اعمالی که ما را به درخت «طوبی» وصل‎ می‎کند

 ماه شعبان در آموزه‎های دینی‎مان جایگاه بسیار والایی دارد تا جایی که آن را مقدمه‎ای برای ورود به ماه مبارک رمضان نامیده‎اند و ماهی است که منسوب به سید بزرگوارمان رسول‎الله(ص) است.

در این راستا روایتی از رسول گرامی اسلام(ص) درباره ثواب و حساسیت روز اول ماه شعبان اشاره می‎کنیم. این روایت را محدث نوری در صفحه 543 از جلد هفتم «مستدرک وسایل الشیعة» به اسناد خود از امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده است. 

پیامبر اکرم(ص) فرمود: به درستی که خداوند عزوجل چون روز اول ماه شعبان می‎شود امر می‎کند به درهای بهشت پس باز می‎شود و امر می‎کند درخت طوبی را، پس شاخه‎های ‎خود را براین دنیا نزدیک می‎کند آنگاه منادی پروردگار عزوجل صدا می زند:

ای بندگان خدا این شاخه‎های ‎درخت طوبی است پس به او در آویزید که شما را به سوی بهشت بلند کند و این شاخه‎های ‎درخت زقوم است، بترسید از او که شما را به سوی جهنم هدایت نکند.

قسم به آنکه مرا به راستی به رسالت مبعوث کرده که هر که درسی از خیر و نیکی در این روز کسب کند، پس به درستی که به شاخه‎ای از شاخه‎های ‎درخت طوبی در آویخته، پس آن درخت او را به سوی بهشت می‎کشاند و هر که کسب کند دری از شرّ را در امروز، پس به تحقیق که در آویخته به شاخه‎ای از شاخه‎های ‎درخت زقوم پس آن درخت او را به سوی آتش می‎کشاند.

در این روز هر کس برای خدا نماز مستحبی به جا آورد و هرکه در این روز روزه بدارد و هرکه میان زنی با همسرش، یا پدری با فرزندش، یا خویشاوندان، یا زن و شوهری صلح دهد، خود را به درخت طوبی نزدیک کرده است.

کسی که پریشانی را از بدهکاری که طلبی از او دارد بزداید، یا از طلبش که بر عهده بدهکار است بکاهد و کسی که در حساب خود نظر کند و قرض کهنه‎ای را بر عهده خود ببیند که طلبکارش از به دست آوردنش مأیوس شده، پس آن را به صاحبش برگرداند، خود را به طوبای بهشتی درآویخته است.

طوبی سهم کسی خواهد بود که یتیمی را سرپرستی کند و یا سفیهی را از ضربه زدن به آبرو و عِرض مؤمنی باز دارد و کسی که قرآن یا قسمتی از آن را بخواند و خدا را یاد کند، نعمت‌هایش را برشمارد و آنگاه شکر خدا کند. کسی که از بیماری عیادت کند و کسی که به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی کند و آن که پیش از رسیدن روز اول شعبان پدر و مادر خویش را به خشم آورده بود و در این روز خشنودشان کند و نیز هرکه جنازه‌ای را تشییع کند و در این روز مصیبت زده‌ای را تسلی بخشد و هر کس در این روز چیزی از ابواب خیر را به جا آورد، در زمره کسانی است که در اول شعبان خود را به درخت طوبی بهشتی نزدیک و از زقوم جهنمی دور داشته است.