پارس بررسی می کند:
تفاوت «تشیع انگلیسی» و «شیعه انگلیسی»/ شیعه انگلیسی، توهم یا واقعیت؟
اگر کسی این موضوع را نوعی توهم توطئه و یا برچسب زنی بپندارد، یا دشمن را دست کم گرفته و از سیاستهای پیچیده استکبار جهانی غافل است و یا این که به دشمنان و مزودران آنها حسن ظن بی جا دارد.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مهدی مسائلی- امروز دشمنان اسلام دریافته اند که تنها راه مقابله با قدرت اسلام، ترویج افراط گرایی مذهبی در میان امت اسلامی است زیرا جریانهای افراط گرا از یک سو با ایجاد تفرقه، تکفیر و دسته بندی مسلمانان، آتش جنگ و دشمنی را میان آنها شعلهور می کنند و از درون امت اسلامی به مبارزه با اسلام اصیل پرداخته و در صدد حذف و نابودی آن هستند. از سویی دیگر نیز رفتارهای زشت و ضدتبلیغی این جریان ها بهترین ابزار برای تخریب چهره اسلام در میان جهانیان بوده و مؤثرترین راه مقابله با اسلام گرایی به شمار می آید.
در این مسیر، متأسفانه عدهای معدود از شیعیان نیز به دنبال تبلیغ شکل و صورت خاصی از تشیع هستند که به تحقق اهداف و سیاستهای نظامهای سلطهگر کمک شایانی میکند. زیرا این جریانها نیز از یک طرف خصومت و دشمنی میان مسلمانان را دامن زده و ستیز با مسلمانان را اولویت مذهبی خویش میدانند. همچنانکه در مقابله با تشیع اصیل و خط مقاومت اسلامی نیز از هیچ اقدامی فروگذار نمی کنند. از طرفی دیگر این جریانها با تخریب چهره تشیع نزد سایر مسلمانان، آنها را از منطق ولایی انقلابی اسلامی ایران دور ساخته و آرمان های توحیدی و استکبارستیزانه اهلبیت علیهم السلام در پس حجاب تعصبات مذهبی پنهان می دارند. در سال های اخیر این جریانها با عنوان تشیع انگلیسی معروف شده اند، زیرا طبق شواهد و اسناد فراوانی، استعمارپیرِ انگلیس سالهاست به هدایت و گسترش تفکرات و رفتارها در شیعه می پردازد و مطالعات فراوانی در این زمینه دارد. اما با این حال متأسفانه گاهی افرادی این عنوان را یک نوع توهم توطئه پنداشته و یا آن را یک برچسب زنی به مخالفان فکری قلمداد می کنند.
در پاسخ به این عده ابتدا باید گفت میان تعبیر «تشیع انگلیسی» و «شیعه انگلیسی» تفاوت قائل شد. بدین معنا که تشیعانگلیسی به اندیشههای افراطی و فرقه گرایانهای گفته میشود که ترویج آنها دشمنان را در رسیدن به اهدافشان یاری میرساند. اگرچه ممکن است افرادی ناخواسته و از روی جهل، تعصب، غفلت، جاه طلبی و... به ترویج این تفکرات و رفتارها بپردازند. اما شیعیان انگلیسی مزدورانی هستند که نظام سلطه مستقیماً آنها را به خدمت گرفتهاند تا به گسترش و هدایت تشیعِ انگلیسی بپردازند. از این جهت به کار بردن تعبیر «تشیع انگلیسی» برای جریان و یا گروهی، مسلتزم ارتباط مستقیم آنها با انگلیس نیست. همان گونه نمیتوان گفت عامل انتحاری که خود را میان مسلمانان منفجر میکند، به صورت مستقیم مزدور و اجیر شدة آمریکاست، ولی میتوان با قاطعیت گفت چنین شخصی، مروج اسلام آمریکایی بوده و به تحقق اهداف آمریکا کمک میکند. به دیگر سخن این افراد خواه یا ناخواه بازیچه کسانی هستند که مأموریت فتنه انگیزی در جهان اسلام را دارند. بی پرده باید گفت که امروز افرادی در میان شیعه با مأموریت هدایت و گسترش افراط گرایی از احساسات مذهبی دیگران سوء استفاده میکنند. اگر کسی این موضوع را نوعی توهم توطئه و یا برچسب زنی بپندارد، یا دشمن را دست کم گرفته و از سیاستهای پیچیده استکبار جهانی غافل است و یا این که به دشمنان و مزودران آنها حسن ظن بی جا دارد.
حقیقت این که امروز دشمنان اسلام از کوچکترین فرصتها برای ضربه زدن به امت اسلامی استفاده می کنند، آیا امکان دارد برای موضوع مهم افراط گرایی مذهبی که فرصت بزرگ و بی نظیر برای آنهاست، برنامه ای نداشته باشد؟
از این گذشته شواهد و مستندات فراوانی، حاکی از حمایت ویژه انگلیس از چنین مزدورانی دارد، آیا با این حال باید همچنان با حسن ظن به این رفتارها نگریست و آن را محبت و علاقه دولت انگلیس به تشیع دانست؟
حمایت و هدایت دولت انگلیس نسبت به افراطگرایی در شیعه آن قدر آشکار است که حتی بنگاه تبلیغاتی دولت انگلیس bbc در مستندی که درباره شبکه های ماهواره ای تفرقه افکن ساخته بود؛ به این موضوع اشاره می کند، و اعلام می دارد که علی رغم قوانین انگلیس، دولت هیچگونه برخوردی با نفرت پراکنی این شبکه های ماهواره ای نداشته و آزادی خاصی دراین باره به آنها داده است.
ارسال نظر