مثل مولایش حسین(ع)

گلعلی بابایی نویسنده آثار دفاع مقدس نوشت:

نوجوان بود و با‌انگیزه، از اهالی نجف‌آباد اصفهان، دیار رزمندگان سلحشور و سرداران شهیدی همچون احمد کاظمی، غلامرضا صالحی، غلامرضا یزدانی و...

از همان ابتدای نوجوانی عزم خودش را جزم کرده بود تا پیام‌رسان شهیدان سرزمین مادری‌اش باشد، این شد که وقتی موسسه فرهنگی شهید کاظمی راه افتاد، محسن هم، راه خودش را پیدا کرد.

همه کار می‌کرد تا کتاب‌های خاطرات و زندگی‌نامه‌های شهدا به دست اهلش برسد. حضور فعال در مراسم رونمایی‌ها و توزیع کتاب‌ها به اقصی نقاط کشور را فعالیت اصلی خودش قرار داده بود تا بتواند این وظیفه را به خوبی انجام دهد. مراسمی نبود که برگزار شود و محسن حضور نداشته باشد.

تا اینکه چند وقتی از او بی‌خبر بودیم. حتی خبر هم نداشتیم که راهی دیار شام شده.

اما آن خبر کوتاه دلیل غیبت‌اش را برایمان فاش کرد.

خبر این بود:

«محسن حججی در جبهه سوریه اسیر تکفیری‌های داعشی شد.»

هنوز در بهت این خبر بودیم که با تکثیر خبری دیگر در فضای مجازی به همراه عکسی از محسن با آن چشمان غیرت‌آلودش که به‌رغم اسیر بودن در چنگال کفتارهای خون‌آشام، مثل شیر دربند با نگاه مردانه و پر از نفرتش به دوربین نامحرم جماعت داعشی، زل زده بود و بازبان بی‌زبانی هزاران نفرین و ناسزا را نثار پیروان شمر و حرمله می‌کرد و بعد هم تصویرگنگ و مخدوش آن پیکر بی‌سر که هزاران حرف داشت، به یک‌باره فروریختیم. آری یزیدیان سر محسن را بیخ تا بیخ بریده بودند. مثل مولایش حسین(ع).

راستی نباید از این زمامداران مدعی حقوق بشری آمریکا پرسید: مگر خودتان در منشور سازمان ملل حق و حقوقی برای اسیران جنگی تعیین نکرده‌اید؟!

مگر در آن منشور ننوشته‌اند که اسیر را نباید شکنجه و آزار داد؟ مگر در دادگاه لاهه جنایتکاران جنگی را به همین جرم محاکمه و اعدام نکردید؟

پس چرا این جیره‌خواران خون‌آشام‌تان در سایه حمایت هواپیماهای جنگی شما، با چنین شقاوتی اسیران در بند را ذبح‌ می‌کنند؟

نگویید که آنها از ما نیستند. چراکه دم خروس از زیر قبایتان بیرون زده است و در کنار صدها دلیل عینی، صحبت‌های اخیر هنری کیسینجر؛ مغز متفکر سیاست‌های آمریکا که گفته است «آمریکا برای مهار ایران باید داعش را حفظ کند»، تمامی ابهامات را برطرف کرده است. و اگر کمی هم به عقب‌تر برگردیم و صفحات تاریخ را ورق بزنیم، در کنار هزاران جنایت به ۱۲ تیر ۱۳۶۷ می‌رسیم، روزی که ویلیام راجرز، فرمانده ناو جنگی وینسنس آمریکا با شلیک دو موشک، هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران را در آسمان خلیج فارس منفجر کرد و تمامی ۲۹۰ مسافر بیگناه پرواز ۶۵۵ را به شهادت رساند و بعد هم از دست رئیس‌جمهور وقت آمریکا مدال شجاعت گرفت.

آقای ترامپ! آیا این اقدامات جنایتکارانه همان حقوق بشری است که تو می‌خواهی برای اجرای آن دنیا را به آتش بکشی و هر روز با عربده‌هایت مردم آزادی‌خواه جهان را تهدید به جنگ کنی؟!

کجای کاری مردک بی‌ادب، مطمئن باش که خون به ناحق ریخته محسن حججی و مظلومیت طفل دو ساله‌اش، سرانجام گریبان تو و وحوش داعشی‌ات را خواهد گرفت.