نامهای که اسیری را زنده کرد
عباس شهریاری در بهمن ماه سال 1362 در جریان عملیات آبی، خاکی «خیبر» به اسارت نیروهای دشمن درآمد وهفت سال ناگزیری اسارت را در کنج اردوگاههای تحمل کرد.
«من، داود، علی» خاطرات «عباس شهریاری» آزادهای از خانوادهای مذهبی است که در سه فصل توسط خودش به نگارش درآمده است. شهریاری اصالتی« خوانساری» دارد، اما از سالهای نوجوانی در تهران زندگی میکرد.
نوجوانی او نیز همانند اغلب همنسلیهایش به انقلاب گره خورده بود. او پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به سپاه پاسداران انقلاباسلامی پیوست. در سال 1362برای آموزش نیروهای لبنانی اعزام شد. پس از بازگشت از لبنان در بهمنماه همان سال همسر باردار و دو فرزندش را به دست خدا سپرد و به جبهههای جنگ پیوست.
عباس شهریاری در بهمن ماه سال 1362 در جریان عملیات آبی، خاکی و دشمنشکن «خیبر» به اسارت نیروهای دشمن درآمد و هفت سال ناگزیری اسارت را در کنج اردوگاههای غربت صبورانه و سربلند تاب آورد. در حالی که خانوادهاش مشغول تدارک گرامیداشت اولین سالگرد شهادتش بودند، نامهای که فقط عنوانی از او داشت، مژده زنده بودنش را با خود به ارمغان آورد....
«من، داود، علی» در 140صفحه رقعی با قیمت پشت جلد 9000 تومان در «سیویکمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران» دراختیار علاقهمندان به این عرصه قرار خواهد گرفت.
ارسال نظر