مدافعان حرمی که سلاح‌شان دوربین‌شان است

 درباره گروه رسانه‌ای فاطمیون بگویید و اینکه چه فعالیت‌های فرهنگی داشته‌اند.

پیش از این خودم به شکلی خودجوش و از سر علاقه اقدام به ساخت آثاری درباره فاطمیون می‌کردم و بعدا با گروه رسانه‌ای فاطمیون آشنا شدم که همان افغانستانی‌های مدافع حرم هستند اما این بار مدافع حرم رسانه‌ای محسوب می‌شوند و سلاح‌شان دوربین است. این گروه حدود یک سال و نیم است ایجاد شده اما چندان رسانه‌ای نشده بودند تا اینکه بنده سعادت این را پیدا کردم که با این عزیزان آشنا شوم و متوجه شدم این گروه تصاویری از عملیات گرفته‌اند که گرانقدر است و با توجه به اینکه افراد آماده و شجاعی هستند از داخل عملیات تصاویر بسیار خوبی گرفتند. اولین مستندی که با همکاری هم ساختیم، «مهاجر» نام داشت و کار بعدی ما هم مستند «نبرد پالمیرا» بود.

 تصاویر فیلم آماده برای تدوین بود و شما تنها اقدام به مونتاژ آنها کردید؟

تصاویر این مستند را با توجه به دشواری‌هایی که برای دریافت تصاویر واقعی وجود دارد، دوستان رسانه‌ای فاطمیون گرفتند. آنها برای این کار آموزش‌های لازم را دیده بودند و با همدیگر هماهنگ شدیم و بعد از اینکه از منطقه بازگشتند حدود یک هفته‌ای من پیش آنها بودم تا حس و حال منطقه در من به وجود بیاید. ما از اوایل امسال تدوین را شروع کردیم و کارگردانی و داستان‌پردازی اینکه چگونه روایت شود حدود 2 ماهی طول کشید چون کار سختی بود و عملیات زیادی انجام شده بود که باید در فیلم به شکل منسجمی درمی‌آمد.

ما در این مستند بیشتر از همه به شخصیت سیدمحمدحسن حسینی با نام جهادی «سید حکیم» فرمانده اطلاعات پالمیرا پرداخته‌ایم و این شخصیت وجوه ممتازی داشته است که در زمان تدوین فیلم خبر رسید ایشان به شهادت رسیده است. این مساله باعث شد یکسری تصاویر دیگر را پیدا کنیم و در فیلم مورد استفاده قرار دهیم. شهید حکیم قبلا در ایران کار مقنی‌گری می‌کرده اما در میان جملاتی که گفته است حرف‌هایی می‌زند که واقعا حیرت‌انگیز است و جنبه‌های معنوی عمیقی دارد.

 چندی پیش مراسم اکران «نبرد پالمیرا» با حضور خانواده‌های معظم شهدای مدافع حرم انجام شد. چه واکنشی از سوی این خانواده‌ها رخ داد؟

هنگامی که فیلم را در سالن آمفی‌تئاتر حرم رضوی اکران کردیم برخی‌ها به شکل مستقیم به اظهار لطف نسبت به این اثر پرداختند. یک نکته این است که فاطمیون جوان جانبازی دارد که متولد سال 1375 است و قطع نخاع است و بعد از مراسم به من پیامک داد و عنوان کرد هنگامی که تصاویر را دیده است علاقه‌مند شده باز هم به منطقه برود و عنوان کرد که دوست داشته بلند شود اما نمی‌توانسته است! اظهار عقیده این پسر آزاده برایم خیلی ارزشمند بود.

 شما از جمله فیلمسازان ملبس به لباس روحانیت در سینمای ایران هستید. انتخاب این مدیوم را در راستای ترویج رسالت خود برگزیدید؟

من نقل قولی از شهید آوینی را عنوان می‌کنم که فحوای کلام ایشان این بود که هدف ما افاضات فیلمسازی نیست و تنها به دنبال دفاع از حریم دین هستیم و فیلمسازی برای‌مان وسیله‌ای برای این کار است. من هم از این طریق دارم از دین خود دفاع می‌کنم همان‌گونه که هرکسی باید این کار را انجام دهد و بنده که فکر می‌کنم هنر فیلمسازی دارم می‌توانم از طریق این عرصه به بیان مسائل دینی بپردازم. از طرفی اعتقاد دارم حضور لباس روحانیت در عرصه هنر می‌تواند اثرات مطلوبی به جا بگذارد و صاحب این لباس در این زمینه هم کمک خواهد کرد.