گناهی که شیطان هم از آن بیزار است

 حفظ کرامت و عزت مؤمنین از موضوعاتی است که خداوند به صورت‎های مختلف در قرآن بیان کرده است؛ به عنوان مثال خداوند متعال در آیه70 سوره اسراء می‌فرماید: « وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی‏ آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً ؛و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم، و آنان را در خشکى و دریا [بر مرکبها] برنشاندیم، و از چیزهاى پاکیزه به ایشان روزى دادیم، و آنها را بر بسیارى از آفریده‏هاى خود برترى آشکار دادیم.»

همچنین خداوند در آیات دیگر به صورت غیر مستقیم به مواردی اخلاقی اشاره می‌کند که حاصل آن، اهمیت به حفظ شأن و جایگاه مؤمنین است. مواردی مثل عدم تهمت، عدم تجسس، عدم غیبت، عدم گمان بد و از سوی دیگر سخن نیک گفتن، حسن ظن، خوش‎رفتاری و خوش‎برخورداری در قبال مؤمنین از این دست آیات است.

به عنوان نمونه امام صادق (علیه‌السلام) ضمن روایتی در اهمیت حفظ شأن مؤمن فرمودند: «هر کس بر ضرر مؤمنى حکایتى نقل کند و مقصودش این باشد که او را چرکین کند و آبروى او را بریزد تا از چشم مردم بیفتد، خدا او را از ولایت خود براند و به ولایتِ شیطان بکشاند و شیطان هم او را نپذیرد .» (اصول کافی، ج2، ص358)

عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ‏ رِوَایَةً یُرِیدُ بِهَا شَیْنَهُ‏ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِیَسْقُطَ مِنْ أَعْیُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَایَتِهِ‏ إِلَى وَلَایَةِ الشَّیْطَانِ فَلَا یَقْبَلُهُ الشَّیْطَانُ