زندگی من هستید و تا ابد خواهید بود.پدر من اول دی ماه ١٣٢٠ در روستایی اطراف کرج و در یک خانواده به شدت مذهبی به دنیا اومدن ولی با تلاش و مطالعه در جایی از شناخت از زندگی ایستادند و آنقدر به باورهای خود ایمان داشتند که در طول این سال ها و حتی با رسیدن به سن ٧٥ سالگی ذره ای تردید به هیچ یک از آن ها وارد نشده.این ایستادگی و این اعتماد به نفس شما برای من اولین درس زندگی و بزرگترین آن هاست.این که وقتی به چیزی ایمان داریم و با علم و عقل به باورش رسیده ایم ، ذره ای در آن شک نکنیم و با وعده بهشت و جهنم و خشم و مهر چیزی در باورهایمان عوض نشود.همیشه ممنون آفریدگاربودم و هستم بابت داشتنت و همیشه به نامت افتخار میکنم.درود بر تو مظفر خان جمشیدی و سایه ات مستدام. روز پدر بر همه پدران عزیز خجسته و شاد و روح پدران سفر کرده در نهایت شادی و آرامش. پ.ن : امشب یه عکس از جوونی پدر رونمایی میکنم اینجا که ببینم پدر و پسری به این شباهت وجود داشته یا خیر