عکس‌های جاسم غضبانپور از پشت صحنه فیلم «زندگی و دیگر هیچ» ساخته «عباس کیارستمی» دوم مهرماه در گالری راه ابریشم به روی دیوار می‌رود.

این مجموعه که در سال 1369 عکاسی شده، لحظات درخشانی را از پشت صحنه این فیلم ثبت کرده است. عضبانپور عکاس پر کاری است که در سال 1342 و در خرمشهر به دنیا آمده و عکاسی حرفه ای را از 1355 آغاز کرده است. او از جمله کسانی است که بیشترین تعداد عکس را هنگام جنگ و پس از آن در کارنامه خود ثبت کرده اند.

در رزومه او لیست بلند بالایی از عکاسی با موضوعات مختلف با محوریت جنگ، مستند اجتماعی و معماری به چشم می‌خورد. غضبانپور همزمان با افتتاح این نمایشگاه در گالری راه ابریشم کتاب این مجموعه عکس را نیز رونمایی خواهد کرد. او در این مورد می‌گوید:

هنگام زلزله رودبار صبح از اهواز به تهران رسیدم. هنوز از هواپیما پیاده نشده بودم که خبر زلزله را شنیدم. بعدازظهر همان روز با هواپیمای ارتش در فرودگاه رشت پیاده شدم و تا زمان تاریکی هوا در آنجا از مجروحان عکاسی کردم و صبح روز بعد در رودبار مشغول عکاسی (روز دوم زلزله) بودم ... بعدتر و اواخر سال 1369 از کانون پرورش فکری با من تماس گرفتند و قرار ملاقاتی با آقای کیارستمی گذاشتند و قرار شد از آرشیو عکسهایم برای پیدا کردن لوکیشن فیلم و یا بازسازی روزهای اول زلزله استفاده شود.

اما از همان روز اول که سر صحنه فیلمبرداری حاضر شدم، قرار شد عکاسی فیلم را هم انجام دهم. من داستان مردم و منطقه زلزله زده را از روز اول تا آن موقع دنبال کرده بودم و چندین بار در ماههای بعد از زلزله برای عکاسی رفته بودم و این فرصتی بود که کار عکاسی مستند از منطقه را ادامه دهم. این مجموعه را با دو بدنه عکاسی کردم یکی با نگاتیو رنگی که عمدتا صحنه های فیلم بود و به آقای کیارستمی تحویل دادم و دیگری با نگاتیوهای سیاه و سفید، برای خودم.

 

همکاری من با این مجموعه منجر به زندگی بیش از دو ماه با کارگردان و عوامل فیلم شد. کسانی که برای به سرانجام رسیدن این فیلم هر کدامشان از جان و دل مایه گذاشتند. در این نمایشگاه و کتاب بخش کوچکی از آن عکس ها ارائه شده اند. این مجموعه با تمام مجموعه‌هایی که تا امروز ارائه کرده ام متفاوت است. معمولا با دیدن هر تک فریم، شاهد تصویری هستیم که زمان در لحظه ای خاص متوقف شده است. اما در اینجا شما با یک فریم ثابت 36×24 میلیمتری مواجه نیستید، بلکه بخشی از یک حلقه فیلم عکاسی شده را می بینید. در واقع زمان از سکون به جریان می افتد و صحنه های قبل و بعد را به هم متصل می کند. این فریم ها در ارتباط با هم معنا پیدا می کنند، یعنی همه عناصر موجود در یک کادر با هم یک عکس را تشکیل می دهند. وقایع قبل و بعد را می بینید، کم یا زیاد. هر قاب یک عکس است، هر عکس یک قصه دارد و زمان در قصه ما گاهی از گذشته دور شروع می شود و به اینده نامعلوم پیوند می خورد. آینده را باید تا حدودی شما حدس بزنید و بسازید من هم حدس خودم را در قابم گذاشته ام ...

این نمایشگاه و رونمایی کتاب که در گالری مذکور به نشانی خیابان لواسانی، بین آبکوه و آقایی، پلاک 103 واحد 2 افتتاح میشود تا 19 مهر ماه پذیرای بازدیدکنندگان است.