تب استخدام بادیگارد در میان سلبریتی‌ ها

از سوی دیگر بسیاری از بزرگان سیاسی و دولتی کشور خودشان را ملزم به استخدام محافظ نمی‌دانند، چون آنها بر این باورند که در منطقه امنی زندگی ‌کرده و به ‌سهولت و امنیت می‌توانند در هر نقطه از کشور رفت‌وآمد ‌کنند. موضوع این است که اغلب افراد غیرسیاسی خواهان استخدام محافظ به‌دنبال کسب امتیاز اجتماعی هستند. در برخی عکس‌هایی که در این چندوقت اخیر در شبکه‌های اجتماعی مدام منتشر می‌شود، چنین برمی‌آید که ورزشکاران و هنرمندان در محفل‌های عمومی به همراه تیم محافظ و تشریفات حضور می‌یابند. این‌گونه اقدامات با واکنش‌های مختلف همراه بوده است. از قرار معلوم، استخدام محافظ در بین افراد چهره پدیده نوظهور اجتماعی محسوب می‌شود.

اردیبهشت 94 رئیس وقت پلیس پیشگیری نیروی انتظامی درباره فعالیت افرادی تحت‌عنوان بادیگارد یا محافظ شخصی و شرایط آن اظهارکرد: «اگر کسی در کشور ما بخواهد از او محافظت شود، باید مراحل مختلفی را طی کرده و مجوزهای لازم در این زمینه اخذ شود و این‌طور نیست که هر کسی برای خودش محافظ یا تیم حفاظت داشته باشد.» تقی مهری در توضیح بیشتر شرایط داشتن محافظ گفت: «در صورتی که اشخاص نیازمند محافظ تشخیص داده شوند، موضوع باید بر حسب موقعیت فرد و تهدیدی که ممکن است او در معرضش باشد، یا باید در شورای امنیت کشور بررسی شود یا به‌دستور مقام قضائی و شورای تامین استان باشد و در آنجا با توجه به رده‌بندی‌هایی که وجود دارد، در این زمینه و نحوه محافظت تصمیم‌گیری می‌شود. البته این دستور نیز موقتی است و داشتن محافظ دستور دائمی نیست.» به‌گفته او در کشور ما با توجه به امنیت بالایی که وجود دارد، برای افراد محافظ شخصی و خصوصی نداریم و ما نیز چنین چیزی نداریم. به گزارش مهر، مهری درباره اینکه آیا تنها پلیس موظف به تامین این محافظ‌هاست، گفت: سلسله‌مراتبی در این زمینه وجود دارد و تنها نیروی انتظامی مسئول نیست، اما ما نیز مسئولیت‌هایی داریم.

یک عضو کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس درباره استخدام محافظ از سوی برخی افراد چهره به خبرنگار «آرمان» می‌گوید:‌ اغلب افرادی که مبادرت به استخدام محافظ می‌کنند، در پی ساختن شخصیت کاذب از خود در ذهن دیگران هستند. محمدعلی پورمختار این‌گونه اعمال را ایجاد فاصله بین افراد چهره و مردم می‌داند و می‌افزاید:‌ برخی از این افراد بر این باورند که داشتن محافظ به شخصیت و جایگاه اجتماعی آنها می‌افزاید. از سوی دیگر این امر نشان‌دهنده عدم‌علاقه افراد چهره به ارتباط با مردم است، چون وقتی فرد چهره از تواضع برخوردار باشد، نه‌تنها نیازمند محافظ نیست، بلکه به ایجاد ارتباط با مردم اشتیاق دارد. این افراد باید با استفاده از ویژگی‌های خود در قلب مردم جا داشته باشند، در غیر این صورت استخدام محافظ و ایجاد فاصله با مردم باعث دوری افراد از آنها می‌شود. طبیعتا مردم نیز از این‌گونه رفتارها متنفرند. این نماینده مجلس درباره تعاریف ارائه‌شده از لحاظ حقوقی و قضائی درباره استخدام محافظ می‌گوید:‌ از لحاظ حقوقی و قضائی هیچ‌منع قانونی وجود ندارد. برای‌مثال هر فردی که فکر کند در معرض خطر است، می‌تواند محافظ استخدام کرده و حقوق او را نیز پرداخت کند.

این مقوله گرچه در قانون صراحتا بیان نشده است،‌ اما منع و ممنوعیتی در این زمینه وجود ندارد. پورمختار استخدام محافظ برای افراد سیاسی را الزامی می‌داند و می‌افزاید: برخی از شخصیت‌های سیاسی کشور تمایل چندانی برای استخدام محافظ ندارند. هرچند استخدام محافظ با محدودیت‌های فراوان همراه است. او با بیان اینکه استخدام محافظ هیچ‌محدودیتی ندارد، اما از لحاظ اجتماعی می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد، می‌گوید‌: استخدام محافظ برای مسئولان سیاسی کشور مهم است. اغلب مسئولان سیاسی کشور به این مساله راضی نیستند، اما به‌دلیل مسائل امنیتی و تهدیدات موجود آنها مجبور به استخدام محافظ هستند، درحالی که در برخی از کشورهای دنیا رئیس‌جمهور و وزیر به‌تنهایی و پیاده در سطح شهر تردد می‌کنند. او تاکید می‌کند: استخدام محافظ برای افراد چهره ارتقای شخصیت اجتماعی را به‌دنبال ندارد. بنده به‌عنوان نماینده مجلس به این افراد توصیه می‌کنم که شخصیت مدنی و مردمی خود را حفظ کرده و به این شکل همچون افراد چهره در گذشته در تعامل با مردم باشند. جالب است بدانید اغلب افرادی که با محافظ در محافل عمومی ظاهر می‌شوند، جزو هنرمندان ریشه‌دار و مردمی نیستند و چهره‌ها و ستاره‌های یکشبه سینما سراغ این‌‌گونه رفتار‌ها می‌روند.

