پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سید مرتضی مفیدنژاد‍- درگذشت مبارز انقلابی و روحانی صریح اللهجه حجه‌الاسلام شیخ جعفر شجونی که در آغاز یک روز کاری و به یک‌باره روی تلکس‌های خبری منتشر شد، تحیر و بهت بسیاری را به‌جا گذاشت. مردی که به‌صراحت لهجه و اعلام صریح مواضعش شهرت داشت و از هیچ‌کس هیچ ترسی نداشت. شاید بیش از ده بار به مناسبت‌های گوناگون و در قالب‌های گوناگونی خدمت این شیخ مبارز رسیدیم و در موضوعات گوناگون از او جویای نظرش بودیم.

با روی باز گفت‌وگو کردن را می‌پذیرفت و معمولاً بعد از گرفتن گفت‌وگو در انتخاب تیتر کم‌ترین سختی را داشتم و بخشی از مواضع صریحش و یا جمله‌ای از جملات خاص او به‌راحتی تبدیل به تیتر می‌شد. الحق و الانصاف شجونی با کسی تعارف نداشت و حرفش را می‌زد و به دنبال این نبود که ملاحظه کسی را بکند. به‌رغم اینکه خط سیاسی او در جریان اصول‌گرایی تعریف می‌شد، ولی بی‌محابا از نقد عملکرد هم‌قطارانش صرف‌نظر نمی‌کرد یا در مقابل جناح رقیب نیز بی‌هیچ‌گونه ملاحظه یا درنگی نقدش را بیان می‌کرد.

به یاد دارم که در قامت یک خبرنگار وقتی از او پرسیدم نظرش درباره بازدید از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته‌ای چیست؟ این‌گونه جوابم را داد:

«پذیرفتن بازدید از مراکز نظامی و بازجویی دانشمندان به معنی کاپیتولاسیون است. همان موضوعی که باعث شد 4جوان مؤتلفه‌ای حلقوم حسن علی منصور را بشکافند چرا که جاسوسی و خیانت را دامن می‌زد. پذیرفتن این درخواست غیر معقول برای کشور ایران ننگ است و هرگز به سرانجام نخواهد رسید.

ما به اروپا و آمریکا اعتماد نداریم و آنها 36سال است که با ملت ما سر جنگ و توطئه دارند. کودتا، تحریک و تجهیز صدام، حادثه طبس و تروردانشمندان هسته‌ای همه و همه از کارهای آن‌هاست که اگر عبرت نگیریم و دل بسته به آنها باشیم ملت نادان هستیم؛ اما خدارا شکر با رهبر هوشیاری که داریم در مقابل تمامی این انحرافات ایستادگی می‌کنیم و نمی‌گوییم که آب خوردنمان هم به تحریم بستگی دارد. دل باختن به غرب و پذیرفتن زیاده‌خواهی‌های آنها شرافت ملت را لکه‌دار می‌کند.

خطوط قرمز را رهبر معظم انقلاب تعیین کرده است و ما مانند زمان جنگ تحمیلی ایستادگی می‌کنیم در مذاکرات هم پیروز باشیم. آمریکا از جریان هیروشیما و ناکازاکی روسیاه جهان است چطور روسیاهان می‌خواهند برای ما تعیین تکلیف کنند؟...»

او به امر به معروف و نهی از منکر به معنای واقعی کلمه پایبند و عامل بود و کوچک‌ترین کوتاهی نداشت. برای همین بود که در قبال کجروی‌ها همیشه جزء اولین و بلندین فریادها بود. از ذهنم پاک نمی‌شود وقتی که از او پرسیدم امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ما باید از کجا شروع شود، گفت:

«امر به معروف اصلاً مبداء ندارد. اینکه مثلاً مطرح شود باید از علما شروع شود یا نیروی انتظامی باید پیش قدم باشد؛ درست نیست. قاعده و چارچوب بسیار روشن است چون اسلام اصول و فروع دینی روشنی دارد و همگان از آن آگاه هستیم پس بر همه واجب است تا در زمان مواجهه با هر نوع تخطی از این اصول و فروع، به شخص خاطی تذکر دهیم. یعنی اینکه نباید ستادی برای این کار تشکیل شود و همه وظیفه بر گردن این ستاد باشد به این معنی که دیگران در برای انجام امر به معروف و نهی از منکر بدون مسوولیت هستند. امر به معروف و نهی از منکر این‌گونه است که اولین کسی که متوجه خطا شد باید به فرد خاطی تذکر دهد و این وظیفه هر فرد مسلمان در هر مقام و رتبه‌ای است...»

او به گفته خودش و خیلی از کسانی که در جریان مبارزات قبل از انقلاب همراهش بودند، به شدیدترین شکنجه‌ها و عذاب‌ها از سوی دستگاه فاسد پهلوی به دلیل اعتراض‌ها و منبرهای آتشینش دچار شده بود و آسیب‌های جدی نیز دیده بود ولی هیچ‌گاه از این سوابق برای دست‌یابی به پست‌ها و مقام‌ها بهره نگرفت و با نگاهی به کارنامه‌اش می‌بینیم که غیر از عضویت در دوره اول مجلس شورای اسلامی بقیه ایام عمر را به فعالیت در احزاب و تشکل‌های سیاسی سابقه دار و اصیل نظام چون جامعه روحانیت مبارز و حزب مؤتلفه اسلامی گذرانده است.

مرحوم جعفر شجونی، الگویی است برای سیاستمدارانی که هنگام اتخاذ مواضع انقلابی با هزاران دلیل و برهان از اعلام موضع صرف نظر می‌کنند و جسارتی برای روشنگری ندارند.

روحش شاد و قرین با یاران و دوستان شهیدش؛ ان‌شاالله.