آخرین ساخته ی مجید مجیدی در جشنواره ی لندن رونمایی شد
«آنسوی ابرها» جدیدترین ساخته مجید مجیدی اولین نمایش جهانی خود را در بخش رقابتی شصت و یکمین جشنواره فیلم لندن تجربه خواهد کرد.
در بخش رقابتی جشنواره معتبر لندن علاوه بر «آنسوی ابرها» ساخته مجید مجیدی، 11 فیلم دیگر نیز برای کسب جایزه اصلی این رویداد سینمایی رقابت می‌کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از اسکرین، «120 ضربه در دقیقه» ساخته «رابین کامپلیو» برنده جایزه بزرگ جشنواره کن در سال 2017، «فرشته‌ها سفید می‌پوشند» به کارگردانی «ویوین کو»، «نان آور» ساخته «نورا تومی»، «رفتارهای خوب» از «جولیانا روجاس» و «مارکو دوترا»، «نگهبانان» به کارگردانی «خاویر بووا»، «Lean On Pete» ساخته «اندرو های»، «بی عشق» به کارگردانی «آندری زیاگینتسف»، «عشاق» از «آزازل جیکوب»، «کشور شیرین» به کارگردانی «وارویک تورنتون»، «اصیل» به کارگردانی «کوری فینلی» و «واجب» به کارگردانی «آنماری جاسر» نماینده سینمای فلسطین در اسکار 2018، دیگر فیلم‌های بخش رقابتی جشنواره فیلم لندن هستند.
جشنواره فیلم لندن بزرگترین رویداد سینمایی ملی در بریتانیا است و امسال 242 فیلم بلند، مستند و کوتاه از حدود 50 کشور را به نمایش می‌گذارد. این جشنواره که هم‌اکنون در دهه ششم عمر خود به‌سر می‌برد هرساله در ماه اکتبر زیر نظارت و پشتیبانی بنیاد فیلم بریتانیا (BFI) برگزار می‌شود.
شصت و یکمین جشنواره فیلم لندن از تاریخ 4 تا 15 اکتبر (12 تا 23 مهرماه) برگزار می‌شود.
مجید مجیدی پیش از این در گفت‌وگویی مشروحی درباره ی فیلمش گفته بود:« این فیلم دیالوگ‌های انگلیسی بسیار کمی دارد و بخش عمده آن به زبان هندی است به همین دلیل بیشتر عوامل ساخت فیلمم را منحصرا از هند انتخاب کردم، چرا که آنها به خوبی با فرهنگ اینجا آشنایی دارند و این به من کمک فراوانی می‌کند. تنها یک یا دو نفر از عوامل فیلم ایرانی هستند که یکی از آنها مترجم من است. از آن جایی که تیم سازنده فیلم همگی هندی هستند به ما کمک می‌کند تا طرح داستانی ارگانیک ایجاد کنیم. در طول این سال‌ها چندین سفر به هند داشته‌ام و برای این فیلم نیز به هند رفت و آمد داشتم تا پیش از آغاز کار به بررسی همه چیز در اطرافم بپردازم. در این فیلم تمرکز ویژه‌ای روی بمبئی داشته‌ام و زمانی که فیلم ساخته شود می‌توانید این شهر را از زوایای گوناگون ببینید.»
این کارگردان همچنین مطرح کرده بود:«پشت ابرها» ادامه فیلم‌هایی است که پیش از این ساخته‌ام. هر زمانی که فیلم می‌سازم در واقع بخشی از یک کل است. به فیلم جدیدم به عنوان ادامه فیلم‌هایم فکر کنید. شبیه تنه درخت که شاخه اصلی است و سایر فیلم‌ها نیز سایر شاخه‌های آن است که بخشی از کل درخت هستند با این که هر کدام با شخصیت‌های متقاوت به سمت و سوی متفاوتی می‌روند. فیلم‌ها یک روند هستند که شما آن را قطع نمی‌کنید و چیز دیگری بسازید. همچنین همه فیلم‌های من بخشی از فیلم اولم هستند. در اینجا یک قیاس وجود دارد. در یک درخت تمامی شاخه‌ها شبیه هم نیستند و قدرت یکسانی ندارند. شاخه‌های وجود دارند که تغذیه مناسبی دریافت نمی‌کنند اما ما آنها را قطع نمی‌کنیم بلکه آنها را حرس می‌کنیم و حرس کردن به معنای رها کردن انها نیست و به معنای مملو آن با انرژی بیشتری است. این انرژی در آن جریان می‌یابد و به ما ایده می‌دهد که کل درخت را چگونه بیارائیم و آن را قوی‌تر و باثبات‌تر کنیم.»
مجید مجیدی پیش از این در گفت‌وگویی مشروحی درباره ی فیلمش گفته بود:« این فیلم دیالوگ‌های انگلیسی بسیار کمی دارد و بخش عمده آن به زبان هندی است به همین دلیل بیشتر عوامل ساخت فیلمم را منحصرا از هند انتخاب کردم، چرا که آنها به خوبی با فرهنگ اینجا آشنایی دارند و این به من کمک فراوانی می‌کند. تنها یک یا دو نفر از عوامل فیلم ایرانی هستند که یکی از آنها مترجم من است. از آن جایی که تیم سازنده فیلم همگی هندی هستند به ما کمک می‌کند تا طرح داستانی ارگانیک ایجاد کنیم. در طول این سال‌ها چندین سفر به هند داشته‌ام و برای این فیلم نیز به هند رفت و آمد داشتم تا پیش از آغاز کار به بررسی همه چیز در اطرافم بپردازم. در این فیلم تمرکز ویژه‌ای روی بمبئی داشته‌ام و زمانی که فیلم ساخته شود می‌توانید این شهر را از زوایای گوناگون ببینید.»
این کارگردان همچنین مطرح کرده بود:«پشت ابرها» ادامه فیلم‌هایی است که پیش از این ساخته‌ام. هر زمانی که فیلم می‌سازم در واقع بخشی از یک کل است. به فیلم جدیدم به عنوان ادامه فیلم‌هایم فکر کنید. شبیه تنه درخت که شاخه اصلی است و سایر فیلم‌ها نیز سایر شاخه‌های آن است که بخشی از کل درخت هستند با این که هر کدام با شخصیت‌های متقاوت به سمت و سوی متفاوتی می‌روند. فیلم‌ها یک روند هستند که شما آن را قطع نمی‌کنید و چیز دیگری بسازید. همچنین همه فیلم‌های من بخشی از فیلم اولم هستند. در اینجا یک قیاس وجود دارد. در یک درخت تمامی شاخه‌ها شبیه هم نیستند و قدرت یکسانی ندارند. شاخه‌های وجود دارند که تغذیه مناسبی دریافت نمی‌کنند اما ما آنها را قطع نمی‌کنیم بلکه آنها را حرس می‌کنیم و حرس کردن به معنای رها کردن انها نیست و به معنای مملو آن با انرژی بیشتری است. این انرژی در آن جریان می‌یابد و به ما ایده می‌دهد که کل درخت را چگونه بیارائیم و آن را قوی‌تر و باثبات‌تر کنیم.»
ارسال نظر