چرا کار کردن در روز عاشورا مکروه است؟

 در آستانه عاشورایی دیگر قرار داریم، روزی که مولایمان امام حسین(ع) و بسیاری خوبان دیگر در آن روز به شهادت رسیدند، در روز عاشورا مصیبتی بر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) وارد شد که دنیا به خودش ندیده بود، آنقدر این مصیبت سخت و دردناک بود که خدا خودش در زیارت عاشورا که حدیث قدسی است آن را مصیبتی خواند که بزرگ‌تر از آن نیست.

حال به همین مناسبت به حدیثی از امام رضا(ع) درباره روز عاشورا اشاره می‌کنیم:

رُوِیَ عَنِ الْإِمَامِ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ:

« أَنَّ مَنْ تَرَکَ السَّعْیَ فِی حَوَائِجِهِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ وَ لَمْ یَذْهَبْ إِلَى عَمَلٍ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَقْضِی حَوَائِجَهُ لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، وَ مَنْ کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ جَعَلَ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَهُ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ، وَ أَضَاءَ وَجْهُهُ بِرُؤْیَتِنَا فِی الْجَنَّةِ، وَ مَنْ عَدَّ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ الْبَرَکَةِ وَ ادَّخَرَ لِمَنْزِلِهِ شَیْئاً فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ مِنْ أَجْلِ سَنَتِهِ، فَلَنْ یُبَارِکَ لَهُ اللَّهُ تَعَالَى فِیهِ وَ حُشِرَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَعَ یَزِیدَ وَ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ وَ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَةُ »؛

هرکه کوشیدن در حوائج خود را در روز عاشورا ترک کند و به دنبال کارى نرود، حق تعالى حوائج دنیا و آخرت او را برآورد و هر که روز عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد، حق تعالى روز قیامت را روز شادى و سرور و خوشحالى او گرداند و دیده‌اش در بهشت به ما روشن شود و هر که روز عاشورا را روز برکت نامد و در آن روز براى منزل خود چیزى ذخیره کند، خدا آن ذخیره را براى او مبارک نکند و روز قیامت با یزید و عبید اللّه بن زیاد و عمر بن سعید (علیهم اللعنه) محشور شود .

* علامه مجلسی در شرح حدیث می‌فرماید:

فیجب أن لا ینشغل المرء فی یوم عاشوراء بأمر من الأمور الدنیویة و ینصرف إلى البکاء و النیاحة و العزاء و یأمر أهله و ذویه بإقامة العزاء على الإمام الحسین علیه السّلام و یشترک فی المآتم کما لو أنه کان فی مأتم أعز أولاده أو أقربائه.

نباید انسان در روز عاشورا به امری از امور دنیوی مشغول شود تا اینکه از گریه و نوحه و عزا منصرف شود. همچنین اهل و عیالش را امر به عزای بر امام حسین(ع) کند و طوری ماتم نگه دارد که گویی بهترین اولادش و نزدیکانش را از دست داده است.