امام جعفر صادق علیه‌‏السلام در پـاسخ بـه این پـرسش که آیـا مؤمن از جان کندن خود ناراحت می‌‏شود فرمودند: نه، به خدا، زمانى که فرشته مرگ (عزرائیل) براى ستاندن جانش مى‏‌آید، او بى‌‏تابى مى‏‌کند.

 

امّا عزرائیل به او می‌‏گوید: اى دوست خدا، بى‏‌تابى مکن؛ زیرا سوگند به آن که محمّد صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم را برانگیخت، من از پدر مهربانى که به بالینت بیاید، با تو خوش رفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز کن و بنگر.

حضرت فرمود: رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامان از نسل آنها علیهم‌‏السلام، در برابرش نمایان مى‏‌شوند و به‏ او گفته مى‌‏شود: این رسول خدا و ... رفیقان و همرهان تو هستند ... در این هنگام ، چیزى براى او خوشتر از این نیست که جان از بدنش جدا شود و به منادى بپیوندد.

 

متن حدیث:

الإمامُ الصّادقُ علیه‌‏السلام: لمّا سُئلَ: هل یُکرَهُ المؤمنُ على قَبضِ رُوحِهِ ؟: لا واللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَکُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلکَ ، فیَقولُ لَهُ ملَکُ المَوتِ : یا وَلیَّ اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذی بَعَثَ محمّدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم لَأنا أبَرُّ بِکَ وأشفَقُ علَیکَ من والِدٍ رَحیمٍ لو حَضَرَکَ، افتَحْ عَینَکَ فانظُرْ.

قالَ: و یُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم و أمیرُالمؤمنینَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسینُ و الأئمةُ من ذُرِّیتِهِم علیهم‌السلام فیقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و ... رُفَقاؤکَ ... فما شیءٌ أحَبَّ إلَیهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ بالمُنادی.

 

«کافی،جلد3 صفحه 127- منتخب میزان الحکمة 520»