سودجویی از «خندوانه» برای ماندن در دبیری جشنواره
رضا میرکریمی در برنامه تلویزیونی «خندوانه» در شرایطی از تقبیح فرهنگ سودجویانه فردی سخن گفت که خود در عمل، از موقعیت حضور در یک برنامه تلویزیونی پرمخاطب برای ابقا در سمت دبیری جشنواره بهره برد.
شب مبعث حضرت رسول اکرم (ص) برنامه خندوانه با حضور رضا میرکریمی کارگردان سینمای ایران و دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر اجرا شد. رضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فجر، در برنامه به این مهم تاکید داشت که « بیش از آنکه مشکل اقتصادی گریبان مردم را گرفته باشدما مشکل فرهنگی در کشور را شاهد هستیم» .با این احوال، به این مهم توجه نشد که حضور ایشان در برنامه‌ای که مجری، کارگردان و طراح آن در جشنواره جهانی فیلم فجر در بخش مسابقه فیلم دارد و میرکریمی هم علاوه بر کارگردان سینمای ایران، سمت دبیری جشنواره را برعهده دارد، این حضور شائبه‌هایی را برای سازندگان آثار و حاضران در بخش مسابقه جشنواره ایجاد می‌کند.
میرکریمی در خندوانه به این مهم اشاره کرد که فرهنگ سودجویانه در میان مردم حاکم شده و دیگر نهضت فرهنگی که در زمان جنگ وجود داشت را امروز نمی‌بینیم.
اگرچه حرف‌های دبیر جشنواره جهانی درست است اما به نظر می‌رسد باید در رفتارشان هم این مهم توجه می‌شد. آیا حضور آقای میرکریمی که به‌قول مجری برنامه، بعد از دو سال اصرار، درست در زمان برگزاری جشنواره دعوت رامبد جوان را پذیرفته هیچ شائبه‌ای در زمینه حرف‌ها و شعارهای مطرح شده در برنامه بوجود نمی‌آورد؟
نکته حایز اهمیت دیگر در برنامه «خندوانه» تعارفات جالب رامبد جوان و رضا میرکریمی درباره ادامه حضور میرکریمی در سمت دبیری جشنواره در دوره بعد است. در بخشی از برنامه کارگردان بخش مسابقه جشنواره جهانی خطاب به مخاطبان از محسنات میرکریمی صحبت می‌کند و تاکید می‌کند چه کسی حاضر می‌شود شما را از دبیری جشنواره کنار بزند و در جواب مجری، رضا میرکریمی که به فرهنگ سازی در کشور اشاره دارد و سودجویی و فردگرایی را در فرهنگ امروز جامعه تقبیح می‌کند پاسخ می‌دهد من تلاش می‌کنم دور بعد هم حضور داشته باشم. حال سوال اینجاست این نوع رفتار در برنامه تلویزیونی نشان‌دهنده چیست؟
نکته قابل توجه دیگر این که حالا دیگر برای بدنه اصلی سینما (احتمالا بجز 20-30 چهره‌ای که با جشنواره همکاری دارند) مشخص شده‌است که تفکیک جشنواره جهانی از جشنواره ملی تنها هزینه مالی در بر داشت. این در شرایطی است که در دهه‌های 60 و 70 و 80 این جشنواره در کنار جشنواره فیلم فجر با هزینه شاید یک پنجاهم هزینه امروز (حتی با محاسبه نسبت‌ها و میزان تورم) برگزار می‌شد و تعداد زیادی از فیلمسازان برجسته و مطرح و میهمانان طراز اول در جشنواره حاضر می شدند و از بازار دیدن کرده و فیلم‌هایی خریداری می‌شد. اما حالا براساس چه منطقی این جشنواره از جشنواره فیلم فجر تفکیک شد در حالی که همان کارایی را دارد؟ البته بجز آنکه جشنواره جهانی فیلم فجر محملی برای فعالیت عده‌ای خاص از سینماگران شده است که همیشه در کنار رضا میرکریمی حضور دارند .
بهتر نیست بعد از سه دوره برگزاری جشنواره ای چند میلیاردی، به جای این همه شعار و رفتارهای بعضا دوگانه به این مهم توجه کنیم؛ از خودمان شروع کنیم و مثلا سعی نکنیم از برنامه تلویزیونی برای تضمین جایگاه خود استفاده کنیم و تنها دیگران را به رعایت فرهنگ سودجویانه تشویق نکنیم . متاسفانه رویه رضا میرکریمی در این برنامه، شاید تلاشی ناخواسته بود تا در شرایطی که ناکارآمد بودن جشنواره معلوم شده است، همچنان برطبل ماندگاری جشنواره میلیاردی و کم‌اثر بکوبد و از طرفی،دبیری خود در جشنواره جهانی فیلم فجر را هم به سیستم مدیریتی فرهنگی کشور، حقنه کند.
ارسال نظر