در قالب کارگاه های دارالفنون ؛
شیوه های افزایش جذابیت فیلمنامه در جشنواره جهانی فجر بررسی شد
تهران - کارگاه فیلمنامهنویسی نغمه ثمینی و مهران کاشانی در دومین روز از برگزاری کارگاه های بخش «دارالفنون» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم برگزار شد.
نغمه ثمینی فیلمنامه نویس مجموعه «شهرزاد» عصر روز چهارشنبه در نخستین کارگاه فیلمنامه نویسی جشنواره جهانی فیلم فجر در پردیس چارسو ،گفت: بزرگ ترین دلیل برگزاری این نشست ها رد و بدل کردن ایده هایمان با یکدیگر است.
وی با بیان اینکه کارگاه زمانی جالب خواهد بود که حضار از تجربه مدرس به درستی بهره ببرند، افزود: تمام بحث امروز روی فرهنگ و شخصیت در فیلمنامه متمرکز است. شخصیت ها بوجود آمده از فرهنگها هستند و باید به گونه ای ساخته و پرداخته شوند که برای مخاطبان باورپذیر باشند.
این فیلمنامه نویس ادامه داد: آنچه برایم مهم است نشان دادن این موضوع است که تا چه حد فرهنگ در ساخته شدن شخصیت موثر است و زمانی که فیلمنامه می نویسم به این موضوع دقت می کنم که چه چیزهایی ما را به کاراکتر نزدیک تر می کند.
ثمینی با یادآوری اینکه جالب ترین بخش فیلمنامه پی رنگ است، گفت: رشته اصلی تحصیلی من تئاتر است و همیشه نوشتن نمایشنامه برایم جذاب تر از فیلمنامه نویسی است چون در تئاتر صدای اصلی متعلق به نمایشنامه نویس است اما در سینما کارگردان فرد اول هر اثر است.
نویسنده مجموعه «شهرزاد» در توضیح شکل گیری شخصیت ها در فیلمنامه افزود: راه های مختلفی وجود دارد که شما را به کاراکتر می رساند که روانشناسی یکی از راه های آن است، همچنین مساله پیشینه یک شخصیت نیز در فیلمنامه جایگاه مهمی دارد.
وی یادآورشدکه ما از دل کهن الگوها می توانیم کاراکترهای زیادی بسازیم. در الگوهایی که به اساطیر می رسد به دو کلان نقش می رسیم؛ اسطوره خدای شهیدشونده و اسطوره اژدها کشی.
فیلمنامهنویس مجموعه «شهرزاد» توضیح داد: شخصیت های شهیدشونده دائما ارزش، اهمیت، اعتبار و قدرتشان را از قربانی بودن می گیرند و بافت شخصیت بر اساس فداکاری و قربانی شدن است، اما در شکل مقابل یعنی اژدهاکشی با فردی روبه رو هستیم که غلبه می کند و اژدهاکش است و بر بدی ها چیره می شود.
**کاشانی:«پیش فرض» کوچکترین سلول فیلمنامه است
کارگاه دیگر فیلمنامه نویسی «دارالفنون» با تدریس مهران کاشانی برای دانشجویان خارجی با موضوع ضرورت بیان داستان و آشنایی با فرم های مختلف عصر امروز برگزار شد.
وی کلاس خود را با این پرسش آغاز کرد که منبع انرژی داستان چیست؟ همچنین از دانشجویان درخواست کرد که در پاسخ به این پرسش مشارکت فعال داشته باشند.
این مدرس فیلمنامه نویسی پس از اظهارنظر دانشجویان، «گپ» یا «شکاف» را عنصری دانست که سبب می شود مخاطب به داستان گوش دهد و سپس با ذکر یک مثال در مورد تفاوت میان داستان و روایت، تصریح کرد: تقریبا تمام فیلم ها از یک دستور زبان برای داستان استفاده می کنند اما تنوع در داستان پردازی به چیزهای دیگری بستگی دارد مانند انسان ها که با اینکه اعضای صورتشان مشترک است ولی بی شمار تنوع دارند و در حقیقت جزییات صورت هر فرد او را منحصر به فرد می کند.
کاشانی همچنین از دانشجویان خواست برای «پی رنگ» یک تعریف صحیح ارائه کنند و پس از آن با توجه دادن به شرکت کنندگان در کارگاه به اینکه چقدر تعاریف شان با هم متفاوت است، ادامه داد: «پی رنگ» یعنی اینکه ما از یک قصه که همیشه خطی است و با فیزیک جهان همخوان است، حوادثی را گزینش کنیم و چیدمان وقایع را طوری قرار دهیم که به معنای خاصی برسیم.
وی همچنین به تشریح تعریف عمومی داستان پرداخت و توضیح داد: در هر داستانی شخصیتی داریم که هدفی دارد و چیزی می خواهد. وظیفه نویسنده این است که موانعی خلق کند تا شخصیت با این موانع رو به رو شود و در آخر یا پیروز شده یا شکست بخورد.
این مدرس از دانشجویان خواست قصه فیلمنامه های خود را بیان کنند تا حادثه محرک و اجزای آن بررسی شود و قابلیت تبدیل آن به فیلمنامه مورد ارزیابی قرار گیرد.
فیلمنامه نویس سینمایی «آن سوی ابرها» به فرم های مختلف اشاره کرد و گفت : فرم بدون پی رنگ را فرمی است که می خواهد ملال زندگی روزمره را نشان و معمولا دایره ای شکل است.
برنامه نمایش آثار سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر از فردا (پنجشنبه)با نمایش روزی بیش از 20 فیلم در پردیس چارسو (کاخ جشنواره) ادامه می یابد.
این جشنواره تا 7 اردیبهشت ماه در تهران برپاست.
ارسال نظر