«قاتل اهلی» کتک خورده و زخمی وارد سینما شد!

جبار آذین منتقد سینما، در خصوص فیلم سینمایی «قاتل اهلی» گفت: هنوز به درستی معلوم نیست؛ آیا جناب قاتل کتک خورده، همان قاتل دوست داشتنی استاد بزرگ سینما مسعود کیمیایی است؟! روزگاری، نقش نام مسعود کیمیایی بر سیمای فیلم‌هایش، از اعتبار والای او و سینمایش در کشور نشان داشت؛ اما سالهاست با آنکه همچنان نام او در کنار اسم سایر نام‌آوران سینمای ایران می‌درخشد، دیگر از بزرگی فیلم‌هایش خبری نیست. از همین رو به رغم تمام جدل‌ها و درگیری‌های پیرامون فیلم جدید او، قاتل اهلی اثر بزرگی در سینما محسوب نمی شود. واقعیت این است که قاتل روی پرده، چه همان قاتل رنجور و بی نوای مسعود کیمیایی باشد و یا قاتل پول تهیه کننده آن، دراصل ماجرا، یعنی درجه یک، کامل و جذاب نبودن فیلم تاثیر ندارد و در ردیف آثار برجسته کارگردان آن قرار نمی‌گیرد.

وی گفت: قاتل اهلی در حد قابلیت‌ها و اعتبار سینمایی یک کارگردان بزرگ و تاریخ‌ساز سینما چون کیمیایی نیست. گرچه این فیلم با بضاعت موجود هم نشانه‌های سینمای مسعود کیمیایی را در موضوع و ساختار دارد و می توان بغض فرو خورده کارگردان را در لحظه‌های ریزش و فروپاشی شخصیت قاتل اهلی دید و همچنین از برخی فیلم های روی پرده سر تر است؛ ولی از سلیقه های قوچانی تهیه کننده هم بی نصیب نمانده است!

آذین در ادامه اظهار داشت: در هر صورت، قاتل اهلی از لحاظ پردازش مناسبات اجتماعی و سیاسی مضمون خود و داستان‌سازی همدلی برانگیز از زندگی کاراکتر اصلی، شخصیت‌پردازی، بازیگری غیر یکدست و ایجاد جذابیت سینمایی دچار کاستی است. در واقع آنچه این روزها تحت عنوان قاتل اهلی روی پرده سینماهای کشور جولان می‌دهد، صرف نظر از زد و خوردهای سرمایه و هنر و میزان دخالت و نظارت تهیه کننده و کارگردان در شمایل بخشی کنونی فیلم و با نوایی و بی‌نوایی اش، در مکانی فراتر از یک فیلم معمولی سینمایی نمی‌ایستد و جای مهمی را در کارنامه سینمایی کیمیایی به خود اختصاص نمی دهد.

وی خاطرنشان کرد: مهم نیست که حال و روز و آسیب‌های هنری و سینمایی کنونی قاتل اهلی، تا چه حد متأثر از نقش سرمایه یا کم کاری کارگردان بوده است. مهم این است که از نگاه مخاطب، فیلم به نمایش درآمده با نام قاتل اهلی با امضای مسعودکیمیایی، اثری شاخص، جذاب، اقناع کننده و ماندگار در سینمای ایران نیست و وصل کردن آن در تبلیغات، توسط تهیه‌کننده‌اش به فیلم مانای تاریخ سینمای ایران؛ قیصر، برای کشاندن تماشاگر به سینما، نه تنها گرهی از مشکلات قاتل اهلی باز نمی‌کند که چهره تاریخی و سینمایی قیصر را هم خدشه‌دار می‌کند! انتظار تماشاگر از یک فیلمساز بزرگ، تماشای یک فیلم بزرگ از اوست و این توقع طبیعی است. مگر آنکه فیلمساز و تماشاگر به این باور برسند که او به استراحت نیاز دارد و زمان انتقال دانش و تجربیاتش به نسل تازه نفس سینما فرا رسیده است!