یکی از موضوعات جالب توجهی که در روایات اهل‌بیت(ع) دیده می‌شود، اوصاف و ویژگی‌های امام حسین(ع) و یا جریان شهادت حضرت در کربلاست، به‌عنوان نمونه جریان شفا یافتن بال فطرس ملک توسط امام حسین(ع) و نیز خبر از شهادت آن حضرت توسط پیامبر گرامی اسلام(ص) که فرمودند: « یَا بُنَیَّ إِنَّکَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ ... إِنَّکَ تُسْتَشْهَدُ بِهَا وَ یُسْتَشْهَدُ مَعَکَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِکَ ؛ فرزندم تو به‌سوی عراق سوق داده می‌شوی و همانا تو و جماعتی از اصحاب تو در آن سرزمین شهید خواهید شد» از جمله روایات مشهور است.

علامه شیخ جواد شوشتری در کتاب خصائص‌الحسینیه این موضوع را نیز مورد توجه قرار داد و در کتابش احادیث متعددی را به این امر اختصاص داد، به‌عنوان مثال در بخشی از کتاب گفت: «پیامبر اکرم(ص) از امام حسین علیه السلام عجیب مدح کرده‌اند از جمله: روزی به آن حضرت فرمودند: آفرین بر تو ای زینت آسمان‌ها و زمین. ابی‌ابن‌کعب گفت: ای رسول خدا، آیا غیر از تو کس دیگری می‌تواند زینت آسمان و زمین باشد؟ پیامبر فرمود: ای اُبی، قسم به کسی که مرا به پیامبری مبعوث کرد، مقام حسین‌بن علی در آسمان‌ها برتر از زمین است. خداوند در سمت راست عرش نوشته است: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است؛ والذی بعثنی بالحق إنه لفی السماء أکبر منه فی الأرض و إنه مکتوب على یمین‏ العرش‏ و إنه مصباح‏ هدى و سفینة نجاة ».

سپس پیامبر حسین را گرفت و گفت: ای مردم، این حسین‌بن علی است، او را بشناسید و بر خود و دیگران ترجیح دهید، همان طور که خداوند او را برتری داده است. همچنین تمام پیامبران، ملائکه و بندگان شایسته خداوند، حسین را ستایش کرده‌اند.