نامه کنایه‌آمیز روز گذشته علی رهبری، مدیر سابق ارکسترسمفونیک به علی مرادخانی نشان می‌دهد حال و روز مدیریت موسیقی در کشور اصلاً خوب نیست و با نگاهی به نامه وی می‌توان پشت پرده جنجال‌آفرینی‌های کاذب درباره لغو کنسرت‌ها را بهتر درک کرد. موضوع این است که وضعیت موسیقی در کشور به دلیل سوءمدیریت مدیران وزارت ارشاد اصلاً خوب نیست و این بی‌تدبیری به‌طور دائم در زیر جنجال‌های مربوط به کنسرت‌ها از دید مردم پنهان نگه داشته می‌شود.

 

سامان دادن به ارکسترها جزو وعده‌های دولت یازدهم بود و علی رهبری بلافاصله پس از روی کار آمدن حسن روحانی مأمور سامان دادن به ارکسترها شده بود. علی رهبری، مدیر هنری سابق ارکسترسمفونیک تهران که به ‌نشانه اعتراض به سیاست‌های معاونت هنری وزارت ارشاد جنتی، ایران را ترک کرده است و این روزها در وین اتریش به سر می‌برد، با نوشتن نامه‌ای سرگشاده خطاب به علی مرادخانی از او درخواست کرده که از سمت خود استعفا دهد.
 
 

رهبری اوایل سال جاری پس از یک سال اداره ارکسترسمفونیک تهران از ایران رفت تا پس از چالش‌های فراوان، بالاخره شهداد روحانی رهبری این ارکستر را به‌عهده بگیرد. او این‌روزها رهبری ارکستر آنتالیا را در کشور ترکیه به‌عهده دارد، اما پس از خروج از ایران رخدادهای حوزه موسیقی در داخل کشور را رها نکرده و همچنان پیگیر مسائل مربوط به موسیقی است.

 

علی رهبری که با نوشتن نامه‌‌هایی سرگشاده به رئیس‌جمهور او را نسبت به خطر تعطیلی ارکسترها و مشکلات موجود آگاه کرده بود، این‌بار نامه سرگشاده دیگری خطاب به علی مرادخانی، معاون هنری ارشاد نوشته است.
 
 

رهبری در این نامه آورده: حدود 20 سال است که جنابعالی و دوستان عزیز، چه از نزدیک و چه از دور مشغول بهبود بخشیدن به وضع موسیقی هستید که متأسفانه به‌غیر از وضع خود و برخی افراد و دوستانتان وضع اکثریت هنرمندان فقط و فقط خراب‌تر از گذشته شده است. متأسفانه همین صفات خیرخواهانه شما و نتیجتاً حمایت ناآگاهانه شما از دوستان باعث رشد افراد سودجو و فرصت‌طلب شده و حق دهها نفر از موسیقیدانان ایرانی پایمال شده و با پست‌های کاری مهم، چنان غیرحرفه‌ای برخورد شده که بنده هم به‌ناچار با وجود نداشتن مشکل شخصی و مالی و با وجود محبت‌های آقای علی جنتی برای ادامه فعالیت‌ها، مملکتم را دوباره ترک کنم.

رهبری البته در نامه‌اش به این نکته اشاره کرده که صفات مثبت و برخوردهای انسانی مرادخانی مورد سوءاستفاده اطرافیان قرار گرفته و راه را برای افراد سودجو هموار کرده است.

او در نامه خود این پرسش را مطرح می‌کند که آیا بهتر نیست که شما، به‌خواست خود و با عزت! از مقام خود استعفا دهید، باشد که نامی جاودان از شما بر خاطره‌ها نقش ببندد؟ آیا موافق نیستید که این بزرگ‌ترین خدمت به وطن و جناب آقای وزیر است؟

 

رهبر سابق ارکسترسمفونیک ایران در نامه سرگشاده به معاون هنری وزارت ارشاد می‌افزاید: یکی از کلماتی که بارها از شما شنیده‌ام کلمه دوستان بود؛ دوستان درست می‌کنند، دوستان جلسه دارند، با دوستان نزدیک باشید، دوستان را دلخور نکنید و دوستان مشکل را حل خواهند کرد. آیا این حق را برای اینجانب قائل هستید که از جنابعالی سؤال کنم که منظور شما از دوستان افرادی هستند که البته خیلی سطح و علم‌شان از دیگر موسیقیدانان ایران پایین‌تر است؟
 
 

او با نام بردن از چند شخص معین حضور آنها را ریشه مشکلات موسیقی می‌داند و ادامه می‌دهد: البته همه این افراد فقط و فقط به‌دستور و سلیقه دوست عزیز و برادر همسر محترم شما عمل می‌کنند که ایشان هم تجربه‌ای در فرهنگ و موسیقی ندارند؟ اگر به اطراف خود به‌ خوبی بنگرید، مجموعه‌ای می‌بینید که توسط افرادی ناکارآمد، کم‌سواد و احیاناً در برخی موارد بی‌سواد و همچنان غیرحرفه‌ای اداره می‌شود.

رهبری در ادامه نامه خود آورده: البته بنده فقط به امور موسیقی آشنایی دارم و در مسائل مالی و غیره اصلاً دخالتی نمی‌کنم. مدیریت به استعداد نیاز دارد و صرفاً با امید دوستان کار کردن و برای موسیقی کشور برنامه‌ریزی کردن نتیجه‌‌ای معکوس و بدون پیشرفت خواهد داشت، کما اینکه شاهد آن هستیم. در ایران شاهد وجود استادان و هنرمندان شایسته‌ای بودم که اگر به‌امید خدا و استعفای شما، راه برایشان باز شود، می‌توانند افراد شایسته‌تری جای این چند نفر را بگیرند.

 

نکته اصلی که علی رهبری در نامه کنایه‌آمیز خود به علی مرادخانی به آن اشاره کرده به کار نگرفتن افراد شایسته در پست‌های مختلف موسیقی است و بیان این حرف از زبان شخصی چون او که در زمینه موسیقی از سابقه و اعتبار کافی برخوردار است، نمی‌تواند غیرکارشناسانه تلقی شود. یکی از شعارهای اصلی دولت یازدهم استفاده از ژنرال‌ها و افراد لایق برای پست‌های مختلف بود و بیش از هر چیز در این زمینه به هنرمندان وعده داده شد و نامه روز گذشته رهبری نشان می‌دهد که این وعده‌ها در حد حرف باقی مانده است و حال موسیقی اصلاً خوب نیست.