به گزارش پارس نیوز، 

به نقل از گاردین، فیلمساز و فیلمنامه‌نویس نامدار ایتالیایی که بیش از همه برای ساختن آثار انسانگرایانه با مضامین اجتماعی و معنوی شناخته می‌شد، در 1978 با «درختی با کنده‌های چوبی» نخل طلایی بهترین فیلم جشنواره کن را برد و یک دهه بعد شیر طلایی جشنواره ونیز را با «افسانه الکلی مقدس» به دست آورد. سازمان‌دهندگان جشنواره ونیز در 2008 هم جایزه شیر طلایی افتخاری را به اولمی اهدا کردند.

او در 2011 همراه با مارکو بلوکیو و برناردو برتولوچی سه فیلمساز شاخص سینمای ایتالیا لقب گرفت. اولمی که سال 2001 برای آخرین بار به بخش مسابقه جشنواره کن راه یافته بود، در 2005 «بلیت‌ها» را با زنده‌یاد عباس کیارستمی و کن لوچ ساخت؛ فیلمی 112 دقیقه‌ای که روی نسخه دی‌وی‌دی عرضه شد و داستان آن در سفری با قطار از اتریش به رم روایت می‌شد. آخرین فیلم او «سبزه‌ها دوباره شکوفه می‌دهند» 2014 بود.

داریو فرانچسکینی، وزیر فرهنگ ایتالیا درگذشت اولمی را ضایعه‌ای بزرگ برای فرهنگ این کشور خواند و او را «یک غول و استاد بزرگ سینمای ایتالیا» توصیف کرد. اولمی که در 1931 در برگامو به دنیا آمده بود، نخستین جایزه مهم خود را در 1961 برای کارگردانی «شغل» در مراسم اهدای جوایز دیوید دی‌دوناتلو (معادل اسکار در سینمای ایتالیا) به دست آورد. از ویژگی‌های سینمای او می‌توان به کار کردن با نابازیگران اشاره کرد.

بسیاری از کارشناسان اولمی را آخرین بازمانده از غول‌های سینمای نئورئالیسم ایتالیا (از جمله روبرتو روسلینی و ویتوریو دسیکا) می‌دانستند که تا پایان عمر به این شیوه وفادار ماند. او در 1963 با لوردانا دتو، بازیگر «شغل» ازدواج کرد و زندگی مشترک آنها تا پایان عمر اولمی ادامه یافت. از این زوج سینمایی سه فرزند یادگار مانده است.


انتهای پیام/