نشانه های عاقل، احمق و گناهکار چیست؟

امام صادق (ع)در حدیثی زیبا و نورانی به تبیین اوصاف سه گروه عاقلان، احمق ها و گنهکاران می پردازد.در ابتدا متن عربی حدیث و سپس ترجمه آن ذکر شده است. 

الإمام الصادق علیه السلام: 

 «الرِّجَالُ ثَلَاثَةٌ عَاقِلٌ وَ أَحْمَقُ وَ فَاجِرٌ، فَالْعَاقِلُ إِنْ کُلِّمَ أَجَابَ وَ إِنْ نَطَقَ أَصَابَ وَ إِنْ سَمِعَ وَعَى وَ الْأَحْمَقُ إِنْ تَکَلَّمَ عَجَّلَ وَ إِنْ حَدَّثَ ذَهِلَ وَ إِنْ حُمِلَ عَلَى الْقَبِیحِ فَعَلَ وَ الْفَاجِرُ إِنِ ائْتَمَنْتَهُ خَانَکَ وَ إِنْ حَدَّثْتَهُ شَانَکَ.»

امام صادق(ع) فرمود: انسان ‏ها بر سه گروه ‏اند: عاقل، احمق و بدکار.

1. خردمند کسى است که اگر از او بپرسند، پاسخ مى ‏دهد، اگر سخن بگوید، به درستى سخن مى ‏گوید، و اگر گوش کند، استفاده مى ‏برد.

2. احمق آن است که اگر تکلّم کند، شتاب مى ‏نماید؛ اگر حدیث بگوید، فراموش مى ‏کند، و اگر بر کار زشت وا داشته شود، آن را انجام مى ‏دهد.

3.بدکار و گنهکار کسى است که اگر او را اَمین بشمارى، خیانت مى ‏ورزد، و اگر با او سخن بگویى، از تو بدگویى مى ‏کند.