا کیف و کلاه و لیوان و تیشرت چاپ شدهاند و گرچه با قیمت گزاف به فروش میرسند، اما علاقهمندان خاص خود را دارند. بالاخره جشنواره تا چند روز دیگر تمام میشود اما یادگارها باقی میمانند.
انتهای پیام/
ارسال نظر