مؤمنان هم از دوزخ می‌گذرند امّا این عبور با شرایط ویژه‌ای، با سرعت و بدون ناراحتی، انجام می‌شود.

 قرآن کریم می‌فرماید:

« وَ اِنْ مِنْکُمْ اِلاَّ وارِدُهَا کَانَ عَلیَ رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِیاًّ »  

هیچ یک از شما باقی نمی‌ماند، مگر آن که به دوزخ وارد شود

منبع: سوره‌ی مبارکه‌ مریم، آیه‌ی شریفه‌ی ۷۱.

سپس خداوند متعال در آیه ی بعدی می‌فرماید: «ثُمَّ نُنَجِّی الَّذیِنَ اَتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمیِنَ فِیهَا جِثِیاًّ»

  پس از ورود همه در دوزخ، افرادی را که خداترس و باتقوی بوده اند، از جهنّم نجات خواهیم داد و ستم گران را فروگذاردیم تا در آتش بر زانو درافتند. 

منبع:سوره‌ی مبارکه‌ی مریم، آیه‌ی شریفه‌ی ۷۲

رسول خـدا صلّی الله‌علیه‌ و‌آله می‌فرمایند: هیچ نیکوکار و بدکرداری نیست مگر این که داخل جهنّم می‌شود، امّا آتش جهنّم در برابر مؤمنان سرد و سالم خواهد بود، همان‌گونه که در برابر حضرت ابراهیم سرد و سلامت بود.

سپس خداوند پرهیزکاران را از آتش رهایی می بخشد امّا ظالمان را در آن ذلیلانه رها می‌کند. 

منبع:تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۳۵۳

 به دو دلیل مؤمنین و اهل تقوی نیز از دوزخ عبور می‌کنند.

1. مشاهده عذاب اهل دوزخ موجب شکرگزاری و قدردانی بیشتر از نعمت‌های الهی در بهشت خواهد شد. البته مؤمنین درحالی که آتش برایشان سرد و سلامت است، با سرعت بسیار زیادی از جهنّم عبور می‌کنند.

2.عبور بهشتیان از دوزخ، برای جهنّمیان نیز عذاب و موجب حسرت بیشتر ایشان می‌شود.