همچنین یک وکیل دادگستری درباره کم‌وکیف استخدام محافظ از لحاظ حقوقی و قضائی به «آرمان» می‌گوید:‌ بر اساس قانون اگر فرد بخواهد برای خود محافظ به عناوین مختلف همچون همیار، همکار و بادیگارد استخدام کند، هیچ‌ممنوعیت قانونی وجود ندارد. البته این نداشتن منع و وجود این آزادی نباید موجب آزار و اذیت دیگر افراد جامعه شود. برای‌مثال یک هنرپیشه یا فوتبالیست برای تردد شاید نیازمند مراقبت باشد، اما اگر این مراقبت شامل بستن خیابان، ایجاد ترافیک و به خطر انداختن حقوق دیگر افراد شود، این اقدام غیراخلاقی و ضداجتماعی برای فرد چهره و ایجاد مزاحمت برای دیگران می‌شود. مصطفی ترک‌همدانی می‌افزاید: هرگونه ایجاد مزاحمت برای افراد با عواقب کیفری همراه است، در غیر این صورت داشتن محافظ غیرقانونی نیست. او با بیان اینکه ایران کشوری امن است و در آن استخدام محافظ چندان ضروری نیست، ادامه می‌دهد:‌ برقراری نظم و امنیت کشور برعهده نیروی انتظامی است.

هرگاه هر فرد در کشور دچار مشکل شود و احساس کند امنیتش به خطر افتاده، بهترین اقدام تماس با پلیس و درخواست کمک از این نهاد است. به‌گفته او اینکه افرادی که به‌واسطه چهره‌شدن رفتارهایی همچون هجوم علاقه‌مندان برای اخذ امضا یا درخواست دیدار را مزاحمت می‌دانند، باید بدانند که این‌گونه مزاحمت‌ها خودساخته است. در واقع این شرایط را خودشان به وجود آورده‌اند. این وکیل دادگستری می‌افزاید: مردم را نمی‌توان به‌واسطه این‌گونه رفتارها سرزنش کرد؛ مردم از قدیم‌الایام خواستار ایجاد ارتباط با افراد چهره بوده‌اند. سلام‌وعلیک، گرفتن امضا و ابراز احساسات هواداران به فرد چهره مزاحمت تلقی نمی‌شود و نیازی به استخدام محافظ نیست. به‌گفته او استخدام محافظ با قوانین کشور منافات ندارد، به‌شرطی که برای دیگر افراد ایجاد مزاحمت نکند.

هم‌اکنون برخی از مراکز به آموزش محافظ می‌پردازند. از نظر این مراکز تربیت بادیگارد عملیاتی مستلزم وضعیت فیزیکی نرمال برای فرد با دارا بودن قد بالای 175سانتیمتر است. بادیگارد تشریفاتی هم باید قد بالای 187سانتیمتر و وزن بالای 90کیلوگرم داشته باشد. این افراد معمولا در مکان‌هایی حضور دارند که ریسک خطر اندک است و بیشتر حالت تشریفاتی دارد. از دیدگاه جامعه‌شناسان نقش یا نهاد اجتماعی زمانی به وجود می‌آید که نسبت به آن احساس نیاز شود. ترویج مراکز آموزش محافظ نشان‌دهنده وجود خلأهای اجتماع است. با ایجاد این مراکز باید گفت که عرضه و تقاضا به یک میزان است. فرد برای پول جانش را به کف دست می‌گیرد. این مقوله نشان‌دهنده پدیده اجتماعی نوظهوری در کشور است. از سوی دیگر برخی از جامعه‌شناسان بروز این پدیده اجتماعی را وسیله‌ای برای به‌رخ‌کشیدن دارایی و ثروت در بین افراد متمول اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، ورزشی و... می‌دانند. آنها بر این باورند که حتی استخدام محافظ نیز از سوی برخی افراد نوکیسه وسیله برای خودنمایی است. شخصی که تا دیروز کسی او را نمی‌شناخت و به‌واسطه اجرای کنسرت یا بازی در یک فیلم سینمایی شهرت نسبی کسب کرده، نیازی به استخدام محافظ ندارد.

مگر این افراد را چه خطراتی تهدید می‌کند؟ در ضمن، اغلب بازیگران، خواننده‌ها و دیگر افراد چهره در بین گروه‌های محدود جامعه شهرت دارند و این‌طور نیست که بر سر هر گذر توده انبوهی از افراد مشتاق به گرفتن سلفی یا امضا از آنها باشند. جالب است بدانید افرادی هم که در این حوزه مشغول به‌کار هستند، برای انجام این کار دلایل ویژه خود را دارند و می‌گویند این کار برای چهره‌های سرشناس، مدیریت شرایطی است که برای نظم دادن اوضاع انجام می‌شود، چون وقتی سلبریتی‌ها در محفل همگانی حضور پیدا می‌کنند، علاوه بر بهم‌ریختن شرایط و هرج‌ومرج، افرادی حضور دارند که با ابراز علاقه‌های اشتباه می‌توانند مشکل‌ساز باشند. به همین دلیل هم تیم‌های حفاظت و محافظان تلاش می‌کنند تا از به وجود آمدن این مشکلات جلوگیری کنند